Φαντάζεστε τα Goodies να χρησιμοποιούσαν two-phase commit? Δηλαδή, να δίνεις μια παραγγελία και η ταμίας να μην ασχολείται με κανένα άλλο πελάτη μέχρι να ολοκληρωθεί η παραγγελία, να πληρώσεις και να φύγεις?
   Ή ακόμα καλύτερα, ένα σουβλατζίδικο σε κεντρικό σημείο μιας πλατείας?

    Ο Gregor Hohpe χρησιμοποιεί το αντίστοιχο παράδειγμα για τα Starbucks για να δείξει πως πολλές πραγματικές καταστάσεις είναι κατανεμημένες, ασύγχρονες και χρησιμοποιούν μηνύματα για να πετύχουν. Η αλλαγή των Starbucks με τα Goodies νομίζω είναι επιβεβλημένη, γιατί τα ελληνικά Starbucks δεν έχουν σημαντική κίνηση, αλλά τα Goodies ...