Γεια χαρά παίδες!
Ξεκινώντας να σας πω δυο κουβέντες για τον εαυτό μου.
Προσωπικός μου στόχος είναι να γίνω ο Anti-Pointy-Hair Boss, ο "Σοσιαλιστής Manager" (φοβερή ατάκα υφισταμένου μου), ο Joel της Ελλαδίτσας (όχι επ'ουδενί δεν πρόκειται να ανοίξω δική μου εταιρία, εκτός και σκεφτώ κάτι μεγέθους Google... καλύτερα να γίνω μπουζουκτσής!), ο Don Box της Ελλαδίτσας (ε, όπως και να το κάνεις, σε παγκόσμιο επίπεδο είμαστε σε μέγεθος μια ψείρα…), ο "Φόβος και ο Τρόμος" του κάθε ΠΑΠΑΤΖΗ της πληροφορικής.
Σημειώνω ότι δεν είπα "... του κάθε ΑΣΧΕΤΟΥ της πληροφορικής ...", αλλά "... του κάθε ΠΑΠΑΤΖΗ ...".
Δεν υπάρχει ΤΙΠΟΤΑ κακό στο να είσαι άσχετος, μα εντελώς άσχετος, μα όσο άσχετος πάει. Βαθιά Nυχτωμένος που λέμε. Αν έχεις στοιχειώδη νοημοσύνη, ακούς τι λένε οι γύρω σου, διαβάζεις τα βιβλιαράκια σου, παρακολουθείς τα διάφορα forum, ε και δεν γίνεται... μέρα με τη μέρα θα γίνεσαι όλο και πιο σχετικός. Εκτός βέβαια και είσαι βλάκας με την κλινική έννοια του όρου.
Π.χ. να σου μετρήσουν το IQ και να σε βγάλουν από 60 και κάτω. By the way, δεν πιστεύω στα IQ test, δεν έχω κάνει ΠΟΤΕ στη ζωή μου, και ΟΥΤΕ πρόκειται να κάνω ποτέ.
Το IQ αν το καλοσκεφτείς είναι κάτι σαν το μέγεθος τους πέους. Αν είναι πολύ μικρό έχεις πρόβλημα. Αν από την άλλη είναι πολύ μεγάλο, πάλι έχεις πρόβλημα (τουλάχιστον όμως μπορείς να πρωταγωνιστήσεις σε τσόντες... κάτι είναι κι αυτό…). Αν είναι στο φυσιολογικό εύρος, τότε αρχίζουν να παίζουν και ΑΛΛΑ πράγματα ρόλο στο παιχνίδι.
E, λοιπόν τα IQ test, κατά την ταπεινή μου γνώμη πάντα, είναι χρήσιμα μόνο για να μπορείς να διαγνώσεις αν ένας άνθρωπος είναι "κλινικά βλάκας", ή "κλινικά έξυπνος".
Πωπώ… Aυτό νομίζω θα πρέπει να το πατεντάρω...
Clinically Intelligent... Ουάου!!!!!
Αυτά που δείχνει το Google για τη φράση "Clinically Intelligent" (σε εισαγωγικά), δεν έχουν καμία σχέση με τη δική μου ερμηνεία!!!
Yes, Υes... Patent Granted!!! Ding!
Εννοείται βέβαια ότι είμαι ΚΑΘΕΤΑ, ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΑ και ΑΜΕΤΑΚΙΝΗΤΑ κατά των software patents.
Ποιο ήταν το θέμα μας; Α, ναι...
Έχετε γνωρίσει ποτέ άνθρωπο με IQ 170 και άνω (κατ'εκτίμηση); Είχα δύο συμφοιτητές τέτοιους.
Ο ένας είναι ο Παύλος ο Σωτηριάδης. Ο Παύλος είναι καθηγητής στο John Hopkins http://www.ece.jhu.edu/~pps/WEB/index.html .
Όσο τον θυμάμαι στο ΕΜΠ είχε ένα και μοναδικό πρόβλημα. Δεν μπορούσε να επιλέξει διπλωματική. Γιατί; Μα, φυσικά κανείς καθηγητής δεν μπορούσε να σκαρφιστεί κάποια διπλωματική αρκετά challenging για τον Παύλο.
Τελικά, βρήκε μόνος του θέμα και έλυσε το πρόβλημά του. Κάποια μέρα που "έπαιζε" με το αγαπημένο του αντικείμενο, τα μαθηματικά, βρήκε μια εναλλακτική απόδειξη σε ένα θεώρημα του 1928 (!!!) ενός Ρώσου μαθηματικού, και φυσικά η απόδειξη του Παύλου ήταν καμιά δεκαριά σελίδες πιο μικρή!!!
ΤΡΟΜΕΡΟΣ!
Να'ναι καλά ο άνθρωπος, μου είχε κάνει και μια εργασία στις Μερικές Διαφορικές Εξισώσεις...
O άλλος ήταν ο Σωτήρης ο Λιμοτυράκης (ελπίζω να το γράφω σωστά το όνομα), που κάπου είναι στο San Francisco σε κάποιο πανεπιστήμιο σαν μεταπτυχιακός για PhD από το 1995...
Εντάξει το άτομο είναι διάνοια, διδάσκει στο πανεπιστήμιο, γράφει IEEE papers, αλλά το να συγκεντρωθεί σε ΕΝΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ θέμα και να γράψει ένα από αυτά τα 200σέλιδα έντυπα που ονομάζονται "PhD", ε αυτό είναι κάτι που δεν το έχει καταφέρει εδώ και δέκα χρόνια.
Και φυσικά αυτό δεν έχει καμία σημασία, μην τυχόν αρπαχτεί κανένας ότι και καλά υποτιμώ όσους έχουν κάνει dropout. Το αντίθετο μάλιστα! Και εγώ PhD dropout δεν είμαι άλλωστε; Α, και ο Βασιλάκης επίσης… ο κολλητός μου μωρέ στο Redmond…
Επιστρέφουμε τώρα, μετά από αυτή τη σύυυυυντομη παρένθεση περί IQ, στη διαφορά άσχετων και παπατζήδων.
Άσχετος σημαίνει ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΩ. Όπως είπα, αν δεν είμαι κλινικά βλάκας, τότε έχω ελπίδες και η ελπίδα πάντα πεθαίνει τελευταία.
Αλλά το παπατζιλίκι φίλοι μου είναι ΕΝΤΕΛΩΣ άλλο φρούτο. Και δεν αναφέρομαι στο light-weight παπατζιλίκι τύπου "Πουλάω Φούμαρα για Μεταξωτές Κορδέλες".
Όοοοχι....
Υπάρχουν και τέτοιοι παπατζήδες βέβαια, αλλά αυτούς γρήγορα και εύκολα τους παίρνεις χαμπάρι.
Εγώ μιλάω για τους τύπους που Α.ΝΕΤ.Α θα μπορούσαν να μπουν στο Standardization Committee της γλώσσας προγραμματισμού P++, τουτέστιν PAPATZILIKI++.
Ω ναι, άλλη μία ακόμα patented ατάκα από τον Brute Force
PAPATZILIKI++
Έχω ρέντα σήμερα μου φαίνεται...
Οι τύποι λοιπόν στο Standardization Committee της P++ είναι Πανέξυπνοι, Τρομερά Ικανοί, Ταχύτατοι, Τρομερά Αποτελεσματικοί, κλπ, αλλά δυστυχώς για αυτούς και ακόμα περισσότερο για όσους δουλεύουν για αυτούς ή συνεργάζονται μαζί τους, είναι και τρομερά Ισχυρογνώμονες (γι'αυτό η P++ είναι ακόμα στο Draft 0.01), Τρομερά Φιγουρατζήδες και Ψαρωτικοί, Τρομερά Εγωιστές, Εγωπαθείς και Εμπαθείς, νομίζουν ότι είναι Τρομερά Έξυπνοι, αλλά το βασικότερο απ'όλα δεν έχουν ΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ της ΑΓΝΟΙΑΣ τους.
Νομίζουν ότι ΤΑ ΞΕΡΟΥΝ ΟΛΑ.
Για αυτό το τελευταίο, τη Μη-Συναίσθηση της Άγνοιας δηλαδή, μου είχε στείλει κάποτε ο Γιώργος ο Αδαμόπουλος (admin στο ΤΕΕ, hardcore Unixας, NTUA commando) ένα εκπληκτικό paper μιας ομάδας ψυχολόγων από κάποιο αμερικάνικο πανεπιστήμιο. Σίγουρα κάποιος από σας ξέρει τον Γιώργο, ρίξτε του ένα τηλεφώνημα να μας βρει το URL.
Σύντομο διάλλειμα για διαφημίσεις, γκρίζες I’m afraid...
Ο Γιώργος είναι από τους πιο αξιόλογους επαγγελματίες πληροφορικής που γνωρίζω, και ταυτόχρονα εξαιρετικό παιδί. Μόνο που παντρεύτηκε το Μάιο και δε με κάλεσε στο γάμο του... Όχι τίποτ'άλλο δηλαδή, αλλά ό,τι και να του πάρω ΤΩΡΑ για δώρο γάμου χαμένο θα πάει. Θα τα έχουν όλα τα απαραίτητα στο σπίτι τους.
Διαφημίσεις ΤΕΛΟΣ. Επιστρέφουμε στην κανονική ροή του προγράμματός μας.
Πώς αναγνωρίζουμε τα μέλη του Standardization Committee της P++;
Λίστα Βασικών Γνωρισμάτων
-
Όταν σε κάποιο meeting διαφωνούν με κάποιον άλλον πολύ εύκολα φτάνουν στο σημείο να ΦΩΝΑΖΟΥΝ, ακόμα και να ΟΥΡΛΙΑΖΟΥΝ. Κάθε meeting του Standardization Committee της P++ ακούγεται σε ΟΛΟ το κτήριο, ανεξαρτήτως αριθμού ορόφων. Και στον ΟΗΕ να γινόταν, αυτοί πάλι θα ακούγονταν.
-
Υπόσχονται στον πελάτη πολύ περισσότερα απ'όσα μπορούν να παραδώσουν, ώστε να κλείσουν τη δουλειά, και μετά συστηματικά και κατά συρροή παραδίδουν ημιτελή features, πάντα με μεγάλη καθυστέρηση, προκαλώντας έντονη και πολύμηνη δυσαρέσκεια στον πελάτη, προκαλώντας ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ stress στους developers, οι οποίοι είναι μονίμως πνιγμένοι στα bugs (λόγω των ημιτελών features) και ΜΟΝΙΜΑ στην ΠΙΕΣΗ (επειδή είναι ΚΑΙ behind schedule φυσικά).
Αυτά τα έχω δει με τα ματάκια μου και τα έχω ακούσει με τα αυτάκια μου, και τα έχω υποστεί ο ίδιος. Κάποια στιγμή είχα προϊστάμενό μου έναν τύπο που ζήταγε από πελάτη 15.000 Ευρώ, για ένα πρόγραμμα που ας πούμε ότι ονομαζόταν KOLLOBARATION SERVER, και του οποίου η Version 1.0 είχε σε C++ τριψήφιο αριθμό γραμμών κώδικα.
Ναι... ΤΡΙΨΗΦΙΟ λέει, δεν είναι λάθος...
Επαναλαμβάνω και τονίζω ΤΡΙ-ΨΗ-ΦΙ-Ο
Εντάξει δε λέω τις πάλευε τις χίλιες γραμμές, αλλά επειδή βιαζόμασταν δεν βάζαμε και πολλά /*comments*/.
-
Διαδίδουν ΑΣΥΣΤΟΛΑ και ΚΑΚΟΗΘΗ ψεύδη για τους ανταγωνιστές τους.
Για το καλό σας λοιπόν, φροντίστε να μείνετε μακρυά από τέτοιους τύπους... Και σαν υπάλληλοι, και σαν πελάτες.
Φιλικά,
Δ.Στάικος
The fact that the program works is irrelevant.