Καλησπέρα σε όλους και καλώς σας βρήκα στο community. Μπάινω στο τέταρτο έτος του ΑΕΙ πληροφορικής στα Γιάννενα και έχω αρχίσει να μπαίνω στην διαδικασία: και μετα, τι? Αυτό που με ενδιαφέρει κυρίως ειναι ο προγραμματισμός (δικτύων, υψηλών επιδόσεων, event-driven προσομοιώσεις, ασαφής λογική και νοήμονα συστήματα).

Οπότε σκέφτομαι τα εξής:

1. Τελειώνοντας να κάνω ένα μεταπτυχιακό (δίκτυα, τεχνητή νοημοσύση ή κρυπτογραφία), διδακτορικό στον τομέα που θα επιλέξω και μετά το στρατιωτικό να προσπαθήσω να μπω σε ερευνητικά προγράμματα - με απώτερο στόχο τη θέση σε ένα πανεπιστήμιο.
2. Η πτυχιακή εργασία και το μεταπτυχιακό να γίνει πάνω σε συστήματα του Στρατού ή της Αστυνομίας, κ αντί για το στρατιωτικό να δώσω κατατακτήριες σε σχολή αστυνομίας ή στρατιωτική σχολή με στόχο το Σώμα Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος / ασφάλεια συστημάτων/βάσεων δεδομένων του στρατού (για να κάνω εντύπωση θα το λέω αντικατασκοπία )!!!

Ποιά η γνώμη σας?

Παρακαλώ αν πρόκειται να με κατεβάσετε από το σύννεφο, καντε το λίγο ήρεμα (Οι απαντήσεις "ΚΑΛΑ ΡΕ ΠΟΥ ΖΕΙΣ???", αν και ευστοχες, θα με πληγώσουν βαθύτατα...   )

---

I think there's to much blood in my caffeine system..

Γιατί να κατέβεις από το σύννεφο; Το πιο ωραίο χαρακτηριστικό των νέων ανθρώπων, που μετριάζεται και σβήνει με τα χρόνια είναι τα όνειρα και η ιδεαλιστική φιλοδοξία. Οι άνθρωποι που καταφέρνουν να ονειρεύονται και να παλεύουν για τα όνειρά τους σε όλη τους τη ζωή, χωρίς να είναι αιθεροβάμμονες, είναι και οι πιο ευτυχισμένοι. Προσπάθησε πάντα να έχεις ένα όνειρο και ένα στόχο, γιατί αυτό θα είναι η κινητήρια δύναμη στη ζωή σου.

Και μετά από τις σοφές συμβουλές της προηγούμενης γενιάς, επί του θέματος:

Ένα διδακτορικό είναι ένας σχετικά μακροπρόθεσμος στόχος σπουδών. Απαιτεί υπομονή, αυτοσυγκέντρωση και πραγματικό ενδιαφέρον για τη θεματική περιοχή που θα διαλέξεις. Μπορεί να έχεις καταπληκτική επίβλεψη και να περάσεις τρια ή τέσσερα υπέροχα, παραγωγικά και δημιουργικά χρόνια, μπορεί να παλεύεις αφημένος στην τύχη σου, αλλά αν έχεις μυαλό και επιμονή είναι ένας στόχος απόλυτα επιτεύξιμος.

Η συνέχεια, στην Ελλάδα, στον ακαδημαϊκό χώρο, δεν είναι εύκολη. Υπάρχει και θα υπάρχει πολύς ανταγωνισμός, τόσο από εξαιρετικούς ανθρώπους όσο και από δημοσιοσχεσίτες φελλούς. Θα πρέπει να έχεις πολύ καλές δημόσιες σχέσεις, και με αυτό δεν εννοώ να φιλάς κατουρημένες ποδιές, αλλά να κάνεις επιθετικό networking και διαφήμιση του εαυτού σου. Αν το μπορείς, ή αν μπορείς να εκπαιδεύσεις τον εαυτό σου να το κάνει, τότε έχεις μέλλον στον ακαδημαϊκό χώρο. Αλλιώτικα τα πράγματα είναι μάλλον δύσκολα και καθαρά θέμα συγκυρίας. Λάβε υπόψη σου πάντως, ότι όταν ζήσεις λίγο παραπάνω μέσα στα πανεπιστήμια, μπορεί να απογοητευτείς. Αυτό θα το δεις όμως και κατά τη διάρκεια του διδακτορικού, όπου θα πάρεις μια πρώτη γεύση και θα δοκιμάσεις τις δυνάμεις σου.

Η δεύτερή σου επιλογή ακούγεται θεωρητικά ενδιαφέρουσα, αλλά δεν έχω ιδέα αν και πώς θα μπορούσα να εφαρμοστεί στην πράξη.

Μια άλλη επιλογή, την οποία καλό είναι να εξετάσεις αν πραγματικά θέλεις να ανοίξεις τα φτερά σου, είναι να κάνεις το διδακτορικό σου στην Αμερική. Εκεί θα βρεις πολύ περισσότερες ευκαιρίες, επιλογές και ερεθίσματα, ιδιαίτερα αν προτιμάς την ακαδημαϊκή σταδιοδρομία.

Ό,τι και να διαλέξεις, σου εύχομαι να είσαι ευτυχισμένος και επιτυχημένος σε αυτό. Να ξέρεις πάντως, ότι οι επιλογές μας στη ζωή δεν είναι μονόδρομος. Μπορεί από αλλού να ξεκινήσουμε, και με μικρές ή μεγαλύτερες διορθώσεις στην πορεία να καταλήξουμε αλλού, φτάνει να έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά και να προσπαθούμε πάντα να πετύχουμε τη μέγιστη ικανοποίηση από τη σταδιοδρομία μας και όχι να φτάσουμε κάποιο στόχο που βάλαμε πριν από δέκα χρόνια, όταν ήμασταν ίσως άλλοι άνθρωποι.

---

Νατάσα Μανουσοπούλου

Σε γεννικές γραμμές θα συμφωνήσω με τη Νατάσα.
Τώρα τα μεταπτυχιακά και τα διδακτορικά είναι πονεμένη ιστορία στην Ελλάδα.
Όταν πας σε μια εκδήλωση καριέρας και σου λέει ο αρχι-HR σύμβουλος ότι το 80% έχει μεταπτυχιακό καταλαβαίνεις λοιπόν τί υπερκορεσμός και ανταγωνισμός υπάρχει.
Ενα μάστερ θα σου δώσει αποδοχές 1210 ευρώ μεικτά το μήνα. Οικονομική απόσβεση λοιπόν της επένδυσης είναι μάλλον απίθανη.
Το διδακτωρικό θα σου δώσει 190 ευρώ μεικτά περισσότερα-1400 το μήνα.
Στην Αμερική εταιρείες όπως πχ η Microsoft δίνουν πρώτο μισθό σε διδακτορα 100000 δολλάρια το χρόνο (μεικτά).
Οι καθηγητές μου στην Αγγλία έλεγαν ξεκάθαρα ότι το να κάνεις διδακτωρικό είναι μια ασκητική (όπως ο μοναχός στο μοναστήρι) διαδικασία, επίπονη και πρέπει να στοχεύεις σε μεγάλες πνευματικές ανταμοιβές.
Ακόμα είναι μάλλον απίθανο (ακόμα και στην Αγγλία) να κάνεις οικονομική απόσβεση μιας τέτοιας επένδυσης.
Οπότε εαν δε θες να γίνεις ακαδημαϊκός και δεν έχεις ΒΙΤΣΙΟ ΒΙΤΣΙΟ να μπεις σε ένα εμφιθέατρο και να διδάξεις φοιτητές, άστο καλύτερα.

Τώρα σχετικά με εργασία στη δημόσιο, εξαρτάται από το τί βήσμα έχεις.

Ως άντρας όμως σε συμβουλεύων μώλις πάρεις το πτυχίο σου, την επόμενη μέρα πήγαινε να κάνεις κατευθείαν στρατιωτική θυτεία.
Χωρίς "εκπληρωμένες στρατιωτικές υποχρεώσεις", το μόνο πράγμα που μπορείς να κάνεις στην Ελλάδα είναι εθελοντική εργασία.

Εαν πας στο εξωτερικό για ένα μάστερ, τότε εκεί θα έχεις ευκαιρείες που δε βρίσκεις εύκολα στην Ελλάδα και θα είναι κρίμμα να τις χάσεις λόγω στρατού.

---

Powered by openSuSE 11 64-bit Edition

Προσωπικά, δεν πρόκειται να σε κατεβάσω από τα σύνεφα μιας και πιστεύω οτι αυτό που θες είναι σχετικά εύκολο να γίνει, υπάρχουν όμως κάποιες απαιτήσεις... που αν πληρούνται τότε go on!!!:
1. Nα μπορεί κάποιος να σε συντηρεί μέχρι (ας πούμε) τα 28-29 σου (χωρίς αυτό να είναι 100% true).
2. Να έχεις βαθμό πτυχίου από Λιαν Καλώς και πάνω (Τα ξένα πανεπηστήσμια το ονομάζουν Upper Seconds Class University Degree), Δηλ. > 7.5.
3. Να σε ξέρουνε και να έχεις καλό όνομα στο Πανεπιστήμιο που είσαι.
Αν αυτά μπορούν να συμβούν μπορώ να σου προτείνω τα εξής... μιας και οι εμπειρίες της μισής μου ζωής ειναι πολύ κοντά με αυτά που θες να κάνεις...

Σου προτείνω:
1ον. Να δικτυωθείς με καθηγητές στο πανεπιστήμιο.

2ον. Να κάνεις μεταπτυχιακά στο εξωτερικό σε κάποιο πανεπιστήμιο που συνεργάζεται με το δικό σου, οπότε μπορούν να σε δηλωσουν σαν "fellowship member" ή να πάρεις καμιά υποτροφία (δεν είναι δύσκολο αν το ψάξεις - βλέπε ΙΚΥ - Ίδρυμα Κρατικώ Υποτροφιών, και όχι μόνο).

3ον. Να επιλέξεις έναν καθηγητή σε ένα αντικείμενο που γουστάρεις και να του μιλήσεις. Να μην φοβηθείς να του μιλήσεις. Να του πεις ανοιχτά: "Κύριε τάδε με ενδιαφέρει πολύ το μάθημα σας και θα ήθελα να κανω διδακτορικό επάνω στο τομέα αυτόν, θα θέλατε να με αναλάβετε και να γίνεται ο βασικός supervisor μου?". Ακόμα κι αν δεν μπορεί ή έχει άλλους που επιβλέπει, θα σε εκτιμήσει και αν μη τι άλλο θα σου προτείνει κάποιον συνάδελφό του σε όμοιο γνωσιολογικό αντικείμενο.

4ον. Όταν τελειώσεις με το καλό το Master, να γυρίσεις Ελλάδα για το διδακτορικό σου και να κυνηγήσεις να γίνεις ΕΜΥ (Ειδικός Μεταπτυχιακός Υπότροφος - δεν ξέρω πως το λένε τώρα) στο Πανεπιστήμιο που αποφοίτησες. ΕΜΥ, σημαίνει οτι θα παίρνεις κάποια (εντάξει γελοία λεφτα) αλλά καλύτερο από το τίποτα. Τώρα, από τα έργα πληροφορικής που θα μπορούσες να δικτυωθείς και τα κοινοτικά κονδήλια, Ναι, μπορείς αν είσαι τυχερός να βγάλεις αρκετά λεφτά για να ζεις μόνος, αλλά κανείς δεν σου το εγγυάται. Εξαρτάται από πολλά πράγματα: Π.χ. πόσο δικυομένος είναι ο καθηγητής σου, το πόσο θέλει να σε βάλει στα προγράμματα αυτά κλπ κλπ. Πρσωπικά, το 1995 περίπου έπερνα σαν ΕΜΥ 50.000 δρχ (145 eyro περίπου) τον μήνα! Βέβαια τα πολλά λεφτά ερχόντουσαν από συμμετοχη σε ευρωπαικά προγράμματα.... πολλά... τεσπα, αρκετά για είμαι σχετικά αυτόνομος. Η μερίδα του λέοντος πήγαινε πάντα στον Καθηγητή!

5ον. Στο διδακτορικό (αν είσαι ΕΜΥ) να ξέρεις οτι θα κάνεις και έργο βοηθητικό... πχ: μπορεί να βάζεις θέματα, να κάνεις διορθώσεις σε γραπτά, επιτηρήσεις (μπλιαχ!!!) και φυσικά κάποιες παραδόσεις σαν βοηθός.... καμιά σχέση με το διδακτορικό .. όλα αυτα!!

6ον. Να κυνηγάς δημοσιεύσεις σε διεθνή περιοδικά και συμμετοχές σε συνέδρια: Αυτές ειναι το βασικό στοιχείο που θα σου δώσουνε credits για να σε δεχτούνε μετά σαν ΔΕΠ. Φυσικά εννοείται οτι θα έχεις πάρει και το PhD.

6ον. Ο Supervisor σου θα είναι ο Θεός, και ο Θεός δεν κάνει λάθη... ακόμα κι αν το δεν το παραδέχεται κι ο ίδιος.

7ον. Τώρα για το αντικείμενο:
α. Το AI ειναι ένα υπέροχο αντικείμενο. Είναι δύσκολο αλλά απίστευτα μα απίστευτα ενδιαφέρον και σχεδόν αποκλειστικά μόνο για ακαδημαική... "χρήση"!!
β. Η κρυπτογραφία, επίσης δύσκολη... πολλά μαθηματικά... πολλά όμως... όπως και η εφαρμογές της... παντού!
γ. Δίκτυα... χμ... είναι πολύ γενικό, υπάρχουν "άπειροι" κόμβοι κάτω από αυτήν την λέξη...
Φυσικά μπορείς μπορείς να τα συνδιάσεις (πράγμα που σίγουρα δεν θα αποφύγεις,... όλα)
8ον. Τώρα για Στρατό και Αστυνομία.... μάλλον δεν έχει πολύ "ψωμί". Αυτά τα ιδρύματα συνήθως περιμένουνε τα έτοιμα software από το εξωτερικό για να τα αγοράσουμε και δεν επενδύουν στο εσωτερικό... μιας και δεν υπάρχει... "μια"!!! Άσε που μετά μπλέκεις με θέματα security... και δεν ξεμπλέκεις εύκολα... εκτός κι αν την "βρίσκεις" έτσι,.. οπότε πάσο!!

Αυτό που θα ήθελα να σου πω είναι το ίδιο που μου είπε ένα καθηγητής μου όταν πήρα το πτυχίο....
Ακόμα δεν έχεις κάνει τίποτε... εχεις διαβάσει μόνο τα "εξώφυλλα των εξωφύλλων"...

Σου ευχομαι καλή συνέχεια στην αναζήτηση της γνώσης...


PS: Natasa... Ειλικρινά Many thx!! για την, εκτός από πολύ σωστή,... "touchable" απάντηση σου...!

---

Nothing to declare...

Είμαι πολύ "ενάντια" στη δεύτερη επιλογή σου:
Οι στρατιωτικοί και οι αστυνομικοί τείνουν να μην θεωρούν ισότιμο κάποιον που δεν έχει τελειώσει τις ίδιες σχολές με αυτούς στην ίδια φάση.
Επιπλέον διαπίστωσα ότι το πρώτο πτυχίο σου καθορίζει πολλές νοοτροπίες και λογικές στην συνέχεια, ειδικά σε ότι έχει να κάνει με το περιβάλλον και τον τρόπο εργασίας.
Για αυτό αυτό που προτιμά η αστυνομία και ο στρατός να κάνει είναι να στέλνουν δικούς τους απόφοιτους / αξιωματικούς ( π.χ. Ευέλπιδες ) σε σχολές πληροφορικής και όχι το ανάποδο (αυτό σε διεθνές νομίζω επίπεδο)

παράδειγμα προσωπικό: στο στρατό συχνά μου ζητούσαν να κάνω πράγματα σε υπολογιστές πολύ κάτω του επιπέδου λογικής μου (και κάθε αποφοίτου ΑΕΙ με ελάχιστες γνώσεις). Αποτέλεσμα ταλαιπωριώμουνα και ταλαιπωρούσα (προσέξτε το δεύτερο) γιατί δεν μπορούσα να προσαρμωστώ στις βλακείες τους. Ενώ ένας εύελπις, για παράδειγμα, θα έλεγε: "μου το λέει ένας ανώτερος το κάνω", και στο μυαλό του θα παίρναγε στο ντούκου. Ούτε να εκνευριστεί, ούτε να εκνευρίσει ("αυτό που μου λες δεν γίνεται" / "αύριο θα έχουμε μεγαλύτερο πρόβλημα" κλπ, κλπ)

---

besieger:

Είμαι πολύ "ενάντια" στη δεύτερη επιλογή σου:
Οι στρατιωτικοί και οι αστυνομικοί τείνουν να μην θεωρούν ισότιμο κάποιον που δεν έχει τελειώσει τις ίδιες σχολές με αυτούς στην ίδια φάση.
Επιπλέον διαπίστωσα ότι το πρώτο πτυχίο σου καθορίζει πολλές νοοτροπίες και λογικές στην συνέχεια, ειδικά σε ότι έχει να κάνει με το περιβάλλον και τον τρόπο εργασίας.
Για αυτό αυτό που προτιμά η αστυνομία και ο στρατός να κάνει είναι να στέλνουν δικούς τους απόφοιτους / αξιωματικούς ( π.χ. Ευέλπιδες ) σε σχολές πληροφορικής και όχι το ανάποδο (αυτό σε διεθνές νομίζω επίπεδο)

παράδειγμα προσωπικό: στο στρατό συχνά μου ζητούσαν να κάνω πράγματα σε υπολογιστές πολύ κάτω του επιπέδου λογικής μου (και κάθε αποφοίτου ΑΕΙ με ελάχιστες γνώσεις). Αποτέλεσμα ταλαιπωριώμουνα και ταλαιπωρούσα (προσέξτε το δεύτερο) γιατί δεν μπορούσα να προσαρμωστώ στις βλακείες τους. Ενώ ένας εύελπις, για παράδειγμα, θα έλεγε: "μου το λέει ένας ανώτερος το κάνω", και στο μυαλό του θα παίρναγε στο ντούκου. Ούτε να εκνευριστεί, ούτε να εκνευρίσει ("αυτό που μου λες δεν γίνεται" / "αύριο θα έχουμε μεγαλύτερο πρόβλημα" κλπ, κλπ)

Besieger
Για τις ένοπλες δυνάμεις ξέρω οτι όσοι έχουν τελειώσει τις σχολές αξιοωματικών, μπορούν να σταλούν για μεταπτυχιακά.
Είχα κάνει πριν από χρόνια ταχύρυθμα σεμινάρια TOEFL με έναν Υποπλοίαρχο ο οποίος επεδίωκε να πάει στο Monteray στην Αμερική, να κάνει Master in Computer Science.

Πάντως το παράδειγμα από το στρατό δεν περιορίζεται μόνο στις ένοπλες δυνάμεις...

---

Powered by openSuSE 11 64-bit Edition

thrylos:

Besieger
Για τις ένοπλες δυνάμεις ξέρω οτι όσοι έχουν τελειώσει τις σχολές αξιοωματικών, μπορούν να σταλούν για μεταπτυχιακά.
Είχα κάνει πριν από χρόνια ταχύρυθμα σεμινάρια TOEFL με έναν Υποπλοίαρχο ο οποίος επεδίωκε να πάει στο Monteray στην Αμερική, να κάνει Master in Computer Science.

Πάντως το παράδειγμα από το στρατό δεν περιορίζεται μόνο στις ένοπλες δυνάμεις...

Συνοψίζω πριν πούμε πράματα που έχουν ειπωθεί ήδη στο Φορουμ.
Ο Συνάδφελφος επιθυμεί εδώ να κάνει το ανάποδο να "μπεί" στις ένοπλες δυνάμεις / σώματα ασφαλείας, ενώ ο αυτοί που αναφέρεις στο παράδειγμα "έβγαιναν".
Αμα θες να κάνεις καριέρρα στα σώματα ασφαλείας, το πρώτο είναι μη λειτουργικό για λόγους αντιμετώπισης, νοοτροπίας, νόμων (μπορούμε να πούμε περισσότερα) και πολλά άλλα ή απλά δεν γίνεται (μπαίνει κανείς ναυτικών δοκίμων με κατατακτήριες στα 22;;;;). Άρα του λέω να το ξανασκεφτεί. Μάλλον συμβουλεύω να μην το ξανασκεφτεί.

---

besieger:

thrylos:

Besieger
Για τις ένοπλες δυνάμεις ξέρω οτι όσοι έχουν τελειώσει τις σχολές αξιοωματικών, μπορούν να σταλούν για μεταπτυχιακά.
Είχα κάνει πριν από χρόνια ταχύρυθμα σεμινάρια TOEFL με έναν Υποπλοίαρχο ο οποίος επεδίωκε να πάει στο Monteray στην Αμερική, να κάνει Master in Computer Science.

Πάντως το παράδειγμα από το στρατό δεν περιορίζεται μόνο στις ένοπλες δυνάμεις...

Συνοψίζω πριν πούμε πράματα που έχουν ειπωθεί ήδη στο Φορουμ.
Ο Συνάδφελφος επιθυμεί εδώ να κάνει το ανάποδο να "μπεί" στις ένοπλες δυνάμεις / σώματα ασφαλείας, ενώ ο αυτοί που αναφέρεις στο παράδειγμα "έβγαιναν".
Αμα θες να κάνεις καριέρρα στα σώματα ασφαλείας, το πρώτο είναι μη λειτουργικό για λόγους αντιμετώπισης, νοοτροπίας, νόμων (μπορούμε να πούμε περισσότερα) και πολλά άλλα ή απλά δεν γίνεται (μπαίνει κανείς ναυτικών δοκίμων με κατατακτήριες στα 22;;;;). Άρα του λέω να το ξανασκεφτεί. Μάλλον συμβουλεύω να μην το ξανασκεφτεί.

Ναυτικών δοκίμων; Νομίζεις ότι θα γίνεις αξιωματικός ΣΚΟΥΛΙΚΙ;
Πλάκα κάνω αλλά δεν είναι εύκολο το να γίνεις καραβανάς.
Το καλύτερο πράγμα που έχεις να κάνεις από το να ρωτάς στο φόρουμ είναι να πας στο στρατολογικό γραφείο της περιοχής σου και να πάρεις πληροφορίες από πρώτο χέρι. Εκεί λογικά θα ξέρουν καλύτερα για καταταρκτήριες.
Ακόμα μπορείς να εξετάσεις και το ενδεχόμενο να γίνεις ΕΠΟΠ.
Αντίστοιχα ρώτα και στην Αστυνομία για το πώς μπορείς να πας στη δίωξη οικονομικού εγκλήματος και αν υπάρχουν καταρκτήριες για αστυνομικές σχολές.

---

Powered by openSuSE 11 64-bit Edition

Σας ευχαριστώ όλους για τις απαντήσεις σας. Συγγνωμη που άργησα τόσο να απαντήσω αλλά ήμουν off-line αρκετό καιρό (μπαίνω από net-cafe!!)

Βασικά αυτό που με ενδιαφέρει (νομίζω, ακόμα ούτε το πτυχίο δεν έχω πάρει) είναι η ασφάλεια υπολογιστικών συστημάτων-δικτύων, είτε μέσω ανάπτυξης λογισμικού είτε με on-line παρακολούθηση - διαχείρηση ενός δικτύου.

Ήλπιζα ότι κάτι τέτοιο θα είχε εφαρμογές στην Αστυνομία ή στο Στρατό, καθώς οι θέσεις σε τράπεζες ή μεγάλες εταιρίες είναι λίγες έως ανύπαρκτες. Αν και η "απλή" συγγραφή κώδικα για άλλες εφαρμογές μου φαίνονται και αυτές ελκυστικές, λέω να βλέπω λίγο ψηλότερα. Τουλάχιστον όσο είμαι 21! Αν και πιστεύω ότι οι Έλληνες προγραμματιστες ή δεν έχουν αρκετή δουλειά (ως ιδιώτες) ή βγάζουν πολύ λίγα χρήματα σε σχέση με τη δουλειά που κάνουν (ως υπάλληλοι). Λίγο φώς σε αυτό το θέμα?

Όσο για τον ακαδημαϊκό τομέα, αν δεν μπορώ να κάνω τα παραπάνω, μπορώ να τα ερευνώ, έτσι δεν είναι?

Βασικότατο είναι ότι ΔΕΝ εχω κάποιον να με πληρώνει μέχρι 28-29, οπότε η στρατιωτική σχολή / σχολή αστυνομίας θα μου έδινε και κάποιο έσοδο, έστω και πενιχρό, ώστε να τελειώσω κάποτε τις ριμαδο-σπουδές..

Όσο για το εξωτερικό, δεν ξέρω. Όπως είχε συζητηθεί και σε άλλο θέμα, φοβάμαι πιο πολύ την προσαρμογή σε μία ξένη χώρα - τρόπο ζωής. Είδωμεν!

Και κάτι άκυρο, εταιρίες όπως Microsoft, Dell, IBM κλπ που βλέπω στην Κηφισίας, τί ακριβώς κάνουν? Υπάρχουν ερευνητικές ομάδες ή είναι απλά αντιπροσωπείες - πωλητές στην Ελλάδα?


Ευχαριστώ όλους για το χρόνο σας.
Μ1ke.

---

I think there's to much blood in my caffeine system..

Λοιπόν, ο λόγος που γράφω όλα αυτά τα posts είναι ότι "έκοψα" το προς τα που (δεν) κινήσαι, γιατί τα ίδια θέματα αντιμετώπισα πριν 4-5 χρόνια στα 23 όταν τελείωνα τη σχολή.
Δική μου συμβουλή (== αυτό που δεν έκανα), βγες έξω, ειδικά αν μπορείς για μεταπτυχιακό. Αν βγείς για σπουδες, δεν θα ζεις ακριβώς σε μια ξένη χώρα αλλά σε κάποια ενδιάμεση κατάσταση και γιατί θα διαβάζεις πολύ και γιατί θα είσαι μαζί με άλλους "ξένους" (τους συμφοιτητές σου), οπότε θα αλληλοβοηθίεστε.

Πάντα σε τέτοιες συζητήσεις έλεγα ότι η ελλάδα είναι ψιλοκαμμένη σαν χώρα. Δυστυχώς, με πολύ μεγάλυ πίκρα, βλέπω ότι είναι και κυριολεκτικά. (Σας παρακαλώ don't flame me για αυτό...)

Οι "μεγάλες" εταιρίες στην Ελλάδα μάλλον θα έχουν μελέτη και υλοποίηση με βάση το τι έχουν φτιάξει έκτός. Δεν πρέπει να είναι αυτό που σκέφτεσαι, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι υποδυέστερο. Αλλά είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν πολλοί γνώστες να μας πουνε.


Όσο για το έσοδο από στρατιωτική σχολή. ή την εφαρμογή στα σώματα ασφαλείας, είμαι αρνητικός απο όσα έχω δει. Άμα κρίνω από τα posts δεν βλέπω κάποιον να είναι θετικός...

---