Πολύ ενδιαφέροντα τα στατιστικά στο άρθρο, και αναμφίβολα δύσκολα θα βρεθεί κάποιος να διαφωνήσει μαζί του, και υπο Κ.Σ. κι εγώ θα πρόθετα μερικά ακόμα αστεράκια ...
... αλλά ...
- Θα ήθελα να δώ το άρθρο μέσα στο DNZ, με παραπομπή στο προσωπικό site στο τέλος του.
- Θα ήθελα να είχα διαβάσει το άρθρο αυτό πριν 2 ή 3 χρόνια. Ο απολογισμός/περιγραφή μετά το γεγονός είναι deprecated.
- Θα ήθελα πάρα πάρα πολύ, να δώ και κάποια πρόταση μέσα, για αυτόν ο οποίος τρέχει μια εταιρία πληροφορικής αυτή τη στιγμή μέσα στο μάτι του κυκλώνα.
Όταν δούλευα πριν μερικά χρονια σε κάποια εταιρία που ζούσε απο το τυρί - μέσω της ΓΓΕΤ ( κάπως έτσι δεν τη λένε; ) και απο τις επιδοτήσεις ερευνητικών - αγανακτούσα δημοσίως και αναρωτιόμουν τί νοήμα έχει το κρατικό επιδοτούμενο το οποιο δεν παράγει value.
Έφυγα απο εκεί, για να ασχοληθώ για 3-4 χρόνια με το ίδιο το πληροφοριακό σύστημα που διαχειρίζεται τις επιδοτήσεις. Μαύρη μαυρίλα κι εκεί, κουκούλες και πεντάλφες στα υπόγεια και επίγεια με τις μάγισσες να παίζουν με την τσουκάλα και να μαγειρεύουν.
Έφυγα κι απο 'κεί για να ασχοληθώ με τράπεζες, και καλά οι σοβαροί άνθρωποι, για να δώ τα ίδια και χειρότερα.
Και ρωτάω εγώ τώρα. Όλοι οι certified PMP, managers, οικονομικοί και λοιποί που όόόόόολα αυτά τα ήξεραν καλά τόσες δεκαετίες, γιατί δεν άλλαξαν κάτι; Γιατί δεν έφυγαν στην τελική δείχνοντας έναν ελάχιστο χαρακτήρα μπροστά στο αντι-δεοντολογικό μπ*****ο που αντίκρυσαν;
Μήπως το πρώτο μάθημα για οποιουδήποτε είδους managment θα έπρεπε να είναι η βαθιά πίστη στη δεοντολογία και όχι η βαθιά πίστη στο balance sheet; Και εκνευρίζομαι τόσο πάρα πολύ όταν βλέπω τέτοιους απολογισμούς μετα το καταστροφικό γεγονός ! Το μάθημα ιστορίας μας το κάνουν ( καλύτερα ή χειρότερα ) τα κανάλια όλου του κόσμου, κάθε βράδυ μεταξύ 8 και 10.
Αυτό που θέλω να ακούσω εγώ απο ανθρώπους με μερικές δεκάδες χρόνια εμπειρία είναι προτάσεις. Λογικές, υλοποιήσιμες, ρεαλιστικές προτάσεις προς τον "όχλο" του τομέα μου, τη μεγάλη μάζα του κοσμάκη, και προς την "αριστοκρατία" του τομέα μου, εμάς τους θεωρητικά "χορτασμένους" απο τυρί για το πως μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα έστω και στο επίπεδο μιας εταιρίας μόνο. Γιατί κάθε εταιρία είναι μια μικρογραφία της χώρας πλέον.
Το να καταγράφεις λοιπόν και να κρίνεις είναι εύκολο όσο και θεμιτό. Το κάνουμε σα χώρα και πολίτες δεκαετίες σαν καλοί γκρινιάρηδες / τεμπέληδες. Θα ήθελα και λίγο creative attitude όμως. Δώστε μας μια ιδέα να σκεφτούμε.
Angel
O:]