Εδώ και κάποιους μήνες έχω ξεκινήσει δουλειά σε μια εταιρεία. Το ωράριο καλό. Τα χρήματα καλά. Το αντικείμενο ενδιαφέρον.
Το θέμα είναι ότι η συμπεριφορά από έναν προϊστάμενο είναι τέτοια που εγώ προσωπικά δεν μπορώ να την χαρακτηρίσω επαγγελματική.
Το να σου λέει τακτικά ότι "μου πρίζεις τα αρχ.... με ένα άγριο ύφος" δεν το θεωρώ και τόσο επαγγελματικό.
Πώς να ρίξεις τον πάγο με έναν τέτοιο τύπο;
Σε σύγκριση με την προηγούμενη δουλειά, έχω να κάνω με παρόμοιες τεχνολογίες αλλά με διαφορετικό κατασκευαστή.
Πολλές φορές την ίδια αγγλική λέξη μπορεί να την βρεις και στους δύο κατασκευαστές αλλά να αναφέρονται σε κάτι τελείως διαφορετικό.
Σας έχει έρθει ποτέ κάποιος να σας λέει τί έκανε σε μια εταιρεία και να αναφέρει όρους που αλλού λειτουργούν διαφορετικά; Θα αντιδρούσατε με τον παραπάνω τρόπο;
Η εταιρεία είναι μικρή και δεν έχει HR για να μιλήσω γι' αυτό το θέμα.
Πάντως πρόκειται για έναν ειδικό στον χώρο του με σπάνια ειδίκευση και πολύ δύσκολα αναπληρώσιμο.
Σας έχει τύχει ποτέ τέτοιο ύφος;
Πώς το αντιμετωπίζετε;

---

Powered by openSuSE 11 64-bit Edition

Έχει προϊστάμενο ο προϊστάμενός σου; Αν ναι, you know what to do. Δεν γίνεται μαζί με την πίεση της δουλειάς να έχουμε και να ασχολούμαστε με τα προσωπικά κόμπλεξ του καθενός, κάποιος πρέπει να αλλάξει δρόμο.

---

Μην αφήνετε τα media να σας "ταΐζουν"!

Νομίζω ότι είναι κάτι που δεν λύνεται με τον προϊστάμενο του προϊσταμένου...
Ειδικά αν λάβουμε υπ' όψιν ότι  "πρόκειται για έναν ειδικό στον χώρο του με σπάνια ειδίκευση και πολύ δύσκολα αναπληρώσιμο." με μεγαλύτερη θέση, περισσότερο χρόνο στην εταιρία κλπ, μία οποιαδήποτε "σύγκρουση" με χρήση ανωτέρου θα επιφέρει μόνο την απομάκρυνση σου.

Κατ' εμέ η λύση βρίσκεται στην επικοινωνία των 2 σας. Να του εξηγήσεις ότι θέλεις να προσφέρεις στην ομάδα και το τι σε ενοχλεί. Ακόμα και αυτό που είπες για τεχνολογία. Με τον καιρό και εσύ θα μπεις στο νέο κλίμα και εκείνος δεν θα έχει λόγο να αντιδρά έτσι. Σε περίπτωση που δεν δεις φως στην κατ' ιδία συζήτηση τότε είτε συνεχίζεις όπως έχει την κατάσταση (από το ένα αυτί μπαίνουν από το άλλο βγαίνουν) είτε κοιτάς για κάτι άλλο.

---

-------------------------------
Κ. Γιαγιάς

Θα ήθελα να είμαι μέσα στην φωτογραφία και όχι εδώ!!!!

http://beastie06.wordpress.com

αγαπητέ φιλέ, σε καταλαβαίνω περισσότερο από όσο νομίζεις, αυτός ακριβώς ήταν και ο λόγος που έφυγα από την προηγούμενη δουλεία μου.

τι παράπονα κι αν κάνεις (άσε που μπορεί να το λάβει σαν ρουφιανιά και άμα είναι τόσο παράξενος και πριχτης χειρότερα θα γίνουν) τι και αν του μιλήσεις, άμα κάποιοι είναι μα*** και τους δόσεις λίγο "εξουσία" καβαλάνε καλάμι και το παίζουν θεοί και ενώ οι ίδιοι βάζουν αγγελίες που λένε για "υπέροχα περιβάλλοντα εργασίας" οι ίδιοι είναι που τα σκοτώνουν, από τα κόμπλεξ τους!

εμένα δεν έπαιρνε διαφορετική γνώμη από την δική του για απάντηση και ενώ έκανα την δουλεία μου προσπαθούσε να με φορτώνει με έξτρα δουλεία ώσπου κάπου να τα μπουρδουκλώσω η να βγω εκτός χρόνου, και όταν του έλεγες ότι θες βοήθεια κάνεις δουλειά για 4 και είσαι ένας πήγαινε να σε βγάλει και ανικανο!!! και γιατί σχολούσα στο ωράριο μου ενώ αυτός καθόταν παραπάνω!!!! άκου να δεις! να έχεις κάτι να παραδώσεις οκ, θα κάτσω μέχρι την άλλη μέρα αλλά να κάνω ότι κάθομαι παραπάνω μόνο και μόνο για να "δείχνω" καλός (κορόιδο) υπόλοιπος το θεωρώ κοροιδια! δεν αισθάνομαι εγώ καλά.
όταν έκανε μαλακιές ο ίδιος έκανε το κουταβάκι και κλαψούριζε ότι είναι αυστηροί μαζί του και μαλακιές και έγλυφε το μεγάλο αφεντικό ενώ σε εμάς το έπαιζε ξερόλας και νταης ομως!

προσπάθησα αρχικά την κουβέντα, κάπως έφτιαξαν τα πράγματα αλλά μετά από ένα μήνα άντε πάλι τα ίδια, μετά δοκίμασα όπως είπαν οι προηγούμενοι την μέθοδο "από το ένα αυτί έμπαιναν από το άλλο, έβγαιναν" μέχρι που άνοιξε καβγά μπροστά σε άλλους και τα άκουσε κι αυτός κανονικά.
Και τον έκανα κι εγώ ρόμπα, και ζορίστηκε.
και του είπα θέλω να με απολύσεις να μην το κουράζουμε άλλο (γιατί να χάσω την αποζημίωση?)

και να φανταστείς όχι ότι ήταν όπως ο δικός σου "ιδικός" πάνω σε κάτι απλά ήταν φιλαράκι του ιδιοκτήτη, και σου μιλουσε λες του είχες γαμ την κόρη την αφίσες έγκυο και την έκανες!

κατά τα άλλα προοπτικές εξέλιξης! άμα προτείνω κάτι που αυτός δεν το είχε σκεφτεί, σε πρόσβαλε ότι σκέπτεσαι χαζομάρες και σπαταλάς το χρόνο και μετά από Κανά 2 εβδομάδες το πεταγε σαν δική του "ολοκληρωμένη" και φυσικά φοβερή ιδέα!!!!!!

εγώ δεν πρόκειται ποτέ στην ζωή μου να αφήσω κάποιον να με μειώνει και να με προσβάλει κυρίως επειδή έχει κόμπλεξ κατωτερότητας και εγωισμό, χωρίς σοβαρό λόγο η έστω μια ευκαιρία να διορθωθώ αν όντος έχω κάνει λάθη. κάνεις δεν είναι τέλειος και δεν είμαστε σκλάβοι συνάδελφοι!! όσοι συμπεριφέροντε σαν σκλάβοι είναι που έδωσαν αέρα σε κάτι τέτοιους και κουνιούνται τώρα.

Είμαστε Εργαζόμενοι! και ΔΕΝ θα πρέπει να ΔΟΥΛΕΥΟΥΜΕ γιατί η λέξη Δουλεία προέρχεται από την Δουλεία-σκλαβιά!

Πρέπει και θέλω να ΕΡΓΑΖΟΜΑΣΤΕ!
να ακούμε τα λάθη μας και να μην τα ξανακάνουμε να ακούμε όμως και Κανά καλό λόγο από τους προϊστάμενους μας να παίρνουμε δυνάμεις για συνέχεια και πρόοδο!

Εγώ ένιωθα σιγουριά για τις γνώσεις μου, και κυρίως ότι δεν θα μείνω ποτέ άνεργος για διάστημα πάνω από 1μηνα, ποτέ δεν έχει γίνει ως τώρα, πάντα στο κλάδο μου βρίσκω δουλειές αλλά δεν βρίσκω Εργασίες Πάντα!

Για να μην σε ζαλίζω αν νομίζεις ότι μπορείς να σκύψεις το κεφάλι και να τρως προσβολές κάτσε εκεί που είσαι, αν όμως έχεις πίστη στον εαυτό σου και αξιοπρέπεια τότε "πάμε γι άλλα!"

στην δουλειά αυτή ήταν 10ατομα μόνο για προγραμματισμό και τώρα έμειναν 2 και όλοι φύγαμε για το ίδιο λόγο..."προϊστάμενος".

ε δεν μπορεί να ήμασταν όλοι λάθος?! ;-)

σε μια εργασία καλό είναι να ψάχνεις τα ακόλουθα με την συγκεκριμένη σειρά:

1-Περιβαλλον-κλημα-συναδελφοι
2-Αμοιβες - Ωράριο
3-Αντικειμενο δουλειάς-μέλλον επιχείρησης

αν βρει πολύ καλό περιβάλλον και καλές αλλά όχι πολύ καλές αποδοχές Μείνε και πάλεψε, αν βρεις γεμάτες αποδοχές αλλά σιχαίνεσαι να συνεργάζεσαι με άτομα που σου χαλούν την διάθεση και την δουλειά, δεν θα το έκαναν (μακριά) αν όμως αντέχεις είσαι έτοιμος για δημόσιο μετά :)

άντε και "καλή λευτεριά" γιατί μάλλον ακούγεσαι "γκαστρομαίνος" απο τον τυπο.. ;-)

---

This Business Is Binary. You are a 1 or a 0. Alive or Dead.-

Ο Χριστός και η Παναγία Johny.. Πέρασε το κείμενο ένα Spell Checker.. Δεν μπορώ ΚΑΝ να διαβάσω τι γράφεις απο τα ορθογραφικά.

---

Παναγιώτης Κεφαλίδης

"Για να επιτύχεις, θα πρέπει το πάθος σου για την επιτυχία να είναι μεγαλύτερο απο τον φόβο σου για την αποτυχία"

Οι απαντήσεις παρέχονται για συγκεκριμένες ερωτήσεις και χωρίς καμιά εγγύηση. Παρακαλώ διαβάστε τους όρους χρήσης.

sorry αυτα παθαινεις αμ εισαι παιδι του word και τον greekenglish για χρονια!

θα το βελτιωσω.....θα προσπαθησω τουλαχιστον :P

---

This Business Is Binary. You are a 1 or a 0. Alive or Dead.-

Αν ο άνθρωπος είναι ευχαριστημένος από τη δουλειά του και το μόνο πρόβλημα είναι ο προϊστάμενος, δε βλέπω 1) γιατί να πρέπει να φύγει από τη δουλειά αυτή χωρίς να κάνει κάποια προσπάθεια (ειδικά με την ανεργία που σαρώνει), 2) πώς να συνεννοηθεί με έναν τύπο ο οποίος τον έχει πάρει με στραβό μάτι, και απ' ότι κατάλαβα, αντιδρά υπερβολικά χωρίς λόγο.

Υπ' όψιν, αυτό δε σημαίνει ότι θα πρέπει να σταματήσεις να ψάχνεις, απεναντίας. Ωστόσο, όσο είσαι στη διαδικασία του ψαξίματος και μέχρι να βρεις κάτι άλλο που να σε ικανοποιεί (κάτι που μπορεί να χρειαστεί πολύ χρόνο), θα πρέπει να έχεις την ηρεμία σου όσο δουλεύεις εκεί.

---

Μην αφήνετε τα media να σας "ταΐζουν"!

Συμπάσχω johnny...κι εγώ για αυτό έφυγα ακριβώς από την προηγούμενη εργασία πριν 3 μήνες.
Υπάρχουν πολλοί τέτοι τύποι τελικά...αχαχαχ...πως κοιμούνται το βράδυ ξέροντας πόσο ΜΑΛΑ..Σ
είναι άραγε?

---

Δεν νομίζω ότι αυτές οι φιλοφρονήσεις συνιστούν ... επαγγελματική συμπεριφορά. Εξάλλου υπάρχει πάντα και η περίπτωση να φταίμε εμείς. Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν έπεσα σε περίπτωση όπου κάποιος συνάδελφος ή εργοδότης να απέρριπτε συστηματικά οτιδήποτε έλεγα. Από την άλλη μου έχουν τύχει junior συνάδελφοι οι οποίοι θεωρούσαν ότι είχα προσωπικά μαζί τους επειδή τους επισήμαινα τα λάθη τους, και πολλές φορές τα διόρθωνα για να μπορέσω να συνεχίσω τη δική μου δουλειά. Τί να κάνω, αφού ο κώδικας δεν κάνει compile και με εμποδίζει, δεν μπορώ να περιμένω 2 ημέρες μέχρι να καταλάβει ο άλλος ότι έκανε λάθος και να το διορθώσει - ειδικά όταν ήταν φανερό ότι δεν ήξερε πως να το κάνει.

Όταν δείχνεις σε κάποιον το λάθος που έχει κάνει και του εξηγείς τί συμβαίνει, αλλά αυτός νομίζει ότι του πας κόντρα, όταν σου λέει "α, είσαι σαν αυτούς στην προηγούμενη δουλειά μου, δεν σε ικανοποιεί τίποτε", προφανώς κάτι δεν πάει καλά. Υπάρχουν πολλοί προγραμματιστές των οποίων οι ικανότητες δεν ανταποκρίνονται στην ιδέα που έχουν για τον εαυτό τους, τόσο senior όσο και junior.

---

Παναγιώτης Καναβός, Freelancer
Twitter: http://www.twitter.com/pkanavos

Πάντως όπως τα γράφει ποιο πάνω ο φίλος μας δεν μου φένεται ότι είναι κάπως έτσι.
Συμφωνώ πάντως μαζί σου γιατί έχω συναντήσει πολλούς συναδέλφους (δεν είμαι προγραμματιστης για να είμαι ξεκάθαρος),
βρίσκομαι στον χώρο όμως, όπου όχι μόνο δεν κάνανε σωστά την δουλειά τους αλλά πίστευαν πως το σωστό είναι το δικό
τους και όχι αυτο που τους υποδεικνυουν, (σωστό μερικές φορές είναι και ο τρόπος που απαιτεί ο εργοδότης), για διάφορους λόγους.
Απλά θέλει προσοχή πότε πρέπει να λειτουργεί πιστεύω ο εγωισμός και όχι σίγουρα σε λάθη και μάλιστα προγραμματιστικής φύσεως.
Τελικά εγώ νομίζω ότι όποιος είναι εξυπνος θα το παραδεχτεί και θα φροντίσει την επόμενη φορά να το διορθώσει, (το λάθος του).

Άλλο πράγμα το λάθος και άλλο η γνώμη.

---

Η άποψη στην οποία έχω καταλήξει μετά από αρκετά χρόνια στην πιάτσα είναι ότι η επιτυχία του μηχανικού είναι κατά 70% human skills και μόνο κατά 30% technical skills, και τα νούμερα είναι μάλλον μετριοπαθή. Δεν θα μου έκανε έκπληξη αν είναι και 80-20, και φυσικά ισχύει και ευρύτερα ίσως με λίγο διαφορετικές αναλογίες για τους managers (90-10).

Ο περισσότερος κόσμος φυσικά αρνείται να το δεχτεί αυτό και επικεντρώνεται σε αυτό που του είναι "εύκολο" να κάνει, δηλαδή να γίνει όλο και καλύτερος στην "τέχνη" του με τη στενή έννοια.
Επίσης ο περισσότερος κόσμος θεωρεί ότι τα human skills είναι περίπου αυτονόητα και μπορεί να τα καλλιεργήσει απλά "by virtue of living a life". Δεν είναι όμως έτσι. Θέλει και πολύ διάβασμα και πολύ εξάσκηση.

Κάθε "δύσκολη" περίπτωση, όπως αυτή που αναφέρεις (και υπάρχουν πάμπολλες), είναι για σένα μια ευκαιρία να εξασκήσεις τα human skills σου.
Μπορώ να πετύχω επικοινωνία με αυτόν τον άνθρωπο, παρά τα ελλατώματά του;
Μπορώ να διαπιστώσω που οφείλεται αυτή η συμπεριφορά;
Μπορώ να τον οδηγήσω σε μια καλύτερη συμπεριφορά απέναντί μου;

Κατ'εμέ, η μαγκία του υφιστάμενου είναι να μπορεί να γίνεται Τιραμόλα, να προσαρμόζεται στον όποιο προϊστάμενο του τύχει και να αποδίδει το καλύτερο που μπορεί. Ταυτόχρονα και η μαγκιά του προϊστάμενου είναι να γίνεται Τιραμόλα σε κάθε υφιστάμενο που έχει και να βγάζει από αυτόν το καλύτερο που έχει να δώσει.
Όταν κανείς από τους δύο δεν το κάνει αυτό, τότε έχουμε μάχη και ασυμφωνία χαρακτήρων. Το να περιμένεις να το κάνει πρώτος ο προϊστάμενος επειδή ΟΦΕΙΛΕΙ είναι ουτοπία. Εσύ φρόντισε το δικό σου κομμάτι και άσε τους άλλους. Μετά από μερικά χρόνια εξάσκησης θα μάθεις να ξεχωρίζεις πότε πραγματικά η κατάσταση είναι hopeless, και τότε θα είναι η ώρα να αρχίσεις να ψάχνεις για άλλη δουλειά.
Όπως καταλαβαίνεις η απαίτηση του "Τιραμόλα" στον προϊστάμενο είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτή του υφισταμένου. Ο προϊστάμενος πρέπει να γίνει Ν φορές Τιραμόλα, ο υφιστάμενος μόνο μία. Αλλά αν δεν προπονήσεις αυτό το 1-on-1 από τώρα, τότε όταν θα έχεις να παίξεις ΕΣΥ το 1-on-N θα είναι αργά.

Το να πετάμε ταμπέλες περί "κόμπλεξ" είναι πανεύκολο και φυσικά είναι "flip the bozo bit". Το να ρίχνουμε στη συνέχεια ΟΛΟ το φταίξιμο στους άλλους, είναι εξίσου εύκολο. Εμείς ποτέ δεν φταίμε. "Μα τι έκανα;;;;" θα ρωτήσεις τον εαυτό σου. Δεν είναι μόνο το τι έκανες, είναι και το τι ΔΕΝ έκανες. Το ανοικτό blame assigning είναι και το βασικότερο αναγνωριστικό των ατόμων που ακόμα δεν έχουν εξελίξει τα human skills τους. Σε όλα τους φταίνε οι άλλοι, ο προϊστάμενος, ο ιδιοκτήτης, το σύστημα, η κυβέρνηση, η αντιπολίτευση, η κοινωνία, οι Αμερικάνοι, οι τρομοκράτες, κλπ.

Η ανοιχτή επικοινωνία είναι πάντα η καλύτερη μέθοδος, αρκεί να την κάνεις σωστά. Όταν την κάνεις λάθος η κατάσταση είναι πολύ πιθανό ότι θα χειροτερεύσει. Πριν την κάνεις πρέπει να καταλάβεις το "σύστημα", να είσαι πραγματικά καλοπροαίρετος, μηδέν bias & prejudice, ελαχιστοποιημένο ego. Είμαι βέβαιος ότι είσαι καλοπροαίρετος απέναντι στον manager σου και ότι προσπαθείς να τον "βοηθήσεις" να γίνει καλύτερος (και αυτός δεν θέλει). Αλλά δεν εννοώ αυτό.
Καλοπροαίρετος στην προκειμένη περίπτωση σημαίνει να θεωρείς δεδομένο ότι το άτομο απέναντί σου (α) δεν είναι εγγενώς κακόβουλο-σαδιστής-σατανιστής (β) δεν έχει λόγο να έχει κάτι προσωπικό μαζί σου και άρα ΔΕΝ έχει.
Τι μένει; Ότι η συμπεριφορά του είναι αποτέλεσμα κάποιων "θεμάτων" που αντιμετωπίζει. Σκοπός σου ΔΕΝ είναι να του τα επισημάνεις και να του τα λύσεις, απλά να καταφέρεις να επικοινωνήσεις και συνεργαστείς μαζί του, παρά τη δική του "προβληματική" συμπεριφορά ("προβληματική" κατ'εσέ όχι κατ'αυτόν).

Για άκου λοιπόν, και πες μου αν δεν είναι έτσι σε μεγάλο βαθμό:
Οι περισσότεροι managers είναι εντελώς ανασφαλείς, και όσο πιο ανασφαλείς γίνονται τόσο πιο authoritarian συμπεριφέρονται. Οι περισσότεροι βλέποντας τη δουλειά τους ξέρουν ότι δεν παράγουν τίποτα το ουσιαστικό, κάτι που δεν θα μπορούσε κάποιος άλλος στη θέση τους να κάνει εξίσου άσχημα. Το μόνο που έχουν να επιδείξουν είναι καθυστερημένα και μη κερδοφόρα projects. Και ξέρεις ποια είναι η τραγωδία ενός manager; Ένα project που τελειώνει πιο νωρίς ή στην ώρα του. Αυτό στις περισσότερες εταιρίες είναι ένδειξη ότι ο manager δεν σχεδιάσε καλά, ότι ο σχεδιασμός του δεν "ξεζούμισε" την ομάδα, τους είχε "χαλαρούς" δηλαδή!!! Τραγελαφικό...
Ξέρουν ταυτόχρονα ότι είναι αναλώσιμοι και ότι αν χάσουν την καλοπληρωμένη θεσούλα τους πιθανώς θα έχουν πρόβλημα να βρουν μια άλλη αντίστοιχη. Και αυτός ο developer βάθος κήπος είναι πολύ έξυπνος, άρα μπορεί μια μέρα και να του φάει τη θέση. Επιπλέον δεν ξέρουν τη δουλειά τους και συνήθως δεν διαθέτουν τα human skills που απαιτούνται.
Το πώς θα μιλήσεις και θα αντιμετωπίσεις λοιπόν έναν άνθρωπο σε αυτή την ψυχολογική κατάσταση είναι μια ολόκληρη τέχνη, μια τέχνη που θα σε μάθει πώς από μέρος του προβλήματος να είσαι μέρος της λύσης.

Όταν δηλαδή πας να κάνεις με τον manager σου μια συζήτηση για "προοπτικές εξέλιξης" τι νομίζεις ότι καταφέρνεις; Να δείξεις ότι έχεις όνειρα και φιλοδοξίες και ότι είσαι ένας φερέλπις νέος;;; Think Again.
Δοκίμασε αντί γι'αυτό να αναφέρεις πόσο σου αρέσει ο κώδικας, ότι θέλεις μέχρι τα 50 σου να γράφεις κώδικαΚΩΔΙΚΑΜΟΝΟκώδικα, ότι θεωρείς τη δουλειά ΤΟΥ πολύ δύσκολη και ψυχοφθόρα και θα δεις μετά την αντίδρασή του.
Δεν μιλάω για γλύψιμο, μιλάω για μικρές αλήθειες (ή αναλήθειες) που σε κάνουν μέρος της λύσης. Δείχνεις μια εκτίμηση, παύεις να είσαι απειλή, του κάνεις τη ζωή λίγο πιο εύκολη, και ξαφνικά ως δια μαγείας τα πράγματα είναι λίγο καλύτερα.

Σου προτείνω ΕΝΑ βιβλίο: How to Win Friends & Influence People (Dale Carnegie) http://www.amazon.com/How-Win-Friends-Influence-People/dp/0671723650

Γραμμένο το 1935 (με ένα πιο πρόσφατο revision), συμπυκνώνει απίστευτη σοφία. Δεν αρκεί μόνο αυτό το βιβλίο φυσικά, αλλά αν είναι να διαβάσεις ΜΟΝΟ ΕΝΑ, τότε διάβασε αυτό και ίσως σε τριγκάρει για παραπάνω όταν δεις πόσο off side είμαστε όλοι μας. Δεν πρόκειται για "HowTo" βιβλίο με μαγικές χαζοχαρούμενες συνταγούλες.

Have fun!

---

The fact that the program works is irrelevant.