Μου χάλασε ο προϊστορικός ενισχυτής μου και πήρα βόλτα τα μαγαζιά να βρω καινούριο. Είδα κάποια μοντέλα και άρχισα να ρωτάω τιμές. Πάει λοιπόν ο πωλητής στο κομπιούτερ, ανοίγει το πρόγραμμα της αποθήκης, βρίσκει τον κωδικό του ενισχυτή, ΓΡΑΦΕΙ ΤΟΝ ΚΩΔΙΚΟ ΣΕ ΕΝΑ ΧΑΡΤΑΚΙ, ανοίγει το λογιστικό πρόγραμμα και μου λέει τιμή!
...
Μα καλά, πού ζούμε? Αυτό το λέγαμε σαν ανέκδοτο στο πανεπιστήμιο πριν από 10 χρόνια! Ακόμα εκεί είμαστε? Να μην μπορούν να επικοινωνήσουν μεταξύ τους δύο εφαρμογές ΑΚΟΜΑ!

Ξέρω ότι οι μεγάλες εταιρείες θα ήθελαν το κάθε μαγαζί να αγοράσει το ERP τους και μόνο, αλλά αυτό δεν πρόκειται να γίνει. Πολύ απλά, το κάθε μαγαζί αγοράζει ανάλογα με τις ανάγκες και τις αλλαγές της νομοθεσίας.
Τα web services είναι άλλη μια τεχνολογία που επιτρέπει την επικοινωνία εφαρμογών. Έχουμε δει και άλλες στο παρελθόν, αυτή όμως φαίνεται ότι έχει τις λιγότερες απαιτήσεις σε υποστήριξη από τις υπάρχουσες εφαρμογές (ελπίζω). Δεν είναι μόνο για την επικοινωνία του ενός μεγαοργανισμού με τους προμηθευτές του. Βολεύει και για να επικοινωνήσει η μια εφαρμογή με την άλλη για να κάνει τη ζωή του χρήστη λίγο πιο εύκολη.
HINT: Για όσους πιστεύουν ότι οι εφαρμογές τους δεν πάσχουν από μονολιθικότητα, το μαγαζί ήταν της αλυσίδας Elephant. Καλό κυνήγι
Παναγιώτης Καναβός, Freelancer
Twitter: http://www.twitter.com/pkanavos