Μία πραγματικά ευχάριστη έκπληξη με περίμενε στο Financial Ram του Μαΐου. Η Λύδα Λυμπεροπούλου στο άρθρο της για την "Κρατικοδίαιτη Πληροφορική" περιγράφει πολύ ωραία (και διακριτικά κατά τη γνώμη μου) την κακοδαιμονία της αγοράς πληροφορικής στην Ελλάδα. Μιας αγοράς που κυνηγάει μονίμως το εύκολο χρήμα, παλιότερα με τα ευρωπαϊκά προγράμματα, μετά με τα ΠΑΒΕΤ και τώρα με τα έργα του δημοσίου. Και μαζί με αυτά, προσπαθεί να μειώσει τις ζημιές κάνοντας outsource όσα περισσότερα έργα μπορεί, χάνοντας με αυτό τον τρόπο τους ανθρώπους που θα μπορούσαν να την βοηθήσουν να αναπτυχθεί.
  Οι ελληνικές εταιρείες, επαναπαυμένες στη βρεφική τροφή των επιδοτήσεων και των έργων του δημοσίου, χάνουν αν δεν έχασαν ήδη, τη δυνατότητα να δημιουργήσουν νέα προϊόντα. Πότε ακούσατε για τελευταία φορά για ένα πραγματικά καινούργιο προϊόν από μια Ελληνική εταιρεία? Πότε ακούσατε για κάτι καινούργιο από μια από τις μεγάλες εταιρείες?
  Με τη συμπεριφορά τους αυτή, οι ελληνικές εταιρείες γίνονται όλο και πιο μαλθακές και θα καταλήξουν εύκολη και μασημένη τροφή για τις εταιρείες των Βαλκανίων που σίγουρα θα εισβάλουν στην Ελληνική αγορά. Η εισβολή έχει ήδη αρχίσει, αλλά αυτό είναι θέμα άλλου άρθρου. Οι ελληνικές εταιρείες για την ώρα θεωρούν ότι είναι ασφαλείς, γιατί οι βαλκανικές χώρες ήταν μέχρι πρόσφατα εκτός ΕΕ και έτσι δεν μπορούσαν να χτυπήσουν τα επιδοτούμενα έργα. Αυτή η ασφάλεια όμως έχει πλέον εξαφανιστεί, και οι ξένες εταιρείες αρχίζουν ήδη να εισδύουν στη Ελληνική αγορά. Και επειδή δεν αρκούνται στις κρεμούλες των επιδοτούμενων, αλλά κυνηγάνε τα πιο σκληρά αλλά νόστιμα φιλέτα, μπορούν άνετα να παραγκωνίσουν και τις μικρές αλλά και τις "μεγάλες" εταιρείες...

Μαντεύει κανείς ποιος έφτιαξε τα ελληνικά για το PDA μου?

Σημείωση: Συγγνώμη για τα άπειρα λάθη του πρώτου post, αλλά είναι η πρώτη φορά που γράφω ολόκληρο post στο pda και βγήκαν κάποια "λαθάκια"

---

Παναγιώτης Καναβός, Freelancer
Twitter: http://www.twitter.com/pkanavos

Ρώσοι...

---

Χρήστος Γεωργακόπουλος

Πρώτα όλες οι εταιρίες στην Ελλάδα μιμήθηκαν το dotcomboom του εξωτερικού και άρχισαν σαν παλαβές να προσφέρουν υπηρεσίες web development / hosting.

Οταν μαζεύτηκαν πολλοί, ο καθένας άρχισε να βγάζει το δικό του content management πακέτο (μα τα χίλια components! βγαζανε πακέτα που μαζεύανε html σελίδες σε ένα explorer-like interface και το ονομάζανε "content management"!)

Μετά πέρασε η "αρπαχτή" από εκεί, και το έριξαν όλοι στα CRM. Αυτό που παλιά λέγαμε "διευθυνσιογράφο", έγινε ξαφνικά CRM! Και πάμε παλι να κυνηγήσουμε πελάτες...

Οταν καταλάβανε οτι δεν πιάσανε τα CRM, το γυρίσανε όλοι στο ERP. Χμ, ERP στην Ελλάδα; Σε ΠΟΣΟΥΣ πλέον πελάτες; Λες και έχουμε εδώ mid-sized companies...μικρές επιχειρήσεις έχουμε στο 90%, οι οποίες μην πω τι σκέφτονται για ERP και τα ρέστα...

Δηλαδη τι καταλήξανε όλοι να κάνουνε;
Ο,τι κάνανε τόσα χρόνια η Singular και οι λοιποί....
Ο,τι κάνουν πληρέστερα και καλύτερα χρόνια τώρα εταιρίες του εξωτερικού (με τιμές που συνεχώς βαίνουν μειούμενες)

Τι σκεφτομαι;
Τωρα που η εποχή δεν είναι καλή, τώρα που δεν υπάρχουν "ευκαιρίες", τώρα που ο κόσμος "δεν έχει λεφτα", τώρα που "περασε η μόδα", εγώ, κόντρα στους καιρούς, το έριξα στο web development. Λιγο. Στον ελεύθερο χρονο μου.

Και βγάζω χρήματα!
Και βρίσκω πελάτες! (οχι πολλούς, γιατί δεν είμαι οργανωμένος, αλλά βρίσκω).

Τι σημαίνει αυτό;
Μερικές φορές είναι καλύτερο να κάθεσαι λίγο πιό πισω από το hype κάθε περιόδου και να περιμένεις να καταλαγιάσει. Μετά να εκμεταλλεύεσαι με το σωστό τρόπο αυτά τα οποία μπορείς. Δεν ειναι ανάγκη να εφεύρεις το επαναστατικό προιον. Αρκεί να κάνεις κατι, εστω και αν το κάνουν και πολλοί άλλοι, σχετικά καλά και σχετικά αποτελεσματικά. Και χωρίς μεγάλο ανταγωνισμό.

Υποκειμενική αποψη και παλι, βεβαια.

---

Σωτήρης Φιλιππίδης

DotSee Web Services

Ααα, πες το έτσι, έχεις πιάσει τα φράγκα και μας έχεις γράψει....
Πάντως ομολογουμένως παρατηρείται μεγάλη άνθιση στην αγορά τους τελευταίους 2 μήνες... Βγήκανε σαν τα σαλιγκάρια μετά τη βροχή και ψωνίζουν όλοι web sites...

---

Χρήστος Γεωργακόπουλος

Μπα. Ειμαι μακριά από το να "πιασω τα φράγκα" ακόμα Απλά, τώρα πιά δεν υπάρχει ανταγωνισμός, ο κόσμος έχει απογοητευεί από τις επιχειρήσεις τύπου "τα κάνουμε όλα και τα κάνουμε χθες" και στρέφεται σε πιό βατές και λογικές λύσεις (π.χ. εμένα )

Μην φανταστείς, εσύ που με ξέρεις κιόλας, οτι ανοιξα καμμια μπιζνα..απλά περισσότερες κρούσεις από παλιότερα, και σε πιό λογικές βάσεις. Αυτό μου δείχνει οτι παρόλο που το trend έχει παρέλθει, κάποιος σωστά οργανωμένος έχει πιθανότητα να βγάλει χρήματα από κάτι τέτοιο, και ας είναι "μη καινοτόμο" και "χιλιοπαιγμένο". Ελλείψει ανταγωνισμού.

---

Σωτήρης Φιλιππίδης

DotSee Web Services

Αγαπητοί «συναγωνιστές»,

 

Αρχικά θα ήθελα να επισημάνω ένα επαναλαμβανόμενο φαινόμενο στην Ελληνική αγορά πληροφορικής:

 

Στα μέσα της δεκαετίας του 80, οπότε ξεκινούσε ευρύτερα η αγορά πληροφορικής στην Ελλάδα, η εποχή δεν ήταν ακόμη «καλή» και δεν υπήρχαν πολλές «δυνατότητες» οι προγραμματιστές καλούνταν να εργασθούν πολλές ώρες με χαμηλές αποδοχές διότι οι επιχειρήσεις δεν «διέθεταν χρήματα».

 

Την δεκαετία του 90, πάλι οι εποχές δεν ήταν καλές, είχε αλλάξει η μόδα και δεν υπήρχαν χρήματα. Φυσικά, οι προγραμματιστές ήταν αναμενόμενο να εργάζονται πολλές ώρες με χαμηλές αποδοχές, ώστε να στηρίξουν την επιχείρησή «τους» στις δύσκολες ώρες.

 

Τώρα, το 2005, οι εποχές εξακολουθούν να μην είναι καλές, να έχει αλλάξει η μόδα και τα χρήματα να αποτελούν θέμα taboo. Όσο για τους developers, αυτοί θεωρούνται πλέον αναλώσιμο είδος:

 

Διευθυντής μεγάλου Ελληνικού οίκου ανάπτυξης λογισμικού ζήτησε από των τον διευθυντή προσωπικού να «προσλαμβάνει» σπουδαστές των ΙΕΚ [ ΠΡΟΣΟΧΗ δεν ζήτησε άτομα τα οποίο θα είχαν ολοκληρώσει την εκπαίδευσή τους, θεωρούσε ότι οι έχοντες ολοκληρώσει το 1^ο από τα 4 εξάμηνα σπουδών έχουν ήδη «σοβαρές» γνώσεις στην πληροφορική ] και όχι απόφοιτους 3βάθμιας εκπαίδευσης, διότι δεν διακρίνονται για τις γνώσεις και δεξιότητές τους …!!! [ Ο ίδιος είναι απόφοιτος πολυτεχνείου – τάξη του 68]. Γνωρίζω αρκετούς ομοίους του οι οποίοι σκέπτονται αντίστοιχα.

 

Ακόμη, θα ήθελα να επισημάνω ότι από το 1996, αρκετές Ελληνικές εταιρίες ίδρυσαν επιχειρήσεις πληροφορικής στα Βαλκάνια (Βουλγαρία κ.α.), χρησιμοποίησαν κώδικα τον οποίο είχαν ήδη αναπτύξει, τροποποίησαν ελάχιστα το GUI (κυριλλικό αλφάβητο, μεταγλώττιση, κ.α.) και κατόρθωσαν να χρηματοδοτηθούν αδρά από την ΕΕ (η οποία πίστευε ότι βοηθούσε στην ανάπτυξη των χωρών αυτών) , για λογισμικό το οποίο ήδη είχε αποσβεσθεί.

 

Από επιχειρηματική άποψη, στους κύκλους των ΔΣ αυτό θεωρείται «ΜΑΓΚΙΑ», το σίγουρο όμως είναι ότι τα κέρδη δεν διατέθηκαν για την επιχειρηματική ανάπτυξη αλλά «επενδύθηκαν» σε υποδομές «αιχμής» των μετόχων & διευθυντών των μητρικών εταιριών: ταχύπλοα σκάφη, βίλες, κ.α.

 

Το γεγονότα αυτά έχουν να μας διδάξουν πολλά για τον τρόπο με τον οποίο οι περισσότερες Ελληνικές επιχειρήσεις προσεγγίζουν την αγορά πληροφορικής.