Εγώ ζητάω να με αντιμετωπίζουν σαν developer και όχι σα μηχανή που παράγει κώδικα με ρυθμό κάποιες χιλιάδες γραμμές την ημέρα. Να καταλάβουν ότι αν σκέφτομαι 1 ώρα και γράφω 1 ώρα σημαίνει ότι κάνω σωστά τη δουλειά μου. Να καταλάβουν ότι το documentation δεν είναι προσπάθεια για λούφα αλλά ζωτική ανάγκη. Να χωνέψουν ότι το testing δεν είναι χαμένος χρόνος και να επενδύσουν σε αυτό, κυρίως σε προσωπικό. Να πιστέψουν ότι όταν μιλάω για διαδικασίες παραγωγής, ποιότητα, source control, code review, parameter naming, standarization, reusability δεν κάνω τίποτα άλλο από το να προστατεύω τα δικά τους λεφτά. Να κατανοήουν επιτέλους την ανάγκη να υπάρχει ανάλυση και ότι η απαίτησή μου αυτή δεν είναι προσπάθεια καθυστέρησης αλλά προσπάθεια να μειώσω τελικά το δικό τους κόστος και να προστατέψω το δικό τους
κ@#$ο από μελλοντικές παράλογες απαιτήσεις του πελάτη.
Δε ζητάω και πολλά τελικά. Οσο για τους μισθούς, ας το αφήσουμε καλύτερα. Πολλές φορές έχω ακούσει τη φράση "Γιατί να πάρω τον Χ που έχει 10 χρόνια εμπειρία και θέλει λεφτά και να μην πάω στο ΧΨΖ ΙΕΚ να πάρω δέκα πιτσιρίκια στα ίδια λεφτά να κάνω τη δουλειά μου!". Οσο λοιπόν οι επιχειρήσεις πιστεύουν ότι η εμπειρία είναι τρικ για να ζητάμε παραπάνω λεφτά και ότι αν σε ένα project 10 ανθρωπομηνών βάλω 20 developers θα είναι έτοιμο σε 15 μέρες, τότε τι να λέμε... Αλλωστε η κατάσταση της πληροφορικης στην Ελλάδα μιλάει από μόνοι της για τους γκουρού του management απου έχουν παρελάσει από πάνω της