bluemind

Αύριο πρόκειται να φιλοξενήσουμε μία ασυνήθιστη για τα δεδομένα της εταιρίας εκδήλωση με θέμα την προώθηση/marketing Software εφαρμογών (εγγραφές εδώ). Θα παρουσιάσουν μία σειρά από ειδήμονες στο χώρο, αρχής γενομένης από τον David Szabo (Microsoft) που ευθύνεται για το business development των συνεργατών στο Cloud, τον Πάνο Κοντόπουλο (Wedia) με εκτεταμένη πείρα στο χώρο του marketing και των social media, τον Γιάννη Πιπεράκη από την πασίγνωστη Bold Ogilvy και τον Δημήτρη Μανιάτη (All Things Web) για το κομμάτι του SEO.

Προφανώς απευθύνεται κυρίως στους ανθρώπους που κάνουν το marketing στα software houses, αν και δεν αποκλείονται και άλλοι ρόλοι, μια και η προώθηση/εμφάνιση/αλληλεπίδραση μίας εταιρίας είναι θέμα όλων.

Αυτό, όμως, που ήθελα να γράψω εδώ είναι η αιτία/αφορμή που μου δόθηκε και αποφάσισα να οργανώσω τη συγκεκριμένη εκδήλωση.

Προ μηνών (στις 31/1/2012 για την ακρίβεια) οργάνωσα μία άλλη εκδήλωση που είχε να κάνει με το επιχειρηματικό κομμάτι του Cloud – πως, με άλλα λόγια, ένα Software House μπορεί να το εκμεταλλευτεί επικερδώς. Ένα από τα βασικά σημεία της παρουσίασης τότε, ήταν το γεγονός ότι το Cloud δίνει τη δυνατότητα σε μία εταιρία παραγωγής λογισμικού να πάει για το Long Tail. Φανταστείτε, ας πούμε, μία εταιρία που αναπτύσσει μία web εφαρμογή την οποία διαθέτει μέσα από το Cloud της Microsoft (δηλαδή τα datacenter της ανά τον κόσμο). Στο site της εταιρίας, μάλιστα, υπάρχει σελίδα όπου μπορεί οποιοσδήποτε ενδιαφερόμενος να διαλέξει τα modules της εφαρμογής που τον ενδιαφέρουν, να πατήσει “next”, να διαλέξει τον τρόπο πληρωμής (π.χ. μέσω VISA), να πατήσει “next”, να πάρει username & password και να ξεκινήσει να δουλεύει. Μέσα σε 5’! Οποιοσδήποτε – εντελώς άγνωστος στην εταιρία, απ’ οπουδήποτε. Καταλαβαίνετε ότι με αυτόν τον τρόπο (πλήρης αυτοματισμός & ατελείωτα resources) μπορεί μία μικρή εταιρία να υποστηρίξει ένα τεράστιο αριθμό πελατών – κάτι αδύνατο με τον σημερινό τρόπο πώλησης και διάθεσης (προώθηση σε offline εκδηλώσεις, γνωριμία 1:1, εγκατάσταση στο χώρο του πελάτη, υποστήριξη από κοντά), που επιβάλει μία εμβέλεια σχεδόν αποκλειστικά εντός της χώρας.

Από το παραπάνω καταλαβαίνει κανείς ότι 2 πράγματα:

• Με το Cloud οι πελάτες ενός Software House δεν είναι πια μόνοι όσοι μπορούν να γνωρίσουν από κοντά, αλλά οποιοσδήποτε έχει πρόσβαση στο διαδίκτυο (ένας Καναδός, ένας Ιάπωνας κλπ).
• Προκειμένου να γίνει πετυχημένη μία εφαρμογή σήμερα, το marketing είναι πιο κρίσιμο από ποτέ: αν η προώθηση είναι έξυπνη και διαδοθεί θα έρθουν και οι πωλήσεις/επιτυχία.

Περισσότερα επί σκηνής..

Ναι, αυτός ήταν ο τίτλος της πρόσφατης εκδήλωσης που έγινε στα υπό ανανέωση γραφεία της Microsoft Ελλάς με το Cloud. Όπως δηλώνει και ο τίτλος, το αντικείμενο είχε να κάνει με όλους τους τρόπους/μοντέλα επικερδούς επένδυσης στο Cloud από τα Software Houses. Απευθυνόταν αποκλειστικά σε επιχειρηματίες ή πωλητές που ενδιαφέρονται να δουλέψουν με τη διαφαινόμενη νέα τάξη των πραγμάτων στο Software.

Αναφορικά με την προσέλευση, αφήσαμε επίτηδες την εκδήλωση σχετικά ανοικτή (μέχρι τα 200 άτομα), αλλά παρόλα αυτά έγινε sold-out. Στην εκδήλωση τελικά παρέστησαν 116 άτομα και γέμισαν το καινούργιο αμφιθέατρο στα γραφεία της Microsoft Ελλάς, γεγονός που προκάλεσε εντύπωση αφού τη δεδομένη χρονική συγκυρία η προσέλευση σε offline εκδηλώσεις κυμαίνεται συνήθως κάτω του 40% των εγγεγραμμένων. Πιστεύω, ωστόσο, ότι το Cloud στην Ελλάδα είναι ακόμα άγνωστο τόσο στις επιχειρήσεις που δημιουργούν/συντηρούν λογισμικό, όσο και σε αυτές που το αγοράζουν/”καταναλώνουν” και με δεδομένη την απήχηση που βρίσκει στο εξωτερικό υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον για αυτό.

Παρεμπιπτόντως, ήταν και η πρώτη εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στα ανακαινισμένα γραφεία της Microsoft Ελλάς σε συνεργασία με το καινούργιο catering, και παρόλο που δεν ήταν όλα ακόμα στη θέση τους (έλειπαν κάποιες οθόνες που θα υπάρχουν εκατέρωθεν της κεντρικής για βλέπουν πιο άνετα όσοι κάθονται στα άκρα), όλα πήγαν κατ’ ευχήν.

Το πρόγραμμα ξεκίνησε με ένα χαιρετισμό από την νέα διευθύντρια του DPE, Ελένη Ραχανιώτου, για να συνεχίσει αμέσως μετά ο Γιώργος Βρέλλος (Partner Strategy & Programs Lead) μιλώντας γενικά για τη στρατηγική και αφοσίωση της Microsoft στο Cloud. Τη σκυτάλη πήρε ο υποφαινόμενος με μία ενότητα για το τι είναι το Cloud και μία ενότητα για τα πιο γνωστά και επιτυχημένα επιχειρηματικά μοντέλα αξιοποίησης του Cloud από Software Houses.

Εκεί παρουσιάστηκαν:

• Η θεωρία του Long Tail (και πως το Cloud την κάνει εφικτή για το κάθε Software House ανεξαρτήτως μεγέθους)
• Τα δέκα πιο συνηθισμένα σενάρια υπηρεσιών προστιθέμενης αξίας από το Cloud όταν η κυρίως εφαρμογή είναι on-premise (π.χ. για backup, failover κλπ)
• Τα χαρακτηριστικά ολόκληρων λύσεων που έχουν υλοποιηθεί στο Cloud (εξετάστηκαν οριζόντιες & κάθετες λύσεις)
• και τέλος σενάρια που έχουν νόημα κυρίως για έναν System Integrator, όπως η χρήση του Cloud για έργα περιορισμένου χρονικού ορίζοντα.

Την εκδήλωση έκλεισε ο Νικόλας Μολφέτας, Server & Tools BG Lead, με μία ενότητα γεμάτη με case studies από την Ελλάδα και τον κόσμο σχετικά με υλοποιήσεις στο Cloud, τα οποία επιλέχθηκαν μέσα από εκατοντάδες άλλα ως αντιπροσωπευτικές περιπτώσεις των μοντέλων που συζητήθηκαν στην προηγούμενη ενότητα.

Η βροχή από ερωτήσεις που δεχόμουν κατά την εκδήλωση καθώς και τα σχόλια που έλαβα μετά το πέρας, ήταν άκρως ενθαρρυντικά, οπότε σκέφτομαι να οργανώσω live screencast με επανάληψη των βασικών ενοτήτων, τα οποία φυσικά και θα ηχογραφήσω για όσους θέλουν να το δουν/ακούσουν με την ησυχία τους. Για όσους ενδιαφέρονται να πάρουν μία ιδέα του περιεχομένου μπορούν να βρουν τις παρουσιάσεις εδώ: : https://skydrive.live.com/redir.aspx?cid=22aca64b27b8b355&resid=22ACA64B27B8B355!454&parid=root

Στα τέλη του προηγούμενου έτους μας ήρθαν αλλαγές στο τμήμα: ο εώς πρόσφατα διευθυντής, Patrick Malone, μετακόμισε στη διεύθυνση του M&O (Marketing & Operation) της Microsoft και τη θέση του θα αναλάβει η Ελένη Ραχανιώτου που προέρχεται από το SMS&P τμήμα της εταιρίας.

Ο Patrick αφήνει το DPE μετά από 6 χρόνια συνεχούς παρουσίας. Ξεκίνησε από Architect Evangelist και συνέχισε ως διευθυντής του τμήματος μετά την αποχώρηση του Πάνου Θεοδοσόπουλου. Όντας παλιός developer και φανατικός με τις νέες εξελίξεις ταίριαξε “γάντι” με το πνεύμα του DPE και άφησε σημαντικό έργο.

Η Ελένη προέρχεται από τα τμήματα πωλήσεων της εταιρίας και είναι άρτια καταρτισμένη τεχνικά. Έκανε, μάλιστα, στο πρόσφατο παρελθόν και ένα πέρασμα από το DPE όπου είχε αναλάβει για περίπου 2 χρόνια τις πωλήσεις του Visual Studio, πριν μετακομίσει στο SMS&P. Έρχεται με πολύ όρεξη για δουλειά και διάθεση για αλλαγές, οπότε αναμείνετε νέα πράγματα σύντομα.

Από προσωπικής απόψεως, να σημειώσω (με κάποια μελαγχολία είναι η αλήθεια) ότι με την αποχώρηση του Patrick από το τμήμα, όλοι οι συνάδελφοι που βρήκα στο DPE όταν ξεκίνησα 5 χρόνια πριν έχουν πια φύγει. Ήταν οι:

• Πάνος Θεοδοσόπουλος (διευθυντής)
• Patrick Malone (architect evangelist)
• Πάνος Κοντόπουλος (Web Platform Strategy Advisor)
• Γιώργος Καμαρινός (Visual Studio product manager)
• Μαρία Αργύτη (ISV DE)

Είναι μία από τις πιο συχνές ερωτήσεις που δέχομαι από συνεργάτες που ενδιαφέρονται για τη μεταπώληση του Microsoft Office365 προσθέτοντας κάποια επιπλέον πράγματα που τους έχουν ζητηθεί.

Υπάρχουν διάφοροι τρόποι για να κάνει κανείς customize τις εφαρμογές του on-premise Office (συμπεριλαμβανομένου και του SharePoint). Οι πιο συνηθισμένες είναι:

• Αλλαγές μέσα από τους designers που παρέχονται out-of-the-box με την εφαρμογή
• APIs της εφαρμογής που καλούμε από δικό μας client (συχνά λέγεται και client object model)
• Scripts στο font-end website της εφαρμογής
• Custom κώδικας στο back-end της εφαρμογής

Γενικά, τα πρώτα δύο επιτρέπονται και τα δύο τελευταία όχι. Εξαίρεση στα δύο τελευταία, αποτελούν για το SharePoint οι δυνατότητες να έχει κανείς sandboxed solutions και single web part solutions. Τα sandboxed solutions “τρέχουν” στο επίπεδο του site collection και χρησιμοποιούν ένα υποσύνολο του Microsoft.SharePoint namespace.

Επίσης, σενάρια όπως το customization του OWA (Online Web Access του Exchange) δεν επιτρέπονται. Με άλλα λόγια, δεν μπορεί κάποιος να βάλει για παράδειγμα custom κουμπιά με δικό του κώδικα στο ribbon του OWA. Από το documentation:

“Users and administrators cannot customize the Outlook Web App interface by adding links, buttons, or custom forms because this type of extensibility would require adding and editing files on Client Access Servers in the Exchange Online infrastructure."

Από την άλλη, υπάρχει διαθέσιμο ένα πλούσιο client object model που δίνει τη δυνατότητα να κληθούν οι περισσότερες (αν όχι όλες) οι backend λειτουργίες. Αν δουλεύει κάποιος με .NET, μάλιστα, το μόνο που χρειάζεται είναι να κατεβάσει το EWS Managed SDK 1.1 και αφού κάνει τα σχετικά referrences στα Dlls του μπορεί να αρχίσει να καλεί τα APIs του Exchange Online. Μερικά λεπτά δουλειά δηλαδή. Documentation υπάρχει άφθονο στο MSDN: http://msdn.microsoft.com/en-us/library/gg591267(v=EXCHG.140).aspx

Για το SharePoint Online τα είπαμε πιο πάνω. Περισσότερα για το τι επιτρέπεται και τι όχι μπορείτε να βρείτε εδώ: http://msdn.microsoft.com/en-us/library/hh147180.aspx (downloadable από εδώ: http://www.microsoft.com/download/en/details.aspx?id=17069).

Άλλο χρήσιμο link για το development στον Exchange Online είναι και το development center: http://msdn.microsoft.com/en-us/exchange/gg490662

Στις 17/10 η Softone οργάνωσε μία εκδήλωση στη Θεσσαλονίκη προκειμένου να ανακοινώσει επισήμως ότι το βασικό προϊόν της (ERP ονόματι Soft1) είναι διαθέσιμο και μέσω της cloud πλατφόρμας της Microsoft, Windows Azure. Ξέρω, ξέρω: νωρίς το θυμήθηκα , αλλά μια και μιλούσα στην εκδήλωση, είχα την ευκαιρία να δω ιδίοις όμμασι αντιδράσεις από την αγορά σχετικά με το cloud και νομίζω έχουν ενδιαφέρον.

Κατ’ αρχάς για την ιστορία να πω ότι η ομιλία μου ήταν περίπου 15’ και αφορούσε τα datacenter της Microsoft για το Azure. Ακριβώς πριν την ομιλία προηγήθηκε ένα βιντεάκι, που είναι διαθέσιμο και στο youtube εδώ, και δείχνει πολλά για τα οποία μίλησα.

Αναφορικά με την εκδήλωση, θα πρέπει να πω ότι ήταν ιδιαίτερα επιτυχημένη, μια και ο κόσμος που την παρακολούθησε γέμισε την αίθουσα του ξενοδοχείου που είχαν κλείσει οι άνθρωποι της Softone. Επειδή, μάλιστα, ήμουν παρόν στην αντίστοιχη περσινή εκδήλωση, εκτιμώ ότι ήταν διπλάσιος. Το δε ενδιαφέρον για την νέα αυτή έκδοση της εφαρμογής της Softone ήταν διάχυτο και είναι χαρακτηριστικό ότι όλοι έμειναν μέχρι το τέλος της εκδήλωσης προκειμένου να ακούσουν τα πάντα και να υποβάλλουν σειρά ερωτήσεων για διάφορα θέματα σχετικά με τη λειτουργία του προϊόντος στο περιβάλλον του Windows Azure.

Ιδιαίτερα θετική εντύπωση στο κοινό προκάλεσε κατά τη γνώμη μου η παρουσίαση δύο συγκεκριμένων περιπτώσεων πελατών που χρησιμοποιούν ήδη το λογισμικό της Softone στο Windows Azure και έκαναν τα πλεονεκτήματα ξεκάθαρα, καθώς επίσης και το live demo της εφαρμογής που έκανε με περισσή μαεστρία ο διευθυντής R&D της Softone, Γιάννης Μικρογιαννάκης.

Πάντως, αν και εντυπωσιακό, δεν θεωρώ ότι είναι άξιο απορίας ο αυξημένος αριθμός των παρευρισκομένων και το έντονο ενδιαφέρον τους. Σε μία περίοδο που κάθε επιχείρηση κοιτάζει πως να μειώσει τα κόστη, να γίνει πιο εξωστρεφής επεκτείνοντας τις πωλήσεις στο εξωτερικό (μια και στην Ελλάδα η αγορά πάει από το κακό στο χειρότερο) και να επικεντρωθεί περισσότερο στο καθαυτό αντικείμενό της αφήνοντας κατά μέρος άλλες ασχολίες όπως το IT, το Cloud φαίνεται να είναι ακριβώς ότι χρειάζονται, αφού υπόσχεται όλα τα προαναφερθέντα και ακόμα περισσότερα. Και φυσικά καθένας σκέφτεται ότι αν αυτό δίνει ένα ανταγωνιστικό πλεονέκτημα και το εκμεταλλευτεί πρώτος ο ανταγωνιστής του, τότε σύντομα θα βρεθεί σε δύσκολη θέση έχοντας μεγαλύτερα λειτουργικά κόστη και όντας πιο δυσκίνητος.

Οπότε είναι απορίας άξιο τι κάνουν τα άλλα Software Houses στην Ελλάδα, όταν το Cloud προκαλεί τόσο ενδιαφέρον στις επιχειρήσεις. Προσωπικά θεωρώ ότι υποτίμησαν την ταχύτητα με την οποία θα διαδιδόταν ως πρακτική στη δημιουργία του Software στην Ελλάδα. Θεώρησαν δηλαδή ότι θα αργούσε να υιοθετηθεί όπως συνήθως γίνεται με κάθε τι νέο στην Ελλάδα. Όμως λόγω της κρίσης, που πιέζει για μεγαλύτερη αποδοτικότητα, της παγκοσμιοποίησης (οι επιχειρήσεις πια βλέπουν και παίρνουν παραδείγματα από το εξωτερικό πιο γρήγορα λόγω internet και άλλων πηγών πληροφόρησης), αλλά και της έντονης διαφήμισης του Cloud από την Microsoft και άλλους μεγάλους providers, το ενδιαφέρον (και εννίοτε η απαίτηση) για το Cloud είναι ήδη εδώ και ιδιαίτερα έντονο. Εναπόκειται πια στα έξυπνα Software Houses, όπως η Softone, να το εκμεταλλευτούν και να δώσουν λύσεις χρησιμοποιώντας το παίρνοντας έτσι μερίδιο αγοράς.

Εργάζομαι εδώ και 5 χρόνια στη Microsoft ως ISV Developer Evangelist, και στην ουσία το αντικείμενο της δουλειάς μου είναι να έρχομαι σε επαφή με τα Ελληνικά Software Houses (ISVs στα Microsoφτιανά) και να τους παρουσιάζω τη development πλατφόρμα της εταιρίας σε πρώτο χρόνο, και σε δεύτερο να βοηθώ όσους ενδιαφέρονται να αναπτύξουν λύσεις πάνω σε αυτή. Αυτό σημαίνει ότι έρχομαι σε συχνή επαφή με τους τεχνικούς διευθυντές και γενικά τους “decision makers” επί των τεχνικών θεμάτων παρουσιάζοντας τα καινούργια πράγματα που συχνά-πυκνά βγάζει η εταιρία προκειμένου να βοηθήσει τους συνεργάτες της (και όχι μόνο) να καινοτομήσουν, να κρατήσουν τα προϊόντα τους στην πρώτη γραμμή και κατά συνέπεια να κρατήσουν την αξία της πλατφόρμας των Windows υψηλά. Για παράδειγμα, τον τελευταίο καιρό παρουσιάζω το Windows Azure κατά κύριο λόγο και δευτερεύοντος το Windows Phone, SQL Server 2012 ακόμα και το Microsoft Surface. Οσονούπω θα κληθώ να μιλήσω για τα Windows 8 κ.ο.κ.

Το αντικείμενό μου, λοιπόν, είναι δύσκολο, μια και η υιοθέτηση κάποιων από τα παραπάνω προϊόντα, και γενικά η καινοτομία μέσω αλλαγών στις τεχνολογίες που χρησιμοποιεί ένα εδραιωμένο προϊόν, απαιτεί πολύ προσπάθεια και καλές διαδικασίες από ένα Software House. Αναλογιστείτε για παράδειγμα τι σημαίνει να αποφασίσει μία εταιρία να υιοθετήσει τη νέα έκδοση του SQL Server: θα πρέπει να ελέγξει όλη την εφαρμογή ξανά (ειδικά αν δεν έχει Data Access Layer ή ένα ORM), να αλλάξει installation & documentation, να εκπαιδεύσει το τμήμα υποστήριξης, να εξετάσει θέματα αδειοδότησης και τιμής, να εκπαιδεύσει τους πωλητές στα πλεονεκτήματα του νέου SQL Server και πάει λέγοντας. Φανταστείτε τι απαιτείται όταν θέλει να κάνει κάτι πιο ριζικό, όπως το να διαθέσει το προϊόν της μέσω του Cloud..

Καινοτομία; Άαααστο καλύτερα..

Υπάρχει, λοιπόν, κάτι που έχω παρατηρήσει αυτά τα χρόνια που εργάζομαι με τα Software Houses και αφορά τη σχέση που έχουν αναπτύξει με την καινοτομία. Εν συντομία: τη θεωρούν πολυτέλεια. Δεν πιστεύουν σε αυτή. Δεν πιστεύουν ότι αναπτύσσοντας νέες εκδόσεις των προϊόντων τους με καινούργιες τεχνολογίες μπορούν να αυξήσουν τις πωλήσεις των ή να αμυνθούν απέναντι στους ανταγωνιστές τους. Την καινοτομία τη θυμούνται συνήθως όταν βλέπουν κάποιον άμεσα ανταγωνιστή τους να υιοθετεί κάτι καινούργιο, αλλά και πάλι, πείθονται να κάνουν κάτι μόνο όταν τον δουν να τους “παίρνει” συνεχώς δουλειές (και πάλι αν δεν ρίξουν το φταίξιμο σε ανικανότητα του τμήματος πωλήσεων). Τις περισσότερες δε φορές που αποφασίζουν να καινοτομήσουν το κάνουν περισσότερο για marketing λόγους, παρά για την ουσία του πράγματος. Το ότι ισχύει αυτό το γεγονός είναι πασιφανές από πληθώρα αποδείξεων – παραθέτω μερικές από αυτές παρακάτω.

R&D (research & development) τμήματα, που συνήθως αναλαμβάνουν να "ανιχνεύσουν” νέες τεχνολογίες που μπορούν να δώσουν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα σε μία εφαρμογή και να αναπτύξουν την “επόμενη γενιά” προϊόντων υπάρχουν σε ελάχιστα Software Houses στην Ελλάδα. Συνήθως είναι ο τεχνικός διευθυντής που αναλαμβάνει να “μυριστεί” αν υπάρχει κάτι καινούργιο που αξίζει να ενσωματωθεί στην υπάρχουσα εφαρμογή και σχεδόν πάντα το βασικό κριτήριο είναι “με όσο το δυνατόν λιγότερο κόπο/αλλαγές”. Ίσα να προσθέσουμε κάτι για να κάνουμε λίγο περισσότερο marketing της υπάρχουσας εφαρμογής. Ουσία ελάχιστη και συνήθως αποτέλεσμα μηδαμινό. Τελικά όλοι οι προγραμματιστές σε ένα Ελληνικό Software House περιορίζονται στο να συντηρούν τις υπάρχουσες εδραιωμένες εφαρμογές αλλάζοντάς τες μόνο όταν πρέπει (π.χ. αλλαγές στη νομοθεσία προκαλούν αλλαγές στις εφαρμογές ERP), ή bug fixing, ή, πάλι, στο να υποστηρίζουν τους τελικούς χρήστες στα εκάστοτε προβλήματα που συναντούν.

Άλλη μία ξεκάθαρη ένδειξη είναι οι τεχνολογίες στις οποίες βρίσκονται σήμερα οι πιο γνωστές εφαρμογές: Delphi, Powerbuilder, .NET 1.1 κλπ. Βρίσκει κανείς εφαρμογές ακόμα και σε Cobol! Ενδεικτικό του πόσο παλιές θεωρούνται παγκοσμίως αυτές οι τεχνολογίες, είναι ότι όταν η Microsoft στα κεντρικά διεξάγει παγκόσμιες έρευνες για να διαπιστώσει ποιές πλατφόρμες ανάπτυξης έχουν υιοθετηθεί και σε ποιό βαθμό, οι προαναφερθείσες δεν εμφανίζονται καν!

Άλλη ένδειξη είναι τα startups στην Ελλάδα που είναι πολύ λίγα σε σχέση με άλλες Ευρωπαϊκές χώρες. Οι δε ιδέες τους περιορίζονται σε τετριμμένα αντικείμενα που έχουν υλοποιηθεί ξανά και ξανά από άλλους. Φυσικά εδώ θα πρέπει να συνυπολογίσουμε και το πόσο δύσκολη είναι η επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα εν γένει, αλλά η έλλειψη νέων ιδεών και διάθεσης ανάληψης ρίσκου υπάρχει ξεκάθαρα.

Τέλος, ο αριθμός των software πατεντών που ζητάμε κάθε χρόνο στην Ελλάδα είναι ελάχιστος σε σχέση με το μέσο όρο στην Ε.Ε. και σχεδόν μηδενικός σε σχέση με ΗΠΑ.

Το γιατί

Δεν είναι εύκολο να απαντηθεί, αλλά παρακάτω δίνω μερικές σκέψεις από την πλευρά μου:

Η αγορά της Ελλάδας είναι μικρή για τα παγκόσμια πρότυπα με αποτέλεσμα λίγες Software εταιρίες του εξωτερικού να ενδιαφέρονται να επενδύσουν για να προωθήσουν τα προϊόντα τους εδώ. Συνήθως τοπικά Software Houses αναλαμβάνουν τον ρόλο των αντιπροσώπων αλλά με μικρά αποτελέσματα, μια και δίνουν προτεραιότητα στην πώληση των δικών τους λογισμικών που φέρνουν μεγαλύτερο margin παρά στο ξένο. Οι τοπικοί integrators επίσης προτιμούν το τοπικό software και πάλι για λόγους μεγαλύτερου margin, εκτός ίσως από πολυεθνικές τύπου Accenture. Τελικά, με τον εξωγενή παράγοντα που κάνει πραγματικό R&D να επηρεάζει ελάχιστα, τα τοπικά software houses πιέζονται ελάχιστα στο να καινοτομούν, οπότε μένουν στα ίδια και απλά αφήνουν τα τμήματα πωλήσεων να “μάχονται” με βάση τη λειτουργικότητα.

ERP ο βασιλιάς: η συντριπτική πλειοψηφία του λογισμικού που κατασκευάζεται και πωλείται στην Ελλάδα είναι ERPs. Αυτό συμβαίνει γιατί οι επιχειρήσεις στην Ελλάδα δεν βλέπουν ότι αξίζει να επενδύσουν στο λογισμικό. Εξακολουθούμε και είμαστε ανώριμοι αναφορικά με τη μηχανοργάνωσή μας, επενδύοντας κατά 60% στο hardware και μόνο 40% στο Software, όταν σε άλλες πιο ώριμες χώρες η αναλογία είναι 30% με 70% (ειδικά τώρα με το virtualization και το cloud τα ποσοστά έχουν αλλάξει ακόμα περισσότερο υπέρ του Software). Αυτό τελικά σημαίνει και πάλι ότι εταιρίες από το εξωτερικό που καινοτομούν συνεχώς στα προϊόντα τους δεν μπορούν να πουλήσουν εύκολα στην Ελλάδα – για να φτιάξεις ένα ERP πρέπει να έχεις καλή γνώση της τοπικής νομοθεσίας, που στην Ελλάδα είναι ιδιαίτερα πολύπλοκη – με αποτέλεσμα τα τοπικά Software Houses να μη δέχονται πίεση για αλλαγές στα προϊόντα τους.

Τέλος, θεωρώ ότι υπάρχει και θέμα κουλτούρας. Όταν, δηλαδή, η δημιουργία του πρώτου προϊόντος έγινε με πολύ κόπο και προσπάθεια, το αποφασίσει ένας διευθυντής να πάει σε επόμενη έκδοση όπου θα χρειαστεί να ξανα-αντιμετωπίσει bugs, παράπονα και προβλήματα ελλιπής γνώσης της πλατφόρμας μοιάζει με ένα τεράστιο αξεπέραστο βουνό. Φυσικά όλα αντιμετωπίζονται ακολουθώντας σωστές διαδικασίες. Π.χ. στη νέα έκδοση “περνάμε” πρώτα μερικούς πιστούς early adopters πελάτες στους οποίους δίνουμε και κάποια “δωράκια” για την εξυπηρέτηση (π.χ. μια δωρεάν ετήσια συνδρομή) και αφού σταθεροποιηθεί το προϊόν πάμε να το σπρώξουμε συνολικά. Στους πωλητές δίνουμε κίνητρα, στο support καλή εκπαίδευση κατευθείαν από τους τεχνικούς κ.α. Τέτοιες σωστές διαδικασίες, βέβαια, δεν εύκολα επιτεύξιμες, οπότε τα διευθυντικά στελέχη προτιμούν το παλιό με το χαμηλό ρίσκο.

Ο αντίλογος

Σε αντιδιαστολή με την αναγκαιότητα της καινοτομίας που υποστηρίζω, θα μπορούσε κάποιος να πει ότι η καινοτομία είναι γενικά “ακριβό sport”, μια και απαιτεί κάποιους τεχνικούς να κάνουν R&D και να ασχολούνται με την παραγωγή της καινούργιας έκδοσης και άρα να μην είναι άμεσα παραγωγικοί. Επίσης, μία νέα έκδοση ενός software προϊόντος θέλει κόπο και χρόνο για να βγει και να φτάσει σε κάποιο στάδιο ωριμότητας/σταθερότητας. Τέλος, η Ελληνική αγορά είναι πολύ μικρή για να “σηκώσει” το R&D και προϊόντα με μικρό κύκλο ζωής. Χώρια που δεν υπάρχει ο ανταγωνισμός (όπως είπαμε πρωτύτερα) οπότε γιατί να το κάνει κανείς;

Η απάντηση στον αντίλογο – γιατί η καινοτομία σημαίνει επιβίωση και η απουσία της αργό θάνατο – τι κάνει ο κόσμος αλλού

Η έκδοση ενός νέου προϊόντος με νέα χαρακτηριστικά και τεχνολογίες δίνει μία σειρά από πλεονεκτήματα στην εταιρία:

• Ανταγωνιστικό πλεονέκτημα σε σχέση με τις άλλες εταιρίες του χώρου. Οι πωλητές, με άλλα λόγια, έχουν καλύτερα/περισσότερα εφόδια για να πουλήσουν με αποτέλεσμα να έχουν περισσότερες πιθανότητες να πετύχουν. Επίσης αποκτούν μεγαλύτερο εύρος πώλησης: μπορούν να πάνε σε πελάτες ανταγωνιστών τους, σε υπάρχοντες πελάτες όπου θα πουλήσουν την επόμενη έκδοση από αυτή που έχουν, σε νέους πελάτες με καλύτερη πρόταση από τον ανταγωνισμό
• Marketing: σε αντίθεση με το επιφανειακό marketing στις περιπτώσεις που αλλαγές είναι λίγες και περιορίζονται σε μερικά λειτουργικά χαρακτηριστικά, όταν αλλάζει ριζικά το προϊόν, το marketing έχει πραγματικό λόγο ύπαρξης και καλύτερα αποτελέσματα. Π.χ. δίνοντας free trial ή καλώντας σε public beta μπορεί κανείς να μαζέψει κόσμο που δεν μπορούσε σε άλλη περίπτωση. Σκεφτείτε για παράδειγμα την υλοποίηση μίας cloud έκδοσης: το marketing του Cloud αυτήν την εποχή θα ήταν καταλυτικός παράγοντας στην προσέλκυση πελατών (νέων και παλιών)
• Επέκταση στο εξωτερικό: με ένα τεχνολογικά καινοτόμο προϊόν μπορεί κανείς να προσελκύσει το ενδιαφέρον και από άλλες αγορές εκτός της τοπικής, ανταγωνιζόμενος “στα ίσια” και τις εταιρίες του εξωτερικού
• Υπεράσπιση της υπάρχουσας βάσης πελατών: Η τεχνολογική στασιμότητα ισοδυναμεί με αργό θάνατο καθώς οι ανάγκες των τελικών πελατών/χρηστών ξεπερνούν τις δυνατότητες μίας στάσιμης εφαρμογής. Αυτό είναι κάτι που συχνά διαφεύγει των IT στελεχών – συχνά πιστεύουν ότι η πληρότητα σε λειτουργικότητα είναι αρκετή για να καλύψει τις ανάγκες των πελατών τους. Όμως ανάγκες δημιουργούνται συνεχώς νέες όπως π.χ. το mobility (η δυνατότητα να βλέπουν τα δεδομένα τους και εκτός εταιρίας από άλλες συσκευές εκτός PC), το απλό και έξυπνο UI (ιδιαίτερα τώρα που πολλαπλασιάζονται οι ανάγκες και η αντίστοιχη λειτουργικότητα), η συνεργασία μεταξύ των χρηστών και άλλα. Οι τεχνολογίες του παρελθόντος δεν κατασκευάστηκαν με αυτά στο μυαλό – άρα είναι επιτακτική η μετακίνηση σε νεότερες τεχνολογίες.

Τι λένε, όμως, και κάνουν στο εξωτερικό;

“Πρέπει να λειτουργεί η εταιρία σου σαν startup για να έχεις μέλλον” είναι μία φράση που έχει ειπωθεί από πολλά διάσημα στελέχη του χώρου της πληροφορικής και εμπεριέχει όλη την ουσία. Μία startup εταιρία έχει ένα πράγμα στο μυαλό της: να διαφοροποιηθεί από τις υπάρχουσες εταιρίες μέσω κάτι καινούργιου ώστε να αποκτήσει μερίδιο αγοράς, βαρύτητα, πελατεία. Είναι πολύ συχνό το φαινόμενο μεγάλες και εδραιωμένες εταιρίες να προσπαθούν να αλλάξουν τη δομή τους έτσι ώστε να λειτουργούν περισσότερο ως startup και λιγότερο ως “ώριμη” εταιρία με πολλά χρόνια στο χώρο της πληροφορικής, προκειμένου να πετύχουν ακριβώς αυτή την ευκινησία που θα τους επιτρέψει να πρωταγωνιστήσουν στο χώρο τους.

Μερικά κλασσικά slogan γνωστών εταιρίων:

• Accenture: "Innovation delivered”
• BAE Systems: "Innovating for a Safer World"
• NEC Corporation: "Empowered by Innovation"
• Texas Instruments: "Technology for Innovators"
• Boeing: "Forever New Frontiers"
• Ericsson: "Taking You Forward"
• Plantronics: "Sound Innovation”
• Datel (C&D Tech): "Innovation and Excellence"
• Silicon Graphics: "The Source of Innovation and Discovery"

Πέρα όμως από τα διάφορα slogan, η συντριπτική πλειοψηφία των εταιριών σήμερα επενδύουν στο R&D και την έρευνα. Αποτελεί μάλιστα κριτήριο βιωσιμότητας για μία εισηγμένη εταιρία στο χρηματιστήριο. Η Microsoft μόνο, ξοδεύει πολλά εκατομμύρια κάθε χρόνο στην έρευνα, προκειμένου να είναι μέσα ή και μπροστά από τις εξελίξεις ακόμα και λογισμικό όπως το Office που έχει μερίδιο αγοράς πάνω από 90%. Δείτε από έρευνα των ΗΠΑ τι ξοδεύεται στον χώρο του IT σε σχέση με άλλες βιομηχανίες:

Μία έρευνα που δημοσιεύτηκε πρόσφατα, μάλιστα, από την Booz & Company, δείχνει ξεκάθαρα ότι οι εταιρίες που ευνοούν την καινοτομία έχουν καλύτερα οικονομικά αποτελέσματα από τις άλλες.

Άλλο κλασσικό παράδειγμα από τη Microsoft που γνωρίζω και καλύτερα είναι οι επενδύσεις που κάνει στο Cloud. Τα δεκάδες πελώρια datacenter που έχει χτίσει ανά τον κόσμο για αυτό το σκοπό όχι μόνο βρίθουν από καινοτόμες τεχνολογίες, αλλά αποτελούν πραγματικό μνημείο πίστης στην καινοτομία, μια και άρχισαν να κτίζονται όταν ακόμα το Cloud δεν είχε την καθολική αποδοχή που έχει σήμερα.

Άλλο παράδειγμα αποτελεί η Apple με το iPad, όπου χάρη στην καινοτομία κατάφερε να ανοίξει μία νέα αγορά και ως πρωτοπόρος να πρωταγωνιστήσει σχεδόν καθολικά.

Συμπερασματικά

Καινοτομία σημαίνει επιβίωση και τα περισσότερα Ελληνικά Software Houses μόλις τώρα ελέω της κρίσης, άρχισαν να το αντιλαμβάνονται, μια και χρειάζεται να ανταγωνιστούν σκληρά για μια συνεχώς συρρικνώμενη αγορά ή για επέκταση στο εξωτερικό. Παρόλα αυτά δυστυχώς ακόμα και τώρα υπάρχουν πολλοί που δεν το αντιλαμβάνονται και επιμένουν να μένουν στα ίδια και τα ίδια με αποτέλεσμα να χάνουν συνεχώς μερίδιο αγοράς. Ίσως, βέβαια, είναι για καλό, μια και άλλες πιο ευέλικτες εταιρίες θα πάρουν τη θέση τους έχοντας (ελπίζω!) στη συνείδησή τους ότι χωρίς καινοτομία τίποτα δεν πάει πραγματικά μπροστά.

Πρόσφατα χρειάστηκε να ξαναθυμηθώ το Sync Framework προκειμένου να το παρουσιάσω σε ένα τμήμα από developers, και αναρωτήθηκα τι πρόοδος να έχει γίνει στο πολύ κρίσιμο θέμα της ταχύτητας.

Πριν προχωρήσω στη σύγκριση που έκανα, αξίζει να αναφέρω πρώτα ότι πριν από 2 χρόνια περίπου (καλοκαίρι 2009) είχε προκύψει η ανάγκη σε ένα συνεργάτη να κρατά τα δεδομένα μίας κεντρικής SQL Server βάσης συγχρονισμένα με αυτά που υπήρχαν σε client εφαρμογή που είχε φτιάξει για το Windows Mobile 6.5 (με πολλούς SQL Server Compact Edition, δηλαδή). Βρέθηκε, λοιπόν, στο δίλημμα αν έπρεπε να επιλέξει το Merge Replication, που ήταν από παλιά διαθέσιμο για συγχρονισμό μεταξύ βάσεων SQL Server, ή μια νέα (σχετικά) τεχνολογία ονόματι Sync Framework. Υπήρχαν πολλοί παράγοντες που ενδεχομένως θα έπαιζαν ρόλο στην επιλογή, αλλά επειδή στα κινητά οι χρεώσεις για data επικοινωνία γενικά “τσακίζουν”, η ταχύτητα συγχρονισμού θα ήταν ο αποφασιστικός παράγον. Έκανε, λοιπόν δοκιμές και μου έστειλε τα αποτελέσματα, τα οποία παραθέτω εδώ:

Αν και δεν μπορώ να είμαι σίγουρος πως έγινε το test, έχω εμπιστοσύνη ότι ήταν “δίκαιο” και προς τις δύο τεχνολογίες. Είναι, νομίζω, πασιφανές ότι υπήρχε ολόκληρο χάσμα μεταξύ των δύο, με αποτέλεσμα ο συνεργάτης να διαλέξει το Merge. Τελικά, μάλιστα, ούτε αυτό τον βόλεψε (είναι ελάχιστα ευέλικτο όταν το προσεγγίζεις από προγραμματιστικής σκοπιάς – αυτός είναι και ένας από τους λόγους που δημιουργήθηκε το Sync Framework ως εναλλακτική), οπότε κατέληξε να κάνει κάτι custom δικό του.

Έτσι αναρωτήθηκα αν έγινε πρόοδος με τις καινούργιες εκδόσεις του Sync Framework (επί του παρόντος είμαστε στην 2.1 και έχει βγει σε CTP η 4.0). Έπιασα, λοιπόν, να γράψω λίγο κώδικα ώστε να ελέγξω που είμαστε. Έκανα sync και merge από SQL Server σε SQL Server Express, και για να έχω πλήρη εικόνα έκανα και Sync από SQL Server σε SQL Server CE. Όλοι οι servers και ο κώδικας που έτρεξε ήταν στο ίδιο μηχάνημα. Η κατεύθυνση συγχρονισμού ήταν αμφίδρομη (δηλαδή για το Sync είχαμε και download και upload, ενώ για το Merge είχαμε.. merge και όχι one-way transactional replication). Τέλος, να αναφέρω ότι η επεξεργασία του συγχρονισμού καθορίστηκε να γίνεται στον server, αν και επειδή όλα ήταν στο ίδιο μηχάνημα, δεν θεωρώ ότι έπαιξε ρόλο.

Τα αποτελέσματα:

Είναι ξεκάθαρο ότι τα πράγματα έχουν βελτιωθεί κατά πολύ για το Sync Framework. Το αξιοσημείωτο είναι ότι όσες δοκιμές και αν έκανα ο συγχρονισμός με Sync Framework από SQL σε SQL CE έβγαινε πάντα ταχύτερος από τα υπόλοιπα είδη, κάτι που ομολογώ δεν περίμενα, μια και θεωρούσα ότι ο SQL που “κρατάει” πολλά πράγματα στη μνήμη θα ήταν ταχύτερος από τον SQL CE που τα έχει όλα σε ένα αρχείο στο δίσκο. Η απλότητα, όμως, φαίνεται ότι κέρδισε τελικά.

Να σημειώσω ότι και στις δύο περιπτώσεις, το setup που έτρεχα για να θέσω τις παραμέτρους του συγχρονισμού δεν ήταν πάνω από μερικά δευτερόλεπτα. Βέβαια, τα βήματα στην περίπτωση του Merge ήταν τα διπλάσια από αυτά του Sync και ο κώδικας σημαντικά περισσότερος. Τον κώδικα και τα db scripts που χρησιμοποίησα τα έχω επισυνάψει πιο κάτω, αν θέλει κάποιος να επαναλάβει τις δοκιμές ή και να δοκιμάσει άλλες παραλλαγές (π.χ. τι αποτελέσματα έχουμε αν έχουμε τους servers σε διαφορετικά μηχανήματα, ή κάνουμε και upload δεδομένα από τον client). Αν κάνετε δοκιμές ενδιαφέρομαι πολύ να ακούσω από εσάς πως πήγαν.

Τέλος, σε περίπτωση που αναρωτιέστε τι άλλοι παράγοντες υπάρχουν που θα πρέπει να σκεφτείτε πριν διαλέξετε μία από τις δύο τεχνολογίες για συγχρονισμό, τότε προτείνω να διαβάσετε το συγκεκριμένο άρθρο στο MSDN: How to Choose a Data Synchronization Technology – Offline & Collaboration. Θα δείτε ότι η ευελιξία που χαρίζει το Sync Framework σε συνδυασμό με τις λιγότερες γραμμές κώδικα που χρειάζεται συγκριτικά με το Merge Replication, το τοποθετεί σίγουρα μπροστά.

Δεν ξέρω πόσοι το αντελήφθησαν, αλλά την προηγούμενη εβδομάδα βγήκε ανακοίνωση από τη Microsoft (και πιο συγκεκριμένα από την ομάδα του SQL Native Client) που δήλωσε ότι η εταιρία αποφάσισε να επικεντρωθεί στην ODBC και σταδιακά να εγκαταλείψει την OLEDB. Αυτό αφορά σε πρώτη φάση τον SQL Native Client, αλλά λογικά θα επεκταθεί σύντομα και στα υπόλοιπα κομμάτια που βασίζονται στην OLEDB – μέχρι στιγμής καμία ανακοίνωση για αυτά.

Αν και ακούστηκαν μερικά παράπονα για αυτή τη στροφή, κυρίως από αυτούς που χρησιμοποιούν OLEDB επί του παρόντος, θεωρώ ότι η αλλαγή καλώς έγινε: η ODBC χρησιμοποιείται από όλες τις πλατφόρμες για επαφή με τον SQL Server και είναι ευρύτατα διαδεδομένη σε αντιδιαστολή με την OLEDB που χρησιμοποιείται μόνο από Windows. Οπότε δεν έχει νόημα για τη Microsoft να συντηρεί δύο τρόπους επαφής με τη βάση όταν κάνουν ουσιαστικά το ίδιο πράγμα, ειδικά μάλιστα με την έλευση του Cloud. Η μόνη ένσταση θα μπορούσε να είναι το performance, αλλά σύμφωνα με τα όσα λένε οι ειδικοί της Microsoft που το εξέτασαν, η ODBC υπερτερεί της OLEDB – αντίθετα με την κοινή πεποίθηση.

Περισσότερες λεπτομέρειες από την επίσημη ανακοίνωση μπορείτε να βρείτε και εδώ: http://social.technet.microsoft.com/Forums/en/sqldataaccess/thread/e696d0ac-f8e2-4b19-8a08-7a357d3d780f

Δεν πέρασαν μερικές ώρες από το τελευταίο post που έκανα για το LightSwitch και ένας άλλος συνεργάτης μου θύμισε ότι και αυτός βγήκε στην παραγωγή με προϊόν από αυτό καθώς εξέτασε το εργαλείο από την πρώτη στιγμή που έγινε διαθέσιμο. Μάλιστα, για να είμαι δίκαιος, αυτός ήταν ο πρώτος από τον οποίο άκουσα να υιοθετείται το LightSwitch για τη δημιουργία μίας εμπορικής εφαρμογής.

Ο λόγος για τη NetMechanics από την Κρήτη, που παρόλο το φόρτο της καθημερινής εργασίας δεν παραλείπει ποτέ να κοιτάζει ότι καινούργιο βγαίνει στην αγορά της πληροφορικής. Έτσι, δοκίμασαν και το LightSwitch και ενθουσιάστηκαν από την ταχύτητα ανάπτυξης. Αξίζει να διαβάσετε την εμπειρία τους με το εργαλείο όπως μου τη μετέφεραν:

“..Στα μεγάλα έργα κατασκευής λογισμικού που τα περιθώρια κέρδους είναι ανάλογα του μεγέθους και της πολυπλοκότητας τους μπορείς να ανεχτείς αρκετά για να τα υλοποιήσεις. Τι γίνεται όμως με τα μικρά έργα; … Ο χρόνος που αναγκαστικά θα σπαταλήσεις για τετριμμένα πράγματα είναι δεδομένος: Δημιουργία εγγραφών, Ανάγνωση εγγραφών – Λίστες – Αναζήτηση, Ενημέρωση εγγραφών, Διαγραφή εγγραφών), σύστημα χρηστών κλπ. - και το κερασάκι στη τούρτα: η εφαρμογή να είναι πολυχρηστική και να παίζει ακόμα και από έναν browser … Το LightSwitch2011 έρχεται να σε βοηθήσει σε αυτό ακριβώς το σημείο: μείναμε έκπληκτοι όταν καταφέραμε όλα τα παραπάνω μετά από μόλις 10 λεπτά πειραματισμών!”

“Η πρώτη δουλεία δεν άργησε να έρθει. Ένας πελάτης μας, εταιρεία απολυμάνσεων, χρειαζόταν να επιταχύνει τις διαδικασίες της, οπότε υλοποιήσαμε για αυτόν ένα σύστημα φορητών συσκευών (Windows CE 6.5), λογισμικό desktop (με LightSwitch) για τη γραμματεία και μηχανισμό εξαγωγής αναφορών (SQL Server 2005 Reporting Services) για τη διοίκηση.”

“Χάρη στο LightSwitch γλυτώσαμε αρκετό χρόνο από την υλοποίηση. Εξοικονομήσαμε χρόνο από την συγγραφή επαναλαμβανόμενου κώδικα, μηδενίσαμε την πιθανότητα σφαλμάτων και δεν χρειάστηκε να κάνουμε test τον κώδικά μας. Είχαμε φτιάξει ένα λογισμικό με τις καλύτερες προδιαγραφές και την αξιοπιστία της Microsoft με το μικρότερο δυνατό κόστος.”

Ας σημειωθεί ότι η NetMechanics είναι από τα πλέον δυναμικά Software Houses που γνωρίζω, με άρτια εκπαιδευμένο προσωπικό, όχι μόνο σε τεχνολογίες Microsoft, αλλά και σε άλλα συστήματα/περιβάλλοντα ανάπτυξης, γεγονός που κάνει τον έπαινό τους ακόμα πιο σημαντικό. Συμπεριέλαβα στο post και μερικά screenshots της εφαρμογής που έχτισαν και ζήτησα να μου στείλουν:

Η πρότασή μου, λοιπόν, προς όλα τα Software Houses που αναλαμβάνουν συχνά-πυκνά μικρά projects, είναι να εξετάσουν το καινούργιο αυτό εργαλείο της Microsoft: μπορεί να τους λύσει τα χέρια σε πολλά θέματα και να επιταχύνει το χρόνο παράδοσης κατά πολύ – κάτι που αποτελεί κατά γενική ομολογία και το σημαντικότερο ζητούμενο σε αυτά τα projects.

Στις 26/7 έγινε διαθέσιμο ένα ακόμα εργαλείο προγραμματισμού από τη Microsoft με το όνομα Visual Studio LightSwitch 2011. Απευθύνεται κυρίως σε απλούς προγραμματιστές ή εταιρίες που δεν έχουν τον χρόνο να μάθουν σε πολύ μεγάλο βάθος το .NET και τις συν αυτό τεχνολογίες, και θέλουν γρήγορα να καλύψουν κάποιες βασικές ανάγκες πελατών τους. Αυτό το κοινό μεγαλώνει ολοένα και περισσότερο τα τελευταία χρόνια, κυρίως λόγω του ότι η τεχνολογικές εξελίξεις καλπάζουν προς κάθε δυνατή κατεύθυνση και δεν έχει κάποιος τη δυνατότητα να τα παρακολουθήσει όλα, ιδίως όταν πρέπει να αναπτύσσει/υποστηρίζει διάφορες εφαρμογές για να καλύψει μία πλειάδα από ανάγκες πελατών του. Ένα κλασσικό παράδειγμα τέτοιων εφαρμογών/προγραμματιστών είναι όλες αυτές που δημιουργήθηκαν με τη βάση δεδομένων Access ή άλλες που έγιναν “φορτώνοντας” το excel με ένα σωρό macros, vba και φυσικά φόρμουλες. Αυτές οι (γενικά απλές στην αρχιτεκτονική) εφαρμογές ήταν πολύ καλές τα περασμένα χρόνια, αλλά καθώς το διαδίκτυο έγινε μία αναγκαιότητα ακόμα και για την πιο μικρή επιχείρηση, ή η παράλληλη δουλειά πάνω σε κάτι, ή η διαφύλαξη των δεδομένων σε καλύτερες υποδομές (βλ. Cloud) και άλλα, αποδεικνύονται πια ανεπαρκείς για τη σύγχρονη εποχή.

Το κενό αυτό ήρθε να καλύψει το νέο εργαλείο της Microsoft, που, όπως υπονοείται και από τον τίτλο, βασίζεται πάνω στο Visual Studio, αλλά αντί για μία πλειάδα διαφορετικών project types, ο προγραμματιστής έχει μόνο ένα είδος στη διάθεσή του: το Lightswitch project type, από το οποίο έχουν δημιουργηθεί πολλά Starter Kits ανάλογα με το τι εφαρμογή θέλει να κάνει. Κάθε starter kit, δηλαδή, είναι μία έτοιμη λύση για συγκεκριμένες περιπτώσεις (π.χ. υπάρχουν λύσεις για Customer Service, Issue Tracker κλπ), γεγονός που υποδεικνύει πολύ καθαρά το ύφος του συγκεκριμένου εργαλείου: σημασία πάνω απ’ όλα το αποτέλεσμα και η ταχύτητα, όχι η τεχνολογία αυτή-καθαυτή. Διαλέγοντας ένα start kit ακολουθεί ένας wizard με μία σειρά από επιλογές/δυνατότητες που μπορούν να προστεθούν αυτόματα, ώστε τελικά να δημιουργηθεί μία πλήρης λειτουργική εφαρμογή χωρίς ο προγραμματιστής να γράψει ούτε μια γραμμή κώδικα. Τέτοιες δυνατότητες αναφέρω ενδεικτικά είναι η δημιουργία μίας rich client ή web εφαρμογής με Silverlight βασισμένης σε MVVM με έτοιμη επικοινωνία με SQL Server (μέσω entity framework), SharePoint, SQL Azure, Access ή απλά Excel, που μπορεί να γίνει αυτόματα deploy σε ένα μηχάνημα, περισσότερα (ακολουθώντας μία πολλαπλών επιπέδων αρχιτεκτονική) ή στο Cloud. Περισσότερα, όμως, για αυτό μπορείτε να βρείτε στο επίσημο site του προϊόντος καθώς και στο blog του Zanders.

Κάτι που βρήκα ιδιαίτερα ενδιαφέρον είναι ότι παρόλο που στην Ελλάδα δεν έχει προβληθεί ιδιαίτερα και παρόλο το ότι μόλις πρόσφατα έγινε RTM, υπάρχουν προγραμματιστές και εταιρίες που το χρησιμοποιούν στην Ελλάδα ήδη από την beta έκδοση και μάλιστα έχουν αναπτύξει εφαρμογές που βγήκαν στην παραγωγή. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι και μία εφαρμογή που αναπτύχθηκε για λογαριασμό κλινικής και είναι πια σε παραγωγικό στάδιο με τους χρήστες να δηλώνουν πολύ ευχαριστημένοι.

Ο δε προγραμματιστής που ανέλαβε την υλοποίηση (ναι, ήταν ένας!) ήταν ενθουσιασμένος. Με τα λόγια του: “Για τον προγραμματιστή είναι Γρήγορο, Εύχρηστο και Αποδοτικό αλλά ταυτόχρονα και Αινιγματικό, μιας και κρύβει πολλές δυνατότητες που σταδιακά ανακαλύπτει τόσο μέσα από την ανάπτυξη των δικών του User Control με το Silverlight όσο και την έξυπνη αξιοποίηση του SQL Server μέσω των Summary fields και των Queries , των Views, των Ελέγχων σε επίπεδο πίνακα και πολλών άλλων.”

Εκατέρωθεν, μπορείτε να δείτε μερικά screenshots από το UI της εφαρμογής. Αξίζει να αναφερθεί ότι κατά την υλοποίηση περισσότερος χρόνος δαπανήθηκε στην όμορφη οπτικοποίηση των δεδομένων μέσω του UI, παρά στην αυτή-καθαυτή λειτουργικότητα, μια και το Lightswitch τα είχε όλα ετοιμάσει εξαρχής.

Είναι γεγονός! Επιτέλους θα πωλείται κανονικά και στη χώρα μας.. και σχετικά φτηνά. Η πλήρης ανακοίνωση που έστειλα από τη Microsoft στους συνεργάτες/πελάτες: (τα specs μπορείτε να τα βρείτε εδώ)

Τον Ιανουάριο 2011 η Microsoft παρουσίασε κατά την εκδήλωση του CES την επόμενη έκδοση του πρωτοποριακού υπολογιστή-τραπεζιού ονόματι Microsoft Surface. Σύμφωνα με τα ανακοινωθέντα, η Samsung θα αναλάβει τη διανομή του παγκοσμίως – δίνοντας τον κωδικό SUR40 στο συγκεκριμένο προϊόν.

Με μεγάλη μου χαρά θα ήθελα να σας γνωστοποιήσω ότι λάβαμε επικοινωνία από τη Samsung Hellas ότι πρόκειται να κάνει διαθέσιμο το Microsoft Surface 2.0 και στην Ελλάδα! Η διάθεση θα ξεκινήσει από τον Σεπτέμβριο, αλλά παραγγελίες μπορούν να γίνουν από τώρα. Το service σε περίπτωση ανάγκης θα δίδεται από συνεργάτες της Samsung εδώ στην Ελλάδα και η τιμή στην οποία μπορεί να προμηθευτεί κανείς μία μονάδα θα είναι περίπου € 8000 (στοιχεία επικοινωνίας με Samsung Hellas για ερωτήσεις/διευκρινίσεις δίδονται παρακάτω)

Αναφορικά με το περιβάλλον ανάπτυξης εφαρμογών στο Microsoft Surface 2.0, έχουμε τα εξής:

• Windows 7 Professional 64-bit edition
• .NET Framework 4.0
• Windows Presentation Foundation (WPF) 4.0
• XNA 4.0
• Surface 2.0 SDK
• Windows PowerShell and DMFT DASH support
• Administration and configuration tools in Surface 2.0

Τα χαρακτηριστικά της μονάδας μπορείτε να δείτε στο παρακάτω πίνακα:

Το τρίτο και τελευταίο θέμα της σειράς των screencasts που έκανα για το κομμάτι του testing μέσω Visual Studio 2010 αφορά το performance και load test. Είναι από τα πιο αναγκαία και γι’ αυτό χρήσιμα χαρακτηριστικά του, μια και δεν μπορώ να σκεφτώ επαγγελματική εφαρμογή που δεν χρειάζεται να γνωρίζουμε το πόσους χρήστες μπορεί να “αντέξει”, σε ποιό hardware συνίσταται να τρέξει για να αποδώσει τα αναμενόμενα κλπ. Μάλιστα στο χώρο των software houses, αυτό συχνά-πυκνά αποτελεί και ειδοποιός διαφορά μια και επηρεάζει το κόστος απόκτησης μίας εφαρμογής (αν, για παράδειγμα, για 5 χρήστες μία εφαρμογή θέλει 8πύρηνο επεξεργαστή με 32 GB μνήμη, ενώ μία άλλη θέλει τα μισά το κόστος διαφοροποιείται σημαντικά). Είναι, άλλωστε, από τα πρώτα πράγματα που θα ρωτήσει ο τελικός πελάτης: “τι hardware χρειάζομαι για τον Χ αριθμό χρηστών μου;”

Το Visual Studio παρέχει πολλά εργαλεία προκειμένου να ελέγξουμε τις επιδόσεις της εφαρμογής μας, τα οποία δεν είχα την ευχέρεια να παρουσιάσω στο περίπου μισής ώρας screencast, μια και ήθελα απλά να κάνω μία απλή end-to-end εισαγωγή στο πως μπορεί κανείς να πραγματοποιήσει το load testing. Όσοι ενδιαφέρεστε για περισσότερες λεπτομέρειες μπορείτε να κοιτάξετε έναν λεπτομερή οδηγό που υπάρχει στο codeplex αναφορικά με τα διάφορα performance εργαλεία που είναι διαθέσιμα από το Visual Studio.

Στο screencast θα δείτε demos του πως δημιουργεί κανείς ένα web performance test, αλλά και του πως δημιουργεί και εκτελεί ένα load test βάσει αυτού.

Ένα από τα καινούργια και ιδιαίτερα χρήσιμα χαρακτηριστικά του Visual Studio 2010 στο κομμάτι του testing είναι το Lab Management, που δίνει τη δυνατότητα για κατασκευή, χρησιμοποίηση και διαχείριση εικονικών περιβαλλόντων (Virtual Machines) πάνω από τη virtualization πλατφόρμα της Microsoft, προκειμένου να γίνονται τα tests μίας εφαρμογής.

Θεωρείται ένα από τα “ατού” του Visual Studio στο χώρο του testing, μια δίνει τη δυνατότητα στον εκάστοτε tester να δημιουργήσει πολύ γρήγορα μία πλειάδα από περιβάλλοντα (π.χ. Windows XP με .NET και SP1, ή Windows Vista με .ΝΕΤ αλλά χωρίς SP1 κλπ) να τα χρησιμοποιήσει όταν θέλει για να κάνει τα όποια test πρέπει να κάνει και στη συνέχεια να τα κρατήσει σε μία “βιβλιοθήκη” για μελλοντική χρήση χωρίς να καταλαμβάνουν κάποια PC και να μένουν εκεί μαζεύοντας σκόνη. Αντίστοιχα κάτι τέτοιο τώρα γίνεται με τον tester να τρώει τον περισσότερο χρόνο του στη δημιουργία των διαφόρων περιβαλλόντων στα οποία πρέπει να ελεγχθεί η εφαρμογή σε physical μηχανήματα, τα οποία αφού τα χρησιμοποιήσει για τα tests, τα κρατάει στην άκρη για την επόμενη φορά, με αποτέλεσμα να έχουμε ένα σωρό μηχανήματα που κάθονται.

Τα όσα αναφέραμε για το Lab Management, εντωμεταξύ, δίδονται με το γνωστό στενό integration με όλα τα προϊόντα της Microsoft και ιδιαίτερα με τον TFS (Team Foundation Server) από τον οποίο το Lab Management “τραβάει” τον κώδικα, τα tests που πρέπει να γίνουν, ενώ παράλληλα σε αυτό δίνει το feedback (αν πέρασαν τα tests, γιατί δεν πέρασαν, ακόμα και snapshot του περιβάλλοντος τη στιγμή που προέκυψε το λάθος για να το δει ο developer και να βγάλει συμπεράσματα πιο γρήγορα). Περισσότερα, όμως, μπορείτε να ακούσετε/δείτε στο screencast, όπου γίνεται μία εισαγωγή στον Test Manager του Visual Studio 2010 με έμφαση στο Lab Management αυτού με ένα εκτενές demo.

Πριν από δύο εβδομάδες περίπου ολοκληρώθηκε η σειρά σεμιναρίων για Windows Azure που έγινε από την ICTC με τη συνδρομή της Microsoft. Ως γνωστόν, η ICTC σε συμφωνία με τη Microsoft έδωσε τη δυνατότητα σε όποιον ήθελε να παρακολουθήσει ένα διήμερο τεχνικό σεμινάριο για το Windows Azure σε πολύ χαμηλή τιμή (50 ευρώ μόνο). Το σεμινάριο διεξήχθη συνολικά πέντε φορές σε διάφορες ημερομηνίες (16-17/05, 27-28/05, 03-04/06, 15-16/06, 24-25/06) ώστε να βολέψει κάθε ενδιαφερόμενο.

Εξαιρουμένου του πρώτου σεμιναρίου, τα υπόλοιπα είχαν εξαιρετική συμμετοχή από developers που παρακολούθησαν τις παρουσιάσεις και ανέπτυξαν εφαρμογές στα labs. Η ύλη περιελάμβανε κατά βάση το κομμάτι του Windows Azure (Services & Storage) καθώς και τον SQL Azure, ενώ λίγη ώρα αφιερώθηκε και για τις υπόλοιπες υπηρεσίες (Appfabric, DataMarket).

Οι παρευρισκόμενοι είχαν την ευκαιρία να εφαρμόσουν τα όσα μάθαιναν σε δοκιμαστικό περιβάλλον – καθένας έπαιρνε ένα account στο Azure που θα έμενε ανοικτό για 1 μήνα προκειμένου να δοκιμάσει να υλοποιήσει όποιο σενάριο τον ενδιέφερε περισσότερο.

Υπάρχουν σκέψεις για επανάληψη της σειράς, ενδεχομένως και μέσα στο 2011, λόγω των συχνών αιτημάτων για εκπαίδευση στο Windows Azure, κάτι που δεν πρέπει να εκπλήσσει, αφού είναι πια δεδομένη η στροφή των εταιριών προς πιο οικονομικά και ευέλικτα μοντέλα όπως αυτό του Cloud Computing.

Είχα κάνει πρόσφατα μία παρουσίαση σε σχετική εκδήλωση για προγραμματιστές οπότε κάθισα και την πέρασα σε video για όποιον ενδιαφέρεται να δει τι προσφέρει το Visual Studio από τη σκοπιά του Testing. Είναι απλά μία εισαγωγή, στην οποία επέλεξα να μην αναφερθώ καθόλου στο Lab Management και το Load Testing που θεωρούνται τα “βαριά” χαρτιά του Visual Studio Testing, όχι μόνο γιατί θα ξέφευγα από πλευράς χρόνου (ήδη είναι πάνω από 1 ώρα η παρουσίαση), αλλά και γιατί σχεδιάζω να κάνω ξεχωριστά screencasts με αυτά ως θέματα.

Ως έχει το screencast περιέχει τα εξής:

• Unit test/Generic test/Ordered test
• Coded UI test
• Database Unit Test
• Database data generation
• Test Impact Analysis

Εκτός του powerpoint υπάρχουν demos για το καθένα από τα παραπάνω θέματα.

Ο διαγωνισμός “Your Business, Your Fame” έτρεξε από τη Microsoft για όλα τα Software Houses στην Ελλάδα την περίοδο Δεκέμβριο 2010 με Μάρτιο 2011, και είχε ως στόχο την ανάδειξη της καλύτερης εφαρμογής στο Windows Azure για εκείνη την περίοδο βάση μίας σειράς κριτηρίων. Παράλληλα με την Ελλάδα, έτρεξε και σε άλλες τέσσερις χώρες στην ευρύτερη περιοχή (Τσεχία, Ουγγαρία, Ρουμανία, Πολωνία) που ανήκουν στην ομάδα των χωρών της Microsoft Central & Eastern Europe (MS CEE). Νικητής για την Ελλάδα ήταν η Softone με την εφαρμογή Soft1 on Windows Azure. Το βραβείο για τον νικητή ήταν μία θέση στο WPC (Worlwide Partners Conference) στο Los Angeles, όλα πληρωμένα από τη Microsoft.

Στην τελευταία φάση του διαγωνισμού, λοιπόν, οι νικητές των πέντε χωρών επρόκειτο να παρουσιάσουν μέσα σε 10 λεπτά ο καθένας τις εφαρμογές τους σε μία επιτροπή από στελέχη της Microsoft κατά τη διάρκεια ενός Lync conference call. Θα απαντούσαν σε ερωτήσεις που θα τους γίνονταν, θα εβαθμολογούντο από την επιτροπή και τελικά ο νικητής επρόκειτο να ανακοινωθεί στο WPC, 10-14 Ιουλίου, on stage από τον ίδιο τον Steve Ballmer μπροστά σε 8000 συνεργάτες της Microsoft που θα είναι συγκεντρωμένοι εκεί. Στην επιτροπή αξιολόγησης θα συμμετείχαν οι γενικοί διευθυντές από τις πέντε χώρες (χωρίς δυνατότητα να ψηφίσουν τη δική τους χώρα) καθώς και στελέχη από την ομάδα της Microsoft CEE. Η αξιολόγηση θα γινόταν με βαρύτητα 40% στην καινοτομία, 40% στην επιχειρηματική προοπτική και 20% αρχιτεκτονικό/τεχνολογικό προφίλ.

Έτσι κι έγινε, την Πέμπτη στις 16/6 ήρθαν οι εκπρόσωποι της Softone (ο Δημήτρης Βαλαχής, CIO, ο Δημήτρης Γαγανέλης, Business Development Cloud Services, Μάχη Χατζημιχαλάκη, Marketing τμήμα) και ετοιμάστηκαν για την παρουσίαση. Ήμασταν τρίτοι κατά σειρά και είχαμε την ευκαιρία να ακούσουμε τους συνεργάτες/νικητές από την Ουγγαρία και την Τσεχία πριν από εμάς. Όταν ήρθε η σειρά μας, ο Δημήτρης Γαγανέλης πήρε το λόγο και παρουσίασε με πολύ σοβαρό και ακριβή λόγο την λύση και τις επιχειρηματικές προοπτικές της. Οι εντυπώσεις πιστεύω ήταν θετικές, τόσο από την πολύ καλή παρουσίαση του Δημήτρη, όσο και από την ίδια τη λύση (υψηλός βαθμός τεχνικής πολυπλοκότητας ενός ERP και επιχειρηματική ευκαιρία σε παγκόσμιο επίπεδο).

Ο ανταγωνισμός βέβαια ήταν πολύ καλός επίσης, καθώς και οι λύσεις από τις άλλες χώρες παρουσίασαν πολλές αρετές. Συνοπτικά, αυτές ήταν η εξής:

Δεύτερη στον κόσμο αναδείχτηκε η εφαρμογή της Softone, “Soft1 on Windows Azure”, που γίνεται host στα Azure Datacenters της Microsoft, στην εσωτερική διαδικασία εκλογής των “Partner of the Year” που γίνονται σε παγκόσμιο επίπεδο και πιο συγκεκριμένα στην κατηγορία “Windows Azure Platform ISV Partner of the Year”. Είναι μία πολύ σημαντική διάκριση, όχι μόνο γιατί λαμβάνονται υπόψη όλες οι εταιρίες ανά τον κόσμο, αλλά και γιατί το Windows Azure, η έκφραση του Cloud Computing για τη Microsoft δηλαδή, είναι ένα από τα μεγαλύτερα και πιο σοβαρά στοιχήματα της εταιρίας με δεδομένη την τεράστια επένδυση έχει γίνει σε υποδομές (ένα deatacenter κοστίζει πολύ και η Microsoft έχει δεκάδες τέτοια, τόσο για το Azure όσο και για το Office 365, τις Live υπηρεσίες κλπ) και σε ανθρώπους – πέρα από τους εργαζόμενους στα datacenters, ολόκληρη η Microsoft είναι “δοσμένη” στο να πετύχει το εγχείρημα. Εξ' ου και η περίφημη δήλωση του διευθυντή της εταιρίας, Steve Ballmer: "We are all in".

Υπενθυμίζω ότι η συγκεκριμένη εφαρμογή αναδείχτηκε νικήτρια και στο διαγωνισμό “Your Business, Your Fame” που οργανώθηκε στην Ελλάδα από την Microsoft CEE.

Περισσότερα μπορείτε να βρείτε στα παρακάτω links:

• Επίσημη ανακοίνωση των “Partner of the Year” για το 2011
• Screencast της Softone για το “Soft1 on Windows Azure”
• Case Study από πελάτη (Exelgroup) της Softone που χρησιμοποιεί το “Soft1 on Windows Azure”

Ανακοινώθηκε από τον γενικό διευθυντή της Microsoft, Steve Ballmer, η γενική διαθεσιμότητα του Office 365, που αποτελεί το διάδοχο του Business Productivity Online Suite (BPOS). Υπενθυμίζω ότι το Office 365 είναι η online σουίτα μίας σειράς από προϊόντα της Microsoft όπως το Exchange, το SharePoint, το Live Meeting και άλλα, τα οποία έχει αναλάβει η ίδια η Microsoft να τα κάνει host σε δικά της datacenters ανά τον κόσμο (άρα εκείνη μεριμνά για θέματα συνεχούς διαθεσιμότητας, ασφάλειας, ανανέωσης στην τελευταία έκδοση χωρίς να επηρεαστεί η διαθεσιμότητα κλπ). Είναι, με άλλα λόγια, τα προϊόντα αυτά διαθέσιμα ως Software As A Service (SaaS) με συνδρομητικό μοντέλο από την εταιρία. Περιλαμβάνει, εκτός των άλλων, και τα Office Web Apps, την web-έκδοση των Word, Excel, PowerPoint, OneNote κλπ, που μπορούν πια να τρέχουν και μέσα από browsers.

• Office 365 FAQ
• Επίσημη Ανακοίνωση

Αναφορικά με τι ενδιαφέρον μπορεί να υπάρχει εκεί για τους developers και γενικά τα Software Houses (κυρίως τους integrators), το πιο σημαντικό κομμάτι είναι το SharePoint Online. Τους απαλλάσσει από την ανάγκη να στήνουν την υποδομή για κάθε πελάτη και τους δίνει το περιθώριο να ασχοληθούν με αυτό που πραγματικά δίνει προστιθέμενη αξία στους πελάτες τους: υπηρεσίες σε διαδικασίες, custom add-ons, παραμετροποίηση στις ανάγκες του εκάστοτε πελάτη τους. Στο Office 365 έχει δοθεί ακόμα μεγαλύτερη ελευθερία στην παραμετροποίηση που είναι δυνατή στο SharePoint Online, προσεγγίζοντας πολύ την απόλυτη ελευθερία που έχει κανείς όταν το “στήνει” μόνος σε δικό του μηχάνημα (self-hosted ή on-premise). Περισσότερα για τις δυνατότητες ανάπτυξης και σε αυτό το περιβάλλον μπορείτε να βρείτε στα παρακάτω links:

• SharePoint Online for Office 365 Developer Guide (άρθρα στο MSDN)
• Office 365 Developer Training Kit (υλικό με πολλά παραδείγματα σε κώδικα και video- παρουσιάσεις – πολύ χρήσιμο)
• Office 365 Developer Training Kit Labs (Channel 9 videos και άλλα)

Καλώς το κι ας άργησε. Από τη πρώτη στιγμή που έγινε διαθέσιμο το kinect πήραν φωτιά οι πιο προχωρημένοι developers ανάμεσά μας και άρχισαν να ζητούν ένα SDK για να υλοποιήσουν διάφορες ιδέες χρησιμοποιώντας αυτό το πρωτοποριακό προϊόν. Ήταν τέτοια η ανυπομονησία που δεν ήταν λίγοι αυτοί που κατέφυγαν και σε χακιές προκειμένου να αποκτήσουν πρόσβαση σε αυτό το εκπληκτικό hardware.

Τελικά, εχθές η Microsoft έθεσε το επίσημο SDK για το Kinect σε διαθεσιμότητα (είναι σε beta).

Υπενθυμίζω ότι το Kinect αποτελεί μέρος της προσπάθειας της Microsoft να επενδύσει στην επόμενη γενιά των UI, στο NUI (Natural User Interface). Είναι, μάλιστα, εκτίμηση πολλών ότι δεν είμαστε μακριά από την ημέρα που δεν θα χειριζόμαστε το software με mouse & keyboard, αλλά με τα ίδια μας τα χέρια μπροστά στην οθόνη (και όχι κατ’ ανάγκη πάνω σε αυτή όπως τώρα με τα touchscreens) ή σε ένα εικονικό πληκτρολόγιο (όταν θα θέλουμε να εισάγουμε χαρακτήρες/αριθμούς).

Πίσω στο SDK για το Kinect, παρακάτω δίνω μία σειρά από σχετικά links που μπορείτε να ακολουθήσετε αν ενδιαφέρεστε:

Η Microsoft Ελλάς σε μία προσπάθεια να ευχαριστήσει τους συνεργάτες της που “ανέβασαν” τις εφαρμογές τους στο Windows Azure, ανήρτησε ένα ολοσέλιδο αφιέρωμα στην Καθημερινή της Κυριακής της προηγούμενη Κυριακή 29/5. Σε αυτό, εκτός από την ευχαριστία από πλευράς Microsoft, υπήρχαν τα λογότυπα των συνεργατών και δύο κουβέντες για τις εφαρμογές τους.

Αυτοί αποτέλεσαν την πρώτη ομάδα συνεργατών που υιοθέτησε το Windows Azure πολύ νωρίτερα από την υπόλοιπη αγορά και φυσικά άλλοι έχουν τρελή επιτυχία και έχουν φτάσει να υπογράψουν και EA Agreement με τη Microsoft για μεγαλύτερες εκπτώσεις λόγω εξαιρετικών πωλήσεων, ενώ άλλοι βαδίζουν πιο αργά, προσπαθώντας να συνηθίσουν σιγά-σιγά τα νέα δεδομένα. Ας σημειωθεί ότι υπάρχουν και άλλοι που δεν δέχτηκαν να προβληθούν μέσω του αφιερώματος, είτε γιατί δεν ήταν έτοιμοι ακόμα για μία τέτοια ευρεία ανακοίνωση, είτε γιατί είναι πολιτική τους να μην προβάλλουν τα πληροφοριακά συστήματά τους προς τα έξω. Παρόλα αυτά μπορεί να πάρει κανείς μία ιδέα για την σαφή τάση της αγοράς προς το Cloud Computing και δη το Windows Azure.

Παρακάτω μπορείτε να δείτε το αφιέρωμα και μία λίστα με τις εταιρίες που προβληθήκαν μέσα από αυτό.

Soft One Technologies A.E.
Sieben
Qualisys Software
Consoft
Techaholics
ACT
BOSS
Barracuda Software
e-Addon
Νέσσος Πληροφορική Α.Ε.
SafeCape Software Solutions
Mobartia
ThinkCrafty
Arion Software
Indice
Hellas Internet

Και εκεί που περιμέναμε να ακούσουμε για ένα νέο PDC (Professional Developers Conference) από τη Microsoft, να που προέκυψε καινούργια εκδήλωση ονόματι BUILD. Η διαφορά με το PDC, που απευθύνεται σε επαγγελματίες προγραμματιστές, είναι ότι το BUILD απευθύνεται σε όλους ανεξαιρέτως, φοιτητές, χομπίστες, επαγγελματίες, startups, ημι-developers κλπ. Όπως όλα δείχνουν εκεί θα ανακοινωθούν πολλά καινούργια πράγματα, με πρώτο και καλύτερο βέβαια τα νέα Windows (ή Windows 8). Αυτό που ενδιαφέρει, όμως, τους προγραμματιστές είναι ότι αναμένεται να ανακοινωθούν και πολλά πράγματα που αφορούν τη development πλατφόρμα με πιο σημαντικό την εισαγωγή της HTML5 ως first-class-citizen στην πλατφόρμα. Ήδη έχει αρχίσει και ετοιμάζεται η Ελληνική αποστολή που θα παραβρεθεί να ακούσει από πρώτο χέρι τις ανακοινώσεις και να μιλήσει με τα στελέχη και τους τεχνικούς και της Microsoft. Εκ των έσω μπορώ να πω ότι το κλίμα μοιάζει με εκείνο που υπήρχε πριν από το ιστορικό PDC του 2008, όταν και ανακοινώθηκε το Windows Azure επισήμως.

Το επίσημο site το βρίσκεται εδώ: http://www.buildwindows.com/

Δύο κουβέντες και στο blog του Somasegar, διευθυντή του τμήματος ανάπτυξης στη Microsoft: http://blogs.msdn.com/b/somasegar/archive/2011/06/01/building-a-bright-future.aspx

Στο μεταξύ έχει γίνει πολύ συζήτηση για το UI των νέων Windows. Ένα preview μπορείτε να βρείτε εδώ: http://www.microsoft.com/presspass/features/2011/jun11/06-01corporatenews.aspx (το video είναι στο κάτω μέρος της σελίδας). “Fast, fluid, and dynamic” είναι το βασικό μήνυμα και φυσικά touch-centric μια και όλα πια φαίνεται να οδηγούν προς το NUI (Natural User Interface) σε αντιδιαστολή με το GUI (Graphical User Interface) που έχουμε τόσα χρόνια μέσω του ποντικιού, των Windows και του πληκτρολογίου. Πρωτοπαρουσιάστηκε από τον Steven Sinofsky στην εκδήλωση D9 (http://www.winextra.com/archives/watch-steven-sinofsky-show-off-windows-8-at-d9-video)

Πριν από μερικές μέρες είχα την ευκαιρία να ανέβω στη συμπρωτεύουσα και να διεξάγω ένα διήμερο τεχνικό σεμινάριο στο χώρο της Infolab με θέμα το Windows Azure. Έγινε στα πλαίσια μίας σειράς σεμιναρίων που κάνουμε για τα Ελληνικά software houses που έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον να υλοποιήσουν προϊόντα για το cloud της Microsoft.

Το ενδιαφέρον είναι μεγάλο για το cloud τον τελευταίο καιρό, οπότε οι θέσεις συμπληρώθηκαν πολύ γρήγορα και οι συμμετέχοντες παρουσιάστηκαν σχεδόν όλοι στο σεμινάριο.

Επί τη ευκαιρία, θα ήθελα να ευχαριστήσω τους οικοδεσπότες μου στην Infolab, Δήμητρα Φαρδή και Γιώργο Ρίζο, που παραχώρησαν το χώρο για το σεμινάριο και διευκόλυναν την οργάνωσή του (catering, software κλπ). Παρέδωσα όλο το υλικό σε δικό τους εκπαιδευτή ώστε να μπορέσουν να ξανακάνουν την εκπαίδευση σε όποιον το ζητήσει στο μέλλον.

Καλύψαμε τα γνωστά θέματα σχετικά με το Azure: Services, Storage, SQL Azure και συνοπτικά το AppFabric (connectivity, caching, access control). Επίσης αγγίξαμε και θέματα όπως η κοστολόγηση, το scale out του SQL Azure και το multitenancy. Τέλος, οι παραβρισκόμενοι είχαν την ευκαιρία να εξασκηθούν κάνοντας μία σειρά από ασκήσεις (labs)

Αν αναρωτιέται κανείς που μπορεί να βρει την ύλη από το σεμινάριο, είναι απλό: ακολουθήσαμε το υλικό που υπάρχει στο Windows Azure Platform Training Kit.

Με το Visual Studio 2010 δόθηκε εκτός των άλλων και μία νέα έκδοση του Team Foundation Server, πολύ πιο εύχρηστη από την κλασσική. Ονομάστηκε Basic Install, και είναι πολύ εύκολη στην εγκατάσταση (Next > Next >… και Finish), πολύ πιο απλά τα requirements (αρκεί να έχετε IIS – οπότε, ναι, στήνεται και σε laptop) και πολύ πιο φτηνή από την standard έκδοση του TFS. Στην ουσία αποτελεί τον διάδοχο του Visual Source Safe, μια και όπως είναι γνωστό το προϊόν σταμάτησε να αναπτύσσεται και να τελικά να υποστηρίζεται από τη Microsoft εδώ και καιρό.

Θεωρώ ότι το πιο σημαντικό στην καινούργια αυτή έκδοση/δυνατότητα του TFS είναι ότι δίνει τη δυνατότητα πια σε όλους να απολαύσουν τα πλεονεκτήματα του ALM (Application Lifecycle Management). Αυτό μάλιστα είναι και η ειδοποιός διαφορά του TFS σε σχέση με άλλα προϊόντα που κυκλοφορούν εκεί έξω: ο TFS θα δώσει μια ολοκληρωμένη λύση για όλες τις πτυχές ανάπτυξης και διαχείρισης ενός project/προϊόντος, όπως το requirements gathering, application architecture/design, code/database development, source control, reporting, testing, collaboration με εξωτερικούς (συνεργάτες ή πελάτες) κ.α., σε αντίθεση με τα υπόλοιπα εργαλεία που βοηθούν μόνο σε ένα από αυτά τα κομμάτια (π.χ. η Subversion θα βοηθήσει μόνο στο Source Control κομμάτι).

Περισσότερες πληροφορίες & ένα μικρό demo μπορείτε να βρείτε στο σχετικό screencast που ανέβασα στο Tech Days: