Το patterns & practices Enterprise Library είναι μια συλλογή από επαναχρησιμοποιούμενα application blocks που έχουν σχεδιαστεί να βοηθήσουν τους προγραμματιστές σε συνηθισμένες προκλήσεις ανάπτυξης σε επιχειρησιακό περιβάλλον. Μέσα στη συλλογή περιλαμβάνονται τα ακόλουθα application blocks: Caching Application Block, Cryptography Application Block, Data Access Application Block, Exception Handling Application Block, Logging Application Block, Policy Injection Application Block, Security Application Block, Validation Application Block, and Unity Application Block.

Αυτή ή έκδοση περιλαμβάνει:

• Υποστήριξη για το Visual Studio 2008.
• Ολοκλήρωση με το Unity dependency injection container.
• Υποστήριξη WMI2 και βελτιωμένο instrumentation.
• Υποστήριξη για pluggable cache managers.
• Βελτιώσεις στην απόδοση.

Διαβάστε περισσότερα:  Enterprise Library 4.0 - May 2008

George J.

George J. Capnias: Χειροπρακτικός Υπολογιστών, Ύψιστος Γκουράρχης της Κουμπουτερολογίας w: capnias.org, t: @gcapnias, l: gr.linkedin.com/in/gcapnias

Αγαπητέ Γιώργο,

αυτό που θα μπορούσα να προσθέσω είναι ότι το Enterprise Librady έρχεται να βάλει σε τάξη αυτό που έχει παρατηρηθεί,

ο κάθε προγραμματιστής να "στήνει" με διαφορετικό τρόπο και δομή το business/data layer των εφαρμογών του.

Οπότε το κέρδος είναι διπλό: reusability & standards.

Εξαρτάται τί εννοείς business. Από μία άποψη, δεν είναι δυνατόν να γραφτεί καμμία βιβλιοθήκη για το business layer γιατί είναι το κομμάτι το οποίο διαφέρει εντελώς από τη μία εφαρμογή στην άλλη. Από την άλλη, ένα τόσο καθαρό business layer απαιτεί την ύπαρξη ενός service layer το οποίο θα αναλάβει το logging, caching, exception handling, security, encryption και ένα κάρο άλλα πράγματα τα οποία μπορεί να μην είναι καθαρά Data, Business ή Presentation Layer, χρησιμοποιούνται όμως απ' όλα τα παραπάνω και είναι απαραίτητα σε μία εφαρμογή.

Ίσως δεν εξήγησα καλά αυτό που ήθελα να πω. Το Enterprise Library περιέχει services τα οποία είναι απαραίτητα τόσο στο business όσο και στα υπόλοιπα layers. Ειδικά το dependency injection που σου δίνει το Unity είναι πολύ σημαντικό στη σωστή σχεδίαση μίας εφαρμογής χωρίς εξαρτήσεις μεταξύ των modules και των layers. Από εκεί και πέρα, ελάχιστα πράγματα μπορεί να σου δώσει κάποιος για το business layer, καθώς αυτό το κομμάτι διαφέρει ριζικά από εφραμογή σε εφαρμογή.

Μάλλον δεν εννοούμε το ίδιο πράγμα όταν μιλάμε για business layer. Το CAB αφορούσε καθαρά το Presentation Layer ενώ η εξέλιξη του, το Smart Client Service Factory πρόσθεσε στοιχεία Service Layer, το οποίο περιλάμβανε και επικοινωνία με web services. Δεν περιείχε κάτι για το Business Layer - εκτός ίσως από την ιδέα των WorkItems, η οποία μπορούσε να αντιστοιχιστεί σε Use cases. Το ίδιο και το Prism, η εξέλιξη του SCSF για το WPF.

Μην περιμένεις το Patterns & Practices να βγάλει κάτι. Χονδρικά, το business layer περιέχει το domain model, τα business rules και τα business processes μίας εφαρμογής. Αυτά τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά από εφαρμογή σε εφαρμογή. Κοινά σημεία θα βρεις μόνο μεταξύ εφαρμογών της ίδιας αγοράς, π.χ. χρηματιστηριακές, τραπεζικές, customer care, helpdesk κλπ. Το Patterns & Practices ασχολείται με θέματα γενικού σχεδιασμού και αρχιτεκτονικής, όχι με συγκεκριμένες αγορές. Για ένα διάστημα υπήρξε η σκέψη να δημιουργηθεί ένα Workflow Application Block, αλλά εγκαταλείφθηκε.

Η Microsoft πάντως έχει δημιουργήσει frameworks για συγκεκριμένες αγορές, όπως το Customer Care Framework για εφαρμογές ... customer care και το Connected Services Framework για τηλεπικοινωνιακές εφαρμογές. Αυτά μπορείς να τα κατεβάσεις αν έχεις συνδρομή MSDN. Υπάρχουν και άλλα framework τα οποία όμως μπορείς να τα βρεις μόνο μέσω των Microsoft Services.

Άλλη μία προσπάθεια η οποία ξεφεύγει από το επίπεδο του Service Layer και μπαίνει σε θέματα καθαρά business layer είναι το Oslo, το οποίο βασίζεται σε executable models και processes, σε επίπεδο όχι μόνο μίας εφαρμογής, αλλά πολλαπλών εφαρμογών οι οποίες συνδέονται με web services.

Διακρίνω μια διάθεση να αντιπροσώπευες και την P&P group. :)

Όταν λέμε business layer εννοούμε όχι συγκεκριμένη business logic άλλα υποδομή την οποία κάποιο framework θα σου προσφέρει για να μπορείς να γράφεις τo εκάστοτε business logιc.

Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι η CSLA (από προηγούμενα posting σου είδα ότι δεν σου αρέσει αλλά εμένα προσωπικά δεν μου αρέσουν τα architecture η language wars.).

Για την CAB είχε κυκλοφορήσει πριν 2 χρόνια ένα short list με προτάσεις και μέσα σ αυτό ήτανε και η πρόταση για υλοποίηση business layer.

Grigoris, νομίζω u miss the point.. Το θέμα είναι οτι αυτή τι στιγμή μας δίνουν ένα εργαλείο πχ τρυπάνι, το οποίο μπορείς να το χρησιμοποιήσεις όπως εσυ θές, απο το να τρυπήσεις τσιμέντο μέχρι απλό τούβλο, χρησιμοποιώντας την κατάλληλη κεφαλή. Θα ήταν χαζό έαν μας έδιναν κάτι το οποίο στην προσπάθειά του να καλύψει πιθανά σενάρια και πιθανές "αγορές", θα ήταν μια μίξη η οποία στο τέλος θα σε ανάγκαζε να λειτουργήσεις με συγκεκριμένο τρόπο και μεθολογία, κάτι που κανένας δεν συμπαθεί.

Ουσιαστικά business layer χτίζεις με το EntLib.

Η υποδομή που παρέχει το CSLA είναι της ίδιας κατηγορίας με το Enterprise Library και δεν καλύπτει καθόλου το business logic. Όσα παρέχει, data binding, validation, undo, data portal είναι και αυτά services ή data layer. Η διαφορά είναι ότι στο CSLA αυτά είναι δεμένα μεταξύ τους και εξαιρετικά δύσκολο να τροποποιηθούν. Το CAB, SCSF και Enterprise Library χρησιμοποιούν το dependency injection στη μορφή του ObjectBuilder και τώρα του Unity ακριβώς για να αποφύγουν αυτό το πρόβλημα. Δεν είναι τυχαίο που τα Software Factories και Guidance που βγαίνουν από το P&P κινούνται σε τόσο διαφορετική κατεύθυνση από το CSLA.

Όσο για το P & P group? Έχει τύχει να συζητήσω με αρκετά από τα μέλη του σε διάφορες Teched (και αλλού) και παρακολουθώ τα blog τους, έτσι ξέρω τί προτάσεις έχουν γίνει κατά καιρούς, που κατέληξαν και που εστιάζουν το ενδιαφέρον τους. Αναγνωρίζουν π.χ. ότι το CAB είχε προβληματάκια και ήταν αρκετά περίπλοκο, γι αυτό και φρόντισαν το Prism να είναι αρκετά πιο modular. Το CAB είχε φτιαχτεί για εταιρείες όπως η Boeing, και αποδείχτηκε ιδιαίτερα περίπλοκο για τους περισσότερους.
Μπορεί πριν 2 χρόνια να είχε συζητηθεί η προσθήκη business layer, αλλά από τότε πέρασαν άλλες δύο εκδόσεις (SCSF και Prism) χωρίς να προστεθεί κάτι. Ένας σημαντικός λόγος ήταν ότι τα CAB, SCSF και Prism ασχολούνται με δύο θέματα: presentation και composition για smart client εφαρμογές. Το business layer όμως εμφανίζεται σε όλες τις εφαρμογές ανεξάρτητα από το presentation τους (smart client, web, web services) τροποποιείται σημαντικά όμως ανάλογα με την εφαρμογή. Τελείως διαφορετική υποδομή χρειάζεται μία εμπορική client/server εφαρμογή και τελείως διαφορετική ένα σύστημα εφαρμογών και web services το οποίο πρέπει να εκτελεί πολλά transactions το δευτερόλεπτο.

Ένας άλλος σημαντικός λόγος είναι ότι τα σημαντικά στοιχεία που χρειάζεται κανείς σε ένα business layer έχουν εμφανιστεί εδώ και ένα μόλις χρόνο. Το Workflow foundation μας έδωσε ένα workflow και business rule engine. Το Entity Framework δίνει κάποια από τα services για τη δημιουργία ενός domain model. To Oslo ουσιαστικά θα μας δώσει τα στοιχεία του model-driven development που λείπουν τόσα χρόνια.

Η αλήθεια είναι ότι η στάση της Microsoft σε σχέση με το model-driven development έχει αλλάξει τα τελευταία χρόνια. Το 2005 λέγανε ότι οι κολώνες του .NET vNext θα ήταν WCF, WPF, WF, Cardspace (με άλλα ονόματα τότε). Και το Business κομμάτι? Μα, λέγανε, αυτό μπορείς να το κάνεις μόνος σου. Ή, αυτό εμπεριέχεται στις άλλες κολώνες. Τώρα, το Entity Framework βγαίνει μέσα στο καλοκαίρι και ετοιμάζεται το Oslo, το οποίο θα φέρει το model-driven development στις SOA εφαρμογές - και όχι μόνο.

Μάλλον έχει παρεξηγηθεί το posting μου. Δεν έκανα κριτική στην Enterprise Library. Απλά είπα ότι δεν έχει business layer – άλλο θέμα είναι ότι ο καθένας μπορεί να στήσει το δικό του χρησιμοποιώντας τα services που χρειάζεται. Όσο για το business layer πιστεύω ότι κανένα framework δεν σε περιορίζει απλά είναι κάλο σε ένα project να ξέρεις τι και που βρίσκεται – ειδικά αν συμμετέχουν πολλά άτομα. Φυσικά μπορείς να κάνεις κάτι δικό σου – το θέμα είναι αν αξίζει και τι documentation θα αφήσεις πίσω σου και ποιος θα το συντηρήσει όταν φύγει ο δημιουργός από το project.

Όσο άφορα το CSLA πιστεύω ότι δεν κάνει αυτά που κάνει η Enterprise Library – ασχολείται με άλλα θέματα και οι δύο μπορούν να χρησιμοποιηθούν παράλληλα γιατί προσφέρουν διαφορετικά services.

Αν ενδιαφέρεται κάποιος μπορεί να διαβάσει ένα posting από το Lhotka που πιστεύω ότι απαντά καλύτερα από όσα θα μπορούσα εγώ μια που είναι ο δημιουργός

http://www.lhotka.net/weblog/RebuttingSomeQuestionsAboutCSLANET.aspx