Για να χρησιμοποιήσεις μία γραμματοσειρά που δεν υπάρχει στον υπολογιστή του χρήστη θα πρέπει να χρησιμοποιήσεις τη τεχνική font-face. Ένα παράδειγμα είναι:
@font-face {
font-family: 'MyriadProRegular';
src: url('../Fonts/MyriadPro-Regular.eot');
src: local('Myriad Pro Regular'), local('MyriadPro-Regular'), url('../Fonts/MyriadPro-Regular.woff') format('woff'), url('../Fonts/MyriadPro-Regular.otf') format('opentype'), url('../Fonts/MyriadPro-Regular.svg#MyriadPro-Regular') format('svg');
}
....
// Εδώ με css ορίζεις ότι τα span με class unique_font θα έχουν αυτή τη γραμματοσειρά.
span.unique_font {font-family: 'MyriadProRegular';}
Όπως βλέπεις, ορίζεις το όνομα και μετά ορίζεις κάποια paths σε συγκεκριμένα αρχεία (.eot, .woff, .otf). Κάθε browser υποστηρίζει με διαφορετικό τρόπο αυτήν την τεχνική και για αυτό υπάρχουν περισσότερα από ένα αρχεία.
Για να απλοποιηθεί η δουλειά σου θα μπορούσες να κάνεις μία αναζήτηση για free web fonts. Αν πας εδώ θα δεις ποια fonts προσφέρει η Google. Υπάρχουν και άλλα site που προσφέρουν με αυτόν τον τρόπο web fonts. Τα web fonts υλοποιούνται και αυτά με την τεχνική font-face αλλά σε γλυτώνουν από τον κόπο να φτιάξεις τα αντίστοιχα αρχεία.
Επίσης, όπως θα δεις τα fonts για ελληνικά είναι περιορισμένα και δεν έχεις μεγάλη γκάμα επιλογών.
Αν η γραμματοσειρά που θέλεις δεν μπορείς να την βρεις κάπου online, θα πρέπει να φτιάξεις τα αντίστοιχα αρχεία. Υπάρχουν online tools που σου κάνουν την μετατροπή αλλά δεν έχω δοκιμάσει κάποιο για να σου προτείνω.
Τάσος Καραγιάννης
Baby debugging steps...