
" title="

" border="0" width="19" height="19" tabindex="1">
Το έχω διαβάσει αυτό το άρθρο εδώ και καιρό. Και για να πω την αλήθεια, είμαι υπέρ της χρήσης των composite pks, μιας και τα δεδομένα αντιπροσωπεύονται όπως είναι και στην πραγματικότητα, και η σωστή αναπαράσταση των δεδομένων αποτελεί την σωστή βάση για να χτιστεί μια εφαρμογή - να έχει προηγηθεί και κάποια σωστή ανάλυση πρώτα βέβαια. Είναι εκπληκτικό όμως, το πόσος κόσμος θεωρεί ότι ένας πίνακας "πρέπει να έχει ένα primary key" - μην γνωρίζοντας ότι μπορείς να έχεις composite!
Προσοχή όμως, κρατάω και μία πισινή για πιθανά θέματα performance, απλά υιοθετώ την στάση "εάν προκύψει θέμα, το εξετάζουμε".
Πάντως, μου προκαλεί έκπληξη ότι το συγκεκριμένο θέμα αποτελεί debate - τι λέει η θεωρία δηλαδή; Τι λέει το Software Engineering;
Πάντως σε ένα σχόλιο της παραπάνω συζήτησης αναφέρει κάποιος κάτι πολύ σωστό κατά την γνώμη μου:
"... Relationship tables also tend to grow attributes of their own and suddenly become entity tables in their own right, at which point it becomes awkward if you have a multi-column key, better to just start with a key that works for all scenarios. ..."
Abstraction σε database δηλαδή...
"When the darkness rises up from inside - that is normal.
It's when you reach down to pull it up - that the noxious warnings sound."
Tuzak, Farscape