Φαντάζομαι ότι οι περισσότεροι από σας θα έχετε διαβάσει μέχρι τώρα για την απόφαση του B.Gates να αποσυρθεί τον Ιούλιο του 2008 από την ενεργό δράση στη Microsoft και να αφοσιωθεί στις φιλανθρωπικές του δραστηριότητες. Τη θέση του σαν Chief Software Architect θα πάρει ο Ray Ozzie, ο οποίος ξεκίνησε την συμμετοχή του στην εταιρεία μετά την εξαγορά της Groove Networks τον Απρίλιο του 2005 και θεωρείται από πολλούς ο άνθρωπος που οραματίστηκε και υλοποιεί για την Microsoft την πλατφόρμα Windows Live, .

Θεώρησα φυσικό λοιπόν να σπεύσω για να ακούσω (αλλά και να διαβάσω) την εναρκτήρια ομιλία που έδωσε στην Βοστώνη στα πλαίσια της TechEd '06 για να πάρω μια ιδέα των πραγμάτων που έρχονται. Και ήταν πιστεύω αρκετά ζουμερή. Ανάμεσα στα άλλα που είπε, ήταν ότι η προσέγγιση της Microsoft όσον αφορά το Software as a Service δεν είναι σε καμμία περίπτωση άσπρο-μαύρο, όλα ή τίποτα :

"... At times of disruption like this there are always extremists. Twenty-five years ago, at the beginning of the PC revolution, some predicted the death of the mainframe, because of the PC. Now there are extremists who believe that every application will be accessed through a browser, and that everything will move to this computing cloud, that your enterprise data center will go away, that you'll trust third parties with your business information, and systems. Microsoft is taking a very pragmatic approach; a seamless, blended, client-server-service approach. We want to make sure that you can easily transition client and server-based applications to services, or vice-versa. Our services won't be disconnected from existing applications, but instead are going to be designed to complement and extend our Windows and Office platforms to the Internet. ..."

Και το όνομα αυτής της περισσότερο ρεαλιστικής αρχιτεκτονικής Client - Server - Service. Ενα σύνολο από εφαρμογές όπου ένας client που μπορεί να βρίσκεται στο desktop μου (smart client) ή σ' ένα web server (web based) εκτελεί λειτουργικότητα ή έχει πρόσβαση σε δεδομένα που βρίσκονται σε ένα τοπικό server του data center μου ή αρκετά μακρύτερα στο data center του ISP μου. Κι όλα αυτά με πλήρη διαφάνεια όσον αφορά τον τελικό χρήστη.

Μπορεί το πιο σαφές παράδειγμα που αναφέρεται αυτή τη στιγμή να είναι το enterprise search που μπορεί να ψάξει στο desktop μου, στο intranet μου και στο internet και να εμφανίσει ενοποιημένα τα αποτελέσματα, αλλά είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν εκεί έξω εφαρμογές, αλλά ακόμη περισσότερο υπάρχει ανάγκη και ευκαιρίες εκεί έξω για εφαρμογές, που απευθύνονται τόσο σε τελικούς χρήστες (consumers) αλλά και σε επιχειρήσεις και που θα αλλάξουν τον τρόπο που φτιάχνουμε συστήματα.