Αγαπητοί φίλοι,

Μόλις ανακάλυψα το site αυτό και είμαι χαρούμενος που βρήκα ένα Ελληνικό community για .Net developers.

Είμαι κάτοικος Νέας Υόρκης εδώ και 20 χρόνια και εργάζομαι ως Sr. Analyst/Software Engineer - Project Lead με ειδίκευση σε Microsoft technologies, ειδικά web applications/systems εδώ και 15 χρόνια.
Στην Ελλάδα δούλεψα για μερικά φεγγάρια στην Sparknet αλλά ότι ξέρω το έμαθα εδώ στην Αμερική δουλεύοντας.

'Εχω εκτεταμένες γνώσεις και εμπειρία σε .Net technologies και programming γενικότερα.
Το βιογραφικό μου είναι πολύ καλό. 'Εχω μια καλή γκάμα ικανοτήτων σε γλώσσες προγραμματισμού,
διάφορες τεχνολογίες και εμπειρία σε enterprise systems.

Μετά από χρόνια στο εξωτερικό, υπάρχει η σκέψη για επιστροφή στα πάτρια εδάφη (κατάγομαι απο Θεσσαλονίκη).

Επειδή δεν έχω ιδέα απο την εργασιά στην Ελλάδα στον τομέα μας, θα παρακαλούσα να με βοιθήσετε
να σχηματίσω μια γνώμη.

1) Πόσο εύκολο είναι να βρεις δουλειά στην Ελλάδα ως Sr. Analyst\Software Engineer ή Project Manager?
2) Πόσο πληρώνουν?
3) Δεν έχω πτυχίο, είμαι αυτοδίδαχτος. Παίζει σημαντικό ρόλο αυτό? Εδώ στην Αμερική δεν μου ζήτησαν ποτέ πτυχίο. Αν έχεις την εμπειρία αυτό είναι αρκετό.
4) Επειδή ξέρω πόσο σημαντικό είναι να έχεις κύκλο στην Ελλάδα, θα ήθελα να δικτυωθώ από τώρα ώστε
όταν είμαι έτοιμος για το move να ξέρω 5 ανθρώπους που μπορούν να με βοηθήσουν. Τι μου προτείνετε να κάνω?

Σας ευχαριστώ για τον χρόνο σας.

P.S.
Θα με βλέπετε συχνά στο forum αυτό, απαντώντας ερωτήσεις άλλων.
Μου αρέσει να βοηθάω άλλους να μαθαίνουν τις τεχνολογίες.

Στέφανος
New Yorker

---

Στέφανος
New Yorker

Αγαπητέ μας φίλε καλώς ήλθες.

Αν και κατανοούμε τη δυσκολία σου να γράψεις Ελληνικά, είμαστε αναγκασμένοι βάσει των κανονισμών του dotNETZone.gr να επιμείνουμε. Θα παρακαλέσουμε λοιπόν να τροποποιήσεις το αρχικό σου post στα Ελληνικά, όπως επίσης και να χρησιμοποιείς Ελληνικά προκειμένου να απαντήσεις τις ερωτήσεις άλλων συναδέλφων. Ελπίζω να είναι κατανοητό οτι δεν το κάνουμε για να "βασανίσουμε" κανέναν, απλά είναι θέμα αναγνωσιμότητας των κειμένων και λειτουργίας της αναζήτησης, καθώς και ίσης μεταχείρισης των μελών μας. Βάσει αυτού του τελευταίου, αν δεν μετατραπεί η δημοσίευση σε εύλογο χρονο σε Ελληνικά, θα είμαστε αναγκασμένοι να την διαγράψουμε ή να την κλειδώσουμε.

Στο θέμα μας τώρα:

Για το (1) και (2), αν είσαι ως το πολύ 35 είναι σχετικά εύκολο να βρεις δουλειά ως Software Engineer. Αυτή είναι η (κακή) πραγματικότητα. Οι μισθοί κυμαίνονται από 800 ευρώ ως και πάνω από 2000 μηνιαία καθαρά, αναλόγως με τη θέση, την εμπειρία και τα προσόντα του υποψήφιου. Στο dotnetzone.gr "τρέχει" ένα σχετικό poll από το 2005 το οποίο μπορείς να βρείς εδω, σχετικά με τους μισθούς των Ελλήνων εργαζομένων στην Πληροφορική γενικότερα. Ως project manager γενικά το όριο ηλικίας ανεβαίνει, και μπορείς να βρεις δουλειά και μετά τα 40. Υπάρχουν όμως τα κακώς κείμενα της Πληροφορικής στην Ελλάδα, που με λίγα μόνο λόγια συνοψίζονται στα εξής (υπάρχουν συχνά αλλά φυσικα όχι πάντοτε και όχι παντού): Προχειρότητα, επιπολαιότητα, έλλειψη οργάνωσης, έλλειψη μακροπρόθεσμης πολιτικής. Αυτό είναι το πιό δύσκολο κομμάτι στο οποίο θα πρέπει να συνηθίσει ένας εργαζόμενος σε άλλο τύπο εταιριών όπως στην Αμερική.

Για το (3), σε ορισμένους εργοδότες παίζει ρόλο, σε άλλους όχι. Για managerial θέσεις όμως παίζει ρόλο γενικότερα.

Για το (4), θα μπορούσες να γίνεις μέλος του LinkedIn και συγκεκριμένα του dotnetzone.gr group που έχει φτιαχτεί εκεί. Κατά τα άλλα, μια μορφή κοινωνικής δικτύωσης μπορείς να έχεις και από εδώ μέσα, με την ενεργή σου συμμετοχή.

Θα πρότεινα πάντως να ρίξεις μια καλή ματιά σε όλη την περιοχή "Εργασιακά", μια και θα ανακαλύψεις πολλές πληροφορίες για το τι ισχύει στην Ελλάδα.

---

Σωτήρης Φιλιππίδης

DotSee Web Services

Ευχαριστούμε για την άμεση ανταπόκριση και τη μετατροπή του μηνύματος σε Ελληνικά. Καλώς ήλθες και πάλι!

---

Σωτήρης Φιλιππίδης

DotSee Web Services

Καλωσόρισες στην μικρή μας (όχι τόσο) κοινότητα.
Ένα ακόμα στοιχείο θα ήθελα να προσθέσω σε όσα είπε ο cap. Έχω ακούσει και κατά καιρούς γνωρίσει παιδιά που γύρισαν από την Αγγλία και συνέχισαν να δουλεύουν σε αγγλικές εταιρίες με απομακρυσμένη εργασία από Ελλάδα. Δηλαδή έπαιρναν αγγλικούς μισθούς (150% πάνω από εδώ) φορολογούνταν εκεί αλλά δούλευαν από το σπιτάκι τους στο ελάντα. Το είδος της δουλειάς ήταν κυρίως web applications αλλά όχι μόνο. Το πόσο εφικτό είναι να το κάνεις με μια αμερικάνικη εταιρία δεν ξέρω να σου πω, απλώς το καταθέτω.

---

Manos

cap:

Για το (1) και (2), αν είσαι ως το πολύ 35 είναι σχετικά εύκολο να βρεις δουλειά ως Software Engineer. Αυτή είναι η (κακή) πραγματικότητα.

Είμαι 40 οπότε ίσως να έχω πρόβλημα. Ένας πραγματικός Senior Software Engineer κατά την γνώμη μου πρέπει να είναι περίπου σε αυτήν την ηλικία.

cap:

Οι μισθοί κυμαίνονται από 800 ευρώ ως και πάνω από 2000 μηνιαία καθαρά, αναλόγως με τη θέση, την εμπειρία και τα προσόντα του υποψήφιου. Στο dotnetzone.gr "τρέχει" ένα σχετικό poll από το 2005 το οποίο μπορείς να βρείς εδω, σχετικά με τους μισθούς των Ελλήνων εργαζομένων στην Πληροφορική γενικότερα.

Από ότι είδα στο survey οι seniors κάνουν 1500-1800. Αυτό υσχύει στην Θεσσαλονίκη ή μόνο Αθήνα?

cap:

Ως project manager γενικά το όριο ηλικίας ανεβαίνει, και μπορείς να βρεις δουλειά και μετά τα 40.

Οπότε έχω μια ελπίδα. 8-)

cap:

Υπάρχουν όμως τα κακώς κείμενα της Πληροφορικής στην Ελλάδα, που με λίγα μόνο λόγια συνοψίζονται στα εξής (υπάρχουν συχνά αλλά φυσικα όχι πάντοτε και όχι παντού): Προχειρότητα, επιπολαιότητα, έλλειψη οργάνωσης, έλλειψη μακροπρόθεσμης πολιτικής. Αυτό είναι το πιό δύσκολο κομμάτι στο οποίο θα πρέπει να συνηθίσει ένας εργαζόμενος σε άλλο τύπο εταιριών όπως στην Αμερική.

Αυτό το θέμα το έχω κουβεντιάσει με έναν φίλο που εφυγε για Ελλάδα και μετά ξαναγύρισε.
Αυτή είναι η Ελλάδα παιδιά. Όσο και να προσπατηούμε να την αλλάξουμε, η ψαροκώσταινα δεν αλλάζει.

cap:

Για το (3), σε ορισμένους εργοδότες παίζει ρόλο, σε άλλους όχι. Για managerial θέσεις όμως παίζει ρόλο γενικότερα.

Προσωπικά πιστεύω ότι ι δικιά μας η γενιά δεν οφελείθηκε πολύ από σπουδές. Όλα είταν πειραματικά στην Ελλάδα τότε.

cap:

Για το (4), θα μπορούσες να γίνεις μέλος του LinkedIn και συγκεκριμένα του dotnetzone.gr group που έχει φτιαχτεί εκεί. Κατά τα άλλα, μια μορφή κοινωνικής δικτύωσης μπορείς να έχεις και από εδώ μέσα, με την ενεργή σου συμμετοχή.

Είμαι μέλος ήδη. Θα γραφτώ και στο δικό σας.

cap:

Θα πρότεινα πάντως να ρίξεις μια καλή ματιά σε όλη την περιοχή "Εργασιακά", μια και θα ανακαλύψεις πολλές πληροφορίες για το τι ισχύει στην Ελλάδα.

Σε ευχαριστώ για την βοήθεια.

Στέφανος

---

Στέφανος
New Yorker

manosB:

Καλωσόρισες στην μικρή μας (όχι τόσο) κοινότητα.
Ένα ακόμα στοιχείο θα ήθελα να προσθέσω σε όσα είπε ο cap. Έχω ακούσει και κατά καιρούς γνωρίσει παιδιά που γύρισαν από την Αγγλία και συνέχισαν να δουλεύουν σε αγγλικές εταιρίες με απομακρυσμένη εργασία από Ελλάδα. Δηλαδή έπαιρναν αγγλικούς μισθούς (150% πάνω από εδώ) φορολογούνταν εκεί αλλά δούλευαν από το σπιτάκι τους στο ελάντα. Το είδος της δουλειάς ήταν κυρίως web applications αλλά όχι μόνο. Το πόσο εφικτό είναι να το κάνεις με μια αμερικάνικη εταιρία δεν ξέρω να σου πω, απλώς το καταθέτω.

Μάνο,

Έχεις απόλυτο δίκιο.

Αυτό που προσπαθώ να κάνω είναι να έχω business εδώ στην Αμερική και να δουλεύω από Ελλάδα.

Μετά από τόσα χρόνια εδώ, οι εταιρίες θα με εμπιστευτούν να μου δίνουν projects.
Ξεκινάω κάτι με έναν φίλο (αυτόν που έφυγε για Ελλάδα και ξαναγύρισε) και άμα πάει καλά δεν θα χρειαστεί να πιάσω δουλειά Ελλάδα.

Αλλά θέλω να είμαι έτοιμος για κάθε ενδεχόμενο.

Στέφανος

 

---

Στέφανος
New Yorker

cap:

Ευχαριστούμε για την άμεση ανταπόκριση και τη μετατροπή του μηνύματος σε Ελληνικά. Καλώς ήλθες και πάλι!

Μου πείρε λίγο, αλλά αρχίζω να το συνηθίζω τώρα.
Μ'αρέσει να γράφω Ελληνικά, απλά δεν είμαι μαθημένος ακόμα.

Πρέπει να βρώ και spell checker για το Word 2003.

Η οξεία με σκοτώνει.. 8-)

Στέφανος

 

---

Στέφανος
New Yorker

New Yorker:

Αυτή είναι η Ελλάδα παιδιά. Όσο και να προσπατηούμε να την αλλάξουμε, η ψαροκώσταινα δεν αλλάζει.

Φίλε Στέφανε, η Ελλάδα δεν αλλάζει γιατί ΔΕΝ προσπαθούμε -
ευθύνη φέρνουμε και όλοι από λίγο.
Ακόμα και εσύ, το πρώτο πράγμα που σκέφτεσαι γυρνώντας,
είναι πως θα δικτυωθείς για να βρεις δουλειά!

Jpanta.

Ίσως κατάλαβες την λέξη δικτύωση λάθος.

Εγώ την εννοώ με την έννοια του Αγγλικού networking, με την καλή έννοια.

Είναι αδύνατο να βρεις δουλειά χωρί; να ξέρεις κόσμο που εκτιμά το ταλέντο σου και την εμπειρία σου.
Δεν μιλάω για βόλεμα και ρουσφέτι. Αυτά είναι που φάγανε την Ελλάδα.

Αυτό που θέλω να κάνω είναι να γνωριστώ με κόσμο που μπορούμε να ανταλλάξουμε ιδέες και να βοηθήσει ο ένας τον άλλον.
Έτσι έχω μάθει εδώ. Απλά πράγματα.
Ο Einstein να είσαι, άμα δεν έχεις κάποιον να μοιραστεί το έργο σου και να σου πει την γνώμη του, είσαι ένα τίποτα.

New Yorker

 

---

Στέφανος
New Yorker

Είχα κι εγώ πρόβλημα με την έννοια του networking όταν ξεκινούσα. Το θεωρούσα συνώνυμο του "βολέματος" και του ρουσφετιού. Χρειάστηκε να πάω στην Αγγλία για Master για να καταλάβω πόσο βαθειά νυχτωμένος ήμουν. Εκεί βλέπεις τα γραφεία σταδιοδρομίας των Πανεπιστημίων δεν είναι διακοσμητικά και μας έκαναν μαθήματα σταδιοδρομίας, βιογραφικών και ... networking. Είχαν μάλιστα τυπώσει και σχετικό φυλλάδιο!

Η αξία των γνωριμιών είναι πολύ μεγάλη. Σε ένα βιογραφικό μπορεί κανείς να ισχυριστεί ό,τι θέλει. Το ίδιο και μία αγγελία, μπορεί να σου τάξει την τέλεια θέση. Ποιόν θα εμπιστευτείς όμως? Αυτόν που σου λέει ωραία λόγια ή αυτόν που ξέρεις? Η δικτύωση είναι φοβερά χρήσιμη και για τους εργαζόμενους και για τους ιδιώτες.

Έμαθα πρόσφατα για την περίπτωση μίας εταιρείας κατάφερε, μέσω των γνωριμιών των προγραμματιστών της, να διπλασιάσει τον αριθμό των προγραμματιστών της σε Java (φτάνοντας τις μερικές δεκάδες σε τρία χρόνια). Αντίθετα, στο χώρο του .NET δεν μπορεί να βρει κανένα, γιατί κανείς δεν την ξέρει.

---

Παναγιώτης Καναβός, Freelancer
Twitter: http://www.twitter.com/pkanavos

Παναγιώτης Καναβός:

Είχα κι εγώ πρόβλημα με την έννοια του networking όταν ξεκινούσα. Το θεωρούσα συνώνυμο του "βολέματος" και του ρουσφετιού. Χρειάστηκε να πάω στην Αγγλία για Master για να καταλάβω πόσο βαθειά νυχτωμένος ήμουν. Εκεί βλέπεις τα γραφεία σταδιοδρομίας των Πανεπιστημίων δεν είναι διακοσμητικά και μας έκαναν μαθήματα σταδιοδρομίας, βιογραφικών και ... networking. Είχαν μάλιστα τυπώσει και σχετικό φυλλάδιο!

Μα το ότι το έκαναν τα Αγγλικά πανεπιστήμια δε σημαίνει ότι
είναι και θεμιτό! Και ούτως ή άλλως αν δεν κάνω λάθος,
τα πανεπιστήμια στην Αγγλία λειτουργούν περισσότερο σαν
επιχειρήσεις...

Δεν θέλω να κάνω κύρηγμα (οι πιο πολλοί κινούνται
με τα ίδια μέσα), αλλά τουλάχιστον ας μην εξυψώνουμε
την υπάρχουσα αποδεκτή κατάσταση ως την ιδεατή!
Συμφωνώ ως προς το σκέλος των επιχειρήσεων αν και
κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι θέλει
στο CV χωρίς να γίνει αντιληπτός, όπως λες.

Παναγιώτη,

Χαίρομαι που καταλαβαίνεις.

Είναι δύσκολο να το εξηγήσεις σε κάποιον στην Ελλάδα που δεν έχει βγει έξω.
Στο εξωτερικό, όπου τα πράγματα είναι σοβαρά, οι μικρές εταιρίες πετυχαίνουν ή αποτυχαίνουν εξαιτίας του networking που έχουν τα στελέχη της.

Είναι αλλός πλανήτης η Ελλαδίτσα μας φίλε, και με τρομάζει στην ιδέα την επιστροφής και της εύρεσης δουλειάς.

Αλλά τι να κάνω, είναι η πατρίδα μας και θέλω να μεγαλώσω τα παιδιά μου εκεί.

New Yorker.

---

Στέφανος
New Yorker

New Yorker:

Είναι δύσκολο να το εξηγήσεις σε κάποιον στην Ελλάδα που δεν έχει βγει έξω.

Εγώ είμαι εδώ και δεν μιλάω για να μειώσω ή να θίξω
κάποιον, αλλά περισσότερο για την αξία μιας συζήτησης.
Και μια τέτοια απάντηση, δηλώνει κατά τη γνώμη μου,
έλλειψη πραγματικής επιχείρηματολογίας.

New Yorker:

Στο εξωτερικό, όπου τα πράγματα είναι σοβαρά, οι μικρές εταιρίες πετυχαίνουν ή αποτυχαίνουν εξαιτίας του networking που έχουν τα στελέχη της.

Δεν καταλαβαίνω αν μιλάς σαν μελλοντικός εργοδότης
ή υπάλληλος. Ίσως εκεί βρίσκεται η διαφορά μας...

New Yorker:

Είναι αλλός πλανήτης η Ελλαδίτσα μας φίλε, και με τρομάζει στην ιδέα την επιστροφής και της εύρεσης δουλειάς.

Αλλά τι να κάνω, είναι η πατρίδα μας και θέλω να μεγαλώσω τα παιδιά μου εκεί.

Εγώ σου εύχομαι μέσα από την καρδιά μου, να κάνεις
το βήμα και όλα να σου πάνε καλά. Κατά τη γνώμη μου
δεν πρέπει να ανησυχείς τόσο. Άλλωστε, συνήθως,
άτομα με επαγγελματική εμπειρία στην Αμερική, εκτιμώνται
αρκετά υψηλά (ή τουλάχιστον αυτό γνωρίζω εγώ).
Η δική μου άποψη είναι να ψάξεις να βρεις κάποιες
σοβαρές εταιρείες που να το αναγνωρίζουν αυτό
και όλα θα πάνε καλά.

Γιάννης

New Yorker:

Παναγιώτη,

Χαίρομαι που καταλαβαίνεις.

Είναι δύσκολο να το εξηγήσεις σε κάποιον στην Ελλάδα που δεν έχει βγει έξω.
Στο εξωτερικό, όπου τα πράγματα είναι σοβαρά, οι μικρές εταιρίες πετυχαίνουν ή αποτυχαίνουν εξαιτίας του networking που έχουν τα στελέχη της.

Είναι αλλός πλανήτης η Ελλαδίτσα μας φίλε, και με τρομάζει στην ιδέα την επιστροφής και της εύρεσης δουλειάς.

Αλλά τι να κάνω, είναι η πατρίδα μας και θέλω να μεγαλώσω τα παιδιά μου εκεί.

New Yorker.

 

Από τη έχω ακούσει υπάρχει μια μικρή πόλη στις Ηνωμένες πολιτείες,  που έχει ιδρυθεί και ζούνε μόνο έλληνες. Συγκινητικό. Σνυφ, σνυφ. Αν όλα αυτά τα ελληνικά ταλέντα που φεύγουν στο εξωτερικό κάθονταν στην Ελλάδα.

 Ο Αμερικανός Γουιλ Ντιραν στον επίλογο ενός πολύτομου έργο του σχετικό με τον παγκόσμιου πολιτισμό λέει στον επίλογο του έργο του «ο Ελληνικός πολιτισμός δεν απέθανε» και εξηγεί μετά τη έχουνε προσφέρει οι έλληνες στην ανθρωπότητα και φτάνει στο συμπέρασμα, ΑΚΟΥΣΤΕ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ «ώστε όλα τα πολιτισμένα έθνη εις ότι αφορά την δραστηριότητα του πνεύματος είναι αποικία της Ελλάδος σήμερον» . Μιλάμε για έναν αμερικανό , ούτε ρατσιστής είναι , ούτε σοβινιστής , ούτε ναζιστής , ούτε εθνικιστής είναι! Είναι ένας επιστήμονας ονόματι Γουιλ Ντιραν, σε ένα πολύτομο έργο 8-10 τόμοι(υπάρχει σε πολλές βιβλιοθήκες στην Ελλάδα) «Η ιστορία του παγκοσμίου πολιτισμού» , που κλείνει με ποιο τίτλο;; με τίτλο «η ελληνική κληρονομία μας», δεν μιλάει ούτε για Χετταίους ούτε για ρωμαίους, ούτε για αιγύπτιους , ούτε για εβραίους αλλά για έλληνες και τη λέει ;;; ότι  «όλα τα πολιτισμένα έθνη εις ότι αφορά την δραστηριότητα του πνεύματος είναι αποικία της Ελλάδος σήμερον» και ότι η «ο Ελληνικός πολιτισμός δεν απέθανε»!

Ας μην κατηγορούμε μόνο του Έλληνες λοιπόν που δεν έχει  ανεπτύχθη η Ελλάδα.

 

 

tommas,

Δυστυχώς αυτά τα έκαναν οι Έλληνες πριν χιλιάδες χρόνια.

Οι τωρινοί τι κάνουν;

Αν καθήσουμε στα αυγά μας και χαιρόμαστε για το τι έκαναμε χιλιάδες χρόνια πριν, χάσαμε το τρένο.
Από μας ξεκίνησαν πολλά πράγματα, αλλά ποιά η συνέχεια;
Άλλοι τα αναπτύσουν και τα θαυμάζουν γιατί καταλάβαω την αξία τους.

Αν ρωτήσεις τον απλό λαό του εξωτερικού τι ξέρουν για την ελλάδα θα σου πουν:
Souvlaki, mousaka, opa-opa και γούστα.

Γιατί;

Γιατί αυτά τους δείχνουμε όταν έρχονται.

Και κάτι άλλο:
Η Ελλάδα πρέπει να σταματήσει να χαίρεται για Έλληνες που διαπρέπουν στο εξωτερικό.
Αντίθετα, πρέπει να προβληματιζόμαστε γιατί έξω και όχι μέσα.

New Yorker.

 

 

 

---

Στέφανος
New Yorker