Mental block

Δεν ξέρω πόσοι από σας ασχολείστε με το κρασί, με την παραγωγή ή την κατανάλωσή του, εγώ ομολογώ ότι ασχολιόμουν (τώρα σωστό είναι αυτό το ασχολιόμουν συντακτικά, anyway) μόνο με το δεύτερο αλλά πρόσφατα μπήκα στη διαδικασία να ασχοληθώ και με το πρώτο. Βασικά ο αδελφός της γυναίκας μου (BTW, δεν έχω κατορθώσει να βρω ακόμη πως μπορώ να αποκαλώ τη συγγενική μας σχέση χρησιμοποιώντας μια μόνο λέξη, κάθε βοήθεια δεκτή) είχε τη φαεινή ιδέα να βάλουμε από κοινού ένα μικρό βαρελάκι στην αποθήκη και να προσπαθήσουμε να "παράξουμε" το δικό  μας κρασί.

Για όσους δεν γνωρίζουν τη διαδικασία, πηγαίνεις σε ένα από εκείνα τα μεγάλα οινοποιεία-οινοπωλεία που βρίσκονται συνήθως στα Μεσόγεια και αφού τους πεις πως φαντάζεσαι το κρασάκι που θέλεις να πίνεις, ο ειδικός εκεί σου προτείνει ένα μείγμα από διάφορες ποικιλίες κρασιών σε μια συγκεκριμένη αναλογία, για να πας στη συνέχεια εκεί μου διατηρούν τις δεξαμενές και κάποιο παλικάρι να σου γεμίσει τα δοχεία μεταφοράς, γιατί αλλιώς δεν μπορείς να μεταφέρεις ας πούμε 100 κιλά κρασί με μιας.

Εκεί λοπόν που έχει τελειώσει το γέμισμα των δοχείων με το μαγικό χαρμάνι και έχουμε φορτωσει τα δοχεία στο αμάξι για να φύγουμε, ακούγεται η μαγική ευχή: και ΚΑΛΑ ΚΡΑΣΑ.

Όχι Καλά Κρασιά αλλά ΚΑΛΑ ΚΡΑΣΑ.

Μιλάμε δεν μπορούσα να σταματήσω να γελάω. Μου φάνηκε τόσο αστείο μια φράση που τη χρησιμοποιούμε αρκετά συχνά χωρίς να ξέρουμε καλά καλά πως να την ακούς, να τη χρησιμοποιούν όλοι εκεί και να την εννοούν στην κυριολεξία της.

Γιατί βασικά το να καταφέρεις ο μούστος που αγοράζεις να μετατραπεί επιτυχημένα σε κρασί δεν είναι και δεδομένο. Πρέπει να σου κάτσει, ε γι΄αυτό και η αντίστοιχη ευχή για Καλά Κρασιά.

Θα σας κρατάω ενήμερους.