Τον Οκτώβριο που μας πέρασε, ο David Chappel δημοσίευσε αυτό το πολύ ενδιαφέρον άρθρο σχετικά με το μέλλον του J2EE. Αν βαριέστε να το διαβάσετε, συνεχίστε εδώ, διαφορετικά διαβάστε το original και κάντε skip την επόμενη παράγραφο.
Εν ολίγοις λοιπόν, έγραψε ότι ενώ αρχικά IBM και BEA συντάχθηκαν πίσω από τη Sun και υιοθέτησαν το J2EE αφήνοντας τις δικές τους πλατφόρμες, σήμερα που η αγορά γυρίζει προς τις SOA αρχιτεκτονικές το J2EE1.4 κινδυνεύει να διασπαστεί στα τρία (Java EE 5, Open SOA, λοιπές Open Source τεχνολογίες). Αυτό συμβαίνει γιατί αυτές οι δύο εταιρείες απέκτησαν μεγάλο μερίδιο στην πίτα του J2EE και πλέον δεν θέλουν να «σέρνονται» πίσω από την Sun. Αυτή η διάσπαση, ενώ έχει fun για τους technorati, αποτελεί μεγάλο πρόβλημα για τους decision makers καθώς θα διασπάσει το critical mass που απέκτησε και έδωσε δύναμη στο J2EE και θα αυξήσει τον βαθμό επικινδυνότητας των μελλοντικών projects σε σχέση με την ασφάλεια που παρείχε η προηγούμενη καθιερωμένη τεχνολογία. Ως εκ τούτου το .NET και ειδικότερα η έκδοση 3.0 (βλ. WCF) που προσφέρει συγκεκριμένο roadmap θα γίνει πιο ισχυρός ανταγωνιστής. Το resume του άρθρου είναι ότι θα πρέπει να διαδεχθεί το J2EE μία τεχνολογία και όχι τρεις.
Κι έτσι λοιπόν, μετά από ένα περίπου μήνα βλέπουμε την μεγάλη απόφαση της Sun να ανοίξει τη Java. Όχι επειδή διάβασαν το άρθρο του Chappel υποθέτω…
Τώρα όλα make sense! Και δεν μπορώ παρά να μην υπερθεματίσω με το κλείσιμο που έχει ο Chappel: «And in the end, it would even be bad for Microsoft - everybody needs competition»
Vir prudens non contra ventum mingit