Αμάν πια με αυτό το κείμενο για τα παιδιά του 1980 !!!
Σε πρώτη παγκόσμια παρουσίαση "τα παιδιά του 2085":
H αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πώς καταφέραμε να επιβιώσουμε. Έπρεπε να περιμένουμε δύο ώρες μετά τα πολυδιατροφικά χάπια Κellogs Ultra Pills πριν πετάξουμε ώς την Αφροδίτη, δύο ώρες στον ισοτονικό θάλαμο για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές έπρεπε να μείνουμε χωρίς JammerDun όλο το πρωί για να συνδεθούμε στο 5d auroral panel. Ακόμα και οι πόνοι περνούσαν με την αναμονή.
Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί. Εμείς ταξιδεύαμε σε air-scooters χωρίς Mitsubishi stability belts και akai Scabberset protective fields. Κάναμε ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα σε ένα Fujitsu Space Shuttle και δεν υποφέραμε από το «σύνδρομο του φτωχού αστροναύτη». Δεν είχαμε coopeds , πεδία υλοποίησης και ακτινοσκεύη για τα παιδιά. Ανεβαίναμε στα PersoVans χωρίς κράνη και προστατευτικά, κάναμε space-hike, καβαλάγαμε διαστημόπλοια χωρίς δίπλωμα. Tα sony kidswingers ήταν φτιαγμένα από kevlar και είχαν κοφτερές γωνίες.
Ακόμα και τα παιχνίδια μας ήταν βίαια. Περνάγαμε ώρες κατασκευάζοντας αυτοσχέδια air-scooters για να κάνουμε κόντρες πέφτοντας από τα 10.000 πόδια και μόνο τότε ανακαλύπταμε ότι είχαμε ξεχάσει να βάλουμε flaps. Παίζαμε «Real (tm) Resident Evil 12» και κανείς μας δεν έπαθε κήλη ή εξάρθρωση. Βγαίναμε από το σπίτι τρέχοντας το πρωί, παίζαμε όλη τη μέρα και δεν γυρνούσαμε στο σπίτι παρά μόνο αφού μας έφερναν πίσω με το ζόρι τα RoboNannies . Κανείς orga δεν μπορούσε να μάς βρει. Τότε δεν υπήρχαν Personal Scanner Satellites . Σπάγαμε τα κόκκαλα και τα δόντια μας και δεν υπήρχε κανένας νόμος για να τιμωρήσει τους «υπεύθυνους» Ανοίγανε κεφάλια όταν παίζαμε "Real(tm) Dead or Alive". Ήταν κάτι συνηθισμένο για παιδιά και όλα θεραπεύονταν με λίγo spray με LG DNA Regenerator. Δεν υπήρχε κάποιος να κατηγορήσεις παρά μόνο ο εαυτός σου. Είχαμε καυγάδες και κάναμε καζούρα ο ένας στον άλλος και μάθαμε να το ξεπερνάμε.
Καταπίναμε χάπια carbosweeters και πίναμε ISO Colda , αλλά δεν ήμασταν παχύσαρκοι. Ίσως κάποιος από εμάς να ήταν χοντρός και αυτό ήταν όλο. Μοιραζόμασταν μπουκάλια sythowater ή ISO Colda ή οποιοδήποτε ποτό και κανένας μας δεν έπαθε τίποτα . Καμιά φορά κολλάγαμε nanotubes στο σχολείο και οι μητέρες μας το αντιμετώπιζαν ακτινοβολώντας μας με μια μικροκυματική ακτινοβολία με ζωνοπερατό φίλτρο.
Δεν είχαμε Playstation 16 , Nintendo WOW!(tm), 99 ολογραφικά κανάλια νευρωνικής σύνδεσης, κρυσταλλοταινίες με ήχο RealThere(tm), εμφυτεύματα ποζιτρονικού εγκεφάλου ή Holo-Net. Εμείς είχαμε MSN Video Messanger 29 . Κανονίζαμε να συναντηθούμε μαζί τους στο 3d δίκτυο και συναντιόμασταν . Καμιά φορά δεν κανονίζαμε τίποτα, απλά βγαίναμε στο 3d room και εκεί συναντιόμασταν για να παίξουμε VirtuaFighter , 3D HideThere,! , Virtual Space … μέχρι εκεί έφτανε η τεχνολογία. Περνούσαμε τη μέρα μας στο δίκτυο τρέχοντας και παίζοντας. Φτιάχναμε παιχνίδια μόνοι μας από Modding Eφαρμογές
Χάσαμε χιλιάδες XGame ID Passes . Πίναμε synthowater νερό κατευθείαν από τον μεταστοιχειωτή νετρονίων , όχι Jinnerbashed , και κάποιοι έβαζαν τα χείλη τους πάνω στον μεταστοιχειωτή.
Κυνηγούσαμε cyberorga με silicon deorganizers στο δίκτυο , παρά το ότι ήμασταν ανήλικοι και δεν υπήρχαν ενήλικοι για να μας επιβλέπουν. Θεέ μου!
Πηγαίναμε με το PersoVan ή περπατώντας μέχρι τα σπίτια των φίλων και τους καλουσαμε απο το 4G VideoCell . Φανταστείτε το! Χωρίς να ζητήσουμε άδεια από τα RoboNannies , ολομόναχοι εκεί έξω στο σκληρό αυτό κόσμο! Χωρίς κανέναν υπεύθυνο! Πώς τα καταφέραμε;
Στα σχολικές εμφυτεύσεις ομαδικών εμπειριών Microsoft Memory Implants MMI (tm) συμμετείχαν όλοι και όσοι δεν έπαιρναν μέρος έπρεπε να συμβιβαστούν με την απογοήτευση. Κάποιοι δεν ήταν τόσο δεκτικοί σε εμφυτεύσεις γνώσεων πάνω από 100 TerraByte/ημέρα και έπρεπε να μείνουν στην ίδια τάξη. Δεν υπήρχαν ειδικά τεστ για να περάσουν όλοι. Τι φρίκη!
Κάναμε διακοπές 20 μερες τα καλοκαίρια και περνούσαμε ατέλειωτες ώρες στον Θάλαμο Πράσινης Απόχρωσης χωρίς DNA tissue regenerating creme με δείκτη προστασίας 330 και χωρίς μαθήματα Airtammering , Shootfield και Glitter. Κάναμε όμως φανταστικά ρεκόρ στο Real (tm) Halo 6 και πιάναμε cyberfishes με wave attractors . Ρίχναμε τα κορίτσια στα chat rooms γράφοντας ; ) : D : P , όχι κάνοντας ImplantKicking !!!
Είχαμε ελευθερία, αποτυχία, επιτυχία και υπευθυνότητα και μέσα από όλα αυτά μάθαμε και ωριμάσαμε. Δεν θα πρέπει να μάς παραξενεύει που τα σημερινά παιδιά είναι κακομαθημένα και χαζοχαρούμενα.
Αν εσύ είσαι από τους «παλιούς»… συγχαρητήρια! Είχες την τύχη να μεγαλώσεις σαν παιδί...
Φιλάρετος Σεβαστιάδης.
Albert Camus: Life is the sum of your choices.