Σε τέτοιες υλοποιήσεις είθισται να χρησιμοποιείται ένα πιό generic σχήμα πινάκων στη βάση δεδομένων σου (το οποίο να είναι και λίγο "αφηρημένο" ως προς το είδος των δεδομένων που μπορεί να κρατήσει) και από εκει και περα ο ουσιαστικός χειρισμος των δεδομένων να γίνεται μέσα από το business logic της εφαρμογής σου. Αυτό σε γλυτώνει από το να πρέπει να δημιουργήσεις νέα πράγματα μέσα στη βάση δεδομένων σου (κατι το οποίο είναι γενικά εφικτό) κάθε φορά.
Στον αντίποδα, υπάρχουν συστήματα που ξεκινούν με μια βασική δομή και δημιουργούν νεους πίνακες, ερωτήματα και views στην πορεία ανάλογα με το είδος των δεδομένων που πραγματεύονται. Μια τέτοια υλοποίηση όμως είναι ιδιαίτερα πολύπλοκη μια και η παραμέτρικοτητά της πρέπει να είναι ιδιαίτερα μεγάλη.
Μιλώ πολύ γενικά μια και το παράδειγμα που μας εδωσες λίγο με μπέρδεψε, ίσως αν "σπάγαμε" το γενικότερο πρόβλημα σε επιμέρους να είχαμε μια πιό ξεκάθαρη εικόνα.
Σωτήρης Φιλιππίδης
DotSee Web Services