Το άρθρο αυτό το έγραψε ο Paul Kimmel  στο CodeGuru. Μεταφράζω σε ελεύθερη απόδοση. Το πρωτότυπο άρθρο μπορείτε να το βρείτε εδώ (http://www.codeguru.com/vb/gen/vb_misc/gamesandfun/article.php/c11611).

Το μεγαλύτερο διάστημα από τα τελευταία δώδεκα χρόνια, έχω εργαστεί σαν software developer από δω κι από κει, ένα είδος "έχω computer και ταξιδεύω" σύμβουλου. Για μεγάλο χρονικό διάστημα, όπου και αν πήγαινα ήμουν  ένας από τα νέα σαΐνια. Τώρα, ξαφνικά συνειδητοποιώ ότι είμαι ένας πάλιουρας. Πότε συνέβη αυτό; Σήμερα, συνήθως εργάζομαι με ανθρώπους στην ηλικία του μεγαλύτερου γιου μου.

Έπειτα από πολλές γύρες στο ημερολόγιο και χρόνια λιωσίματος πάνω στο πληκτρολόγιο, συν μια πονεμένη πλάτη, σύνδρομο του καρπιαίου σωλήνα, χαμηλά επίπεδα όρασης, και περισσότερη μπάκα απ' ότι μου αρέσει να βλέπω στον καθρέπτη, είμαι αρκετά μεγάλος για να γνωρίζω ένα δυο πραγματάκια για τη δουλειά μου. Σε αυτό το άρθρο θα μοιραστώ μαζί σας τα διαμάντια της επαγγελματικής σοφίας που έχω συσσωρεύσει όλα αυτά τα χρόνια, ξεκινώντας με το αγαπημένο μου: Οι παλιοί προγραμματιστές δεν εξαφανίζονται.

Συνεχίστε την επιμόρφωση και εργαστείτε εξυπνότερα

Η αδιάκοπη εκπαίδευση σίγουρα θα αποδώσει μακροπρόθεσμα. Στα 40+, ένας προγραμματιστής δεν θα μπορεί να δώσει τις 80 ή 100 ώρες δουλειά την εβδομάδα όπως μπορούν οι πιτσιρικάδες. Για να ανταγωνιστείτε τους νεαρούς προγραμματιστές με την άπλετη ιπποδύναμη, χρειάζεται να διαθέτετε πολύ σοφία.

Αν είστε πολύ κουρασμένοι για να εκπαιδεύεστε συνεχώς, οι επαγγελματικές σας δεξιότητες σταδιακά θα ξεπεραστούν και θα βρεθείτε σε αυξημένο κίνδυνο για την απώλεια της θέσης σας. Είναι βεβαίως αποδεκτό να ελατώσετε κάπως τους ρυθμούς σας, αλλά ποτέ μην σταματήσετε να εκπαιδεύσετε, όχι σε αυτή τη δουλειά.

Και τι έγινε αν αισθανθείτε πολύ μεγάλος ή πολύ κουρασμένος για να δουλεύετε όσες ώρες όσες και οι μικροί σας συνάδελφοι; Λοιπόν, η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει καμία σχέση μεταξύ των ωρών εργασίας ανά εβδομάδα και του καλού software. Δεν υπάρχει ούτε καν απόδειξη ότι η περισσότερη δουλειά βοηθάει στη βελτίωση του project timeline. Το καλό (η σπουδαίο) software είναι αποτέλεσμα ομαδικής δουλιάς, καλού σχεδιασμού και στιβαρού management. Περισσότερο από πιθανό είναι ότι αν ένας η περισσότεροι άνθρωποι εργάζονται περισσότερες από 50 ώρες την εβδομάδα, στην ουσία προσπαθούν να αντεπεξέλθουν σε ένα φτωχό σχεδιασμό καταβάλλοντας ηρωικές προσπάθειες, ενώ είναι αρκετά πιθανό ότι το αποτέλεσμα θα είναι επίσης φτωχό.

Αν εργάζεστε περισσότερες από 50 ώρες την εβδομάδα με σταθερές αποδοχές και/ή οι συνάδελφοι ή η διοίκηση δεν  το σέβονται αρκετά ώστε να σας παρέχουν ικανοποιητικό planning και resources για την ολοκλήρωση της δουλειάς σας χωρίς να πεθάνετε στη δουλειά, τότε απλά βρείτε μια νέα δουλειά. Η απροθυμία να φάτε τη ζωή σας στη δουλειά σημαίνει ότι είστε αρκετά έξυπνοι για να ζήσετε μια ισορροπημένη ζωή. Δεν σημαίνει ότι δεν είστε αφοσιωμένοι.

Πάνω ή έξω: Μύθος ή πραγματικότητα;

Εργάστηκα πρόσφατα σε μια εταιρία επενδύσεων, όπου υπήρχαν πολύ λίγοι άνθρωποι πάνω από τα 35. Τέτοια εργασιακά περιβάλλοντα μπορεί να κάνουν κάποιον να αναρωτιέται, "Θα πρέπει να μεταπηδήσω σε διοικητική θέση ή να παρατήσω τον προγραμματισμό όταν γίνω 30 ή 40;". Η απάντηση είναι όχι, όχι αν δώσετε στον εαυτό σας αξία μέσω της συνεχούς εκπαίδευσης και την αποφυγής κατανάλωσης υπερβολικών ωρών εργασίας προς όφελος του σωστού σχεδιασμού και σοφίας.

Γιατί οι άνθρωποι συμπεραίνουν ότι ο μεγαλύτερος programmer σταδιακά πρέπει να γίνει manager; Σταματάμε τους περισσότερο ηλικιωμένους γιατρούς από το να ασκούν ιατρική; Τι έχετε να πείτε για τους δικηγόρους; Πρέπει όλοι οι δικηγόροι να γίνουν κάποια στιγμή στη ζωή τους δικαστές ή πολιτικοί; Γενικά όχι. Τα καλά νέα είναι ότι ο χώρος της πληροφορικής ενηλικιώνεται και η μέση ηλικία των προγραμματιστών έχει αυξηθεί. Δεν είναι πια μόνο πιτσιρικάδες. Θυμηθείτε, ότι έχουν οι νέοι προγραμματιστές σε ενέργεια, εσείς το έχετε σε εμπειρία. Το μυαλό κερδίζει τη δύναμη σχεδόν κάθε φορά.

Σχετικά με τον συγγραφέα
Ο Paul Kimmel είναι αθρογράφος για το VB Today του www.codeguru.com και έχει δημοσιεύσει πολλά βιβλία για object-oriented programming και .NET. Δείτε το νέο του βιβλίο UML DeMystified από την McGraw-Hill/Osborne. Ο Paul είναι architect για την Tri-State Hospital Supply Corporation. Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί του για τεχνικές απορίες στο [email protected].

Copyright © 2006 by Paul T. Kimmel. All Rights Reserved.

---

Χρήστος Γεωργακόπουλος

Κακά τα ψέμματα, ο προγραμματισμός είναι μια τέχνη η οποία απαιτεί τακτικό refresh, και αρκετό από τον ελεύθερο χρόνο σου (για να μελετάς τις νέες τεχνολογίες). Συν αυτών, απαιτείται κι άλλος χρόνος για πειραματισμό.



Μπορούμε να τα διαθέσουμε όλα αυτά; Μήπως το να γίνεις manager είναι πιο εύκολο, και δεν έχει τόσο μεγάλες απαιτήσεις όσο αυτές που προανέφερα; Λέω εγώ τώρα...

---

Μην αφήνετε τα media να σας "ταΐζουν"!

Ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω αυτό το σκεπτικό! Ίσως να φταίει ότι είμαι ακόμα αρκετά νέος και δεν έχω φάει αρκετά σκ**ά, αλλά για την ώρα διαφωνώ πλήρως με την άποψη ότι προγραμματιστής μπορείς να είσαι μέχρι κάποια ηλικία. Όπως αναφέρεται και στο άρθρο, είναι εμφανές ότι δεν μπορείς πάντοτε να δουλεύεις με τον ίδιο τρόπο και τον ίδιο ζήλο, αυτό όμως το αναπληρώνεις σε εμπειρία και ωριμότητα στον προγραμματισμό.

Στο κάτω κάτω της γραφής, αν είσαι πραγματικά καλός σε κάτι γιατί να το ανταλλάξεις με κάτι άλλο; Αν κάνοντας μια καταγραφή των δυνατοτήτων σου βλέπεις ότι ο προγραμματισμός είναι το "ατού" σου, τότε γιατί να μεταπηδήσεις σε κάτι στο οποίο δεν έχεις φάει τα νιάτα σου και τον χρόνο σου; Επειδή είναι πιο εύκολο; Εμένα γιατί μου φαίνεται δύσκολο να κάνεις κάτι για το οποίο δεν έχεις εκπαιδευτεί, δεν έχεις επενδύσει χρόνο και στο κάτω κάτω της γραφής ενδέχεται να μη σου αρέσει καν;

Όσον αφορά το γεγονός ότι το επάγγελμα αυτό απαιτεί διαρκή εκπαίδευση, ε ναι είναι γεγονός . Αυτό βέβαια για κάποιους δεν είναι πρόβλημα, αλλά αντιθέτως προτέρημα γιατί δίνει την ευκαιρία να ασχολείσαι με καινούρια αντικείμενα όσο προχωράει η τεχνολογία. Επίσης, άποψη μου είναι ότι μερίδιο της ευθύνης για αυτή την εκπαίδευση έχει και η εταιρία στην οποία εργάζεται ο καθένας. Δεν λέω βέβαια ότι δεν απαιτεί και μερίδιο του ελεύθερου χρόνου μας, αλλά μια σοβαρή εταιρεία θα έπρεπε να επενδύει στους ανθρώπους της αν θέλει να είναι ανταγωνιστική.

Για να μην σχολιάσω βέβαια και για το ότι και οι προγραμματιστές έχουν στάδια εξέλιξης! Είναι το ίδιο ένας junior developer με έναν senior programmer; Για αυτούς που έχουν το "μηχανηλίκι" μέσα τους, δεν υπάρχει και η θέση του software engineer; Για να μην επεκταθώ σε όρους όπως architect, κτλ κτλ γιατί θα το πάω μακριά...

Και τώρα κάνουμε μια προσγείωση ... Ελλάδα ... Καλώς ήρθατε... Ναι, όλα τα παραπάνω έχουν προβληματική εφαρμογή στη χώρα μας. Το έχουμε συζητήσει ουκ ολίγες φορές. Και να γιατί εδώ σπανίζουν οι developers μεγάλης ηλικίας. Γιατί ποια εταιρεία θέλει πραγματικά να έχει στο δυναμικό της software engineers και architects; Οι περισσότερες δεν γνωρίζουν καν τη διαφορά! Γι' αυτό άλλωστε και οι εταιρείες δεν επενδύουν για εκπαίδευση των ανθρώπων τους... Σου λένε γιατί να εκπαιδεύσω, αφού μπορώ να προσλάβω με τα ίδια λεφτά δύο νέους και να κάνω τη δουλειά μου; Εκεί είναι που δεν μπορούν να κατανοήσουν την αξία που μπορεί να έχει η εμπειρία ενός "παλιού" προγραμματιστή. Και τα αποτελέσματα τα βλέπουμε... Πρόχειρες δουλειές, έργα που "πατώνουν", προθεσμίες για γέλια...

Έτσι λοιπόν και έχει επικρατήσει ακόμα περισσότερο στην Ελλάδα ή άποψη ότι δεν μπορείς να είσαι για πάντα προγραμματιστής. Και ναι, τότε η εύκολη λύση είναι να γίνεις manager. Γιατί είναι δύσκολο να "πείσεις" ότι η πραγματική σου αξία είναι ως προγραμματιστής! Εδώ υπάρχουν φορές που με αυτά που βλέπουμε γύρω μας, δυσκολευόμαστε να πείσουμε τους εαυτούς μας! Ε όχι λοιπόν! Προσωπικά δεν θα υποκύψω και θα εξακολουθήσω να αποδεικνύω εμπράκτως την αξία των προγραμματιστών! Προτείνω σε όλους να κάνετε όλοι το ίδιο. Κι όταν θα έρθει η ώρα του meeting (Όταν θα μπουν οι developers στο meeting) πείτε μια κουβέντα παραπάνω όταν θα σας ζητηθεί να φτιάξετε ένα Web Site, ένα ERP, ένα CRM και ένα e-Learning σε μια βδομάδα . Κάποια στιγμή θα εισακουστούμε και θα αρχίσει να γίνεται αντιληπτή η αξία της εμπειρίας μας...

Ουφ, τα είπα και ξεθύμανα πρωινιάτικα. Καλή μας βδομάδα και καλό programming...

---

Στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα...

Μήπως κα το να γίνεις consultant είναι ακόμα καλύτερο;

---

Powered by openSuSE 11 64-bit Edition

Το θέμα αυτό που θίγεις με έχει προβληματίσει πάρα πολλές φορές και δυστυχώς δεν έχω βρει ακόμα καμία απάντηση. Όσες φορές προσπαθώ να φανταστώ τον εαυτό μου επαγγελματικά μετά από 10 χρόνια, η δική μου επιλογή είναι ξεκάθαρη: θέλω να είμαι ακόμα developer. Έχω όμως φτάσει ήδη στα 34, και ξέρω ότι για πολλούς, ιδιαίτερα στην ελληνική αγορά, έχω πλέον "γεράσει" και πρέπει να κινηθώ σε πιο managerial κατευθύνσεις, ιδιαίτερα και λόγω των (υπαρχουσών, δυστυχώς) προκαταλήψεων κατά του φύλου και της μητρότητας.

Η προσπάθεια ενός developer για ανανέωση και ενημέρωση δε νομίζω ότι σταματά αν κάποιος είναι developer εξ επιλογής. Παρ' όλα αυτά όμως, τουλάχιστον στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας, αν περάσεις τα 40 οι εργοδότες σε θεωρούν εξ ορισμού outdated, και βέβαια πολύ ακριβό σε σχέση με ένα νέο παιδί που θα δουλεύει 70 ώρες την εβδομάδα, δεν έχει οικογενειακές υποχρεώσεις και θα τον πληρώνει τα μισά λεφτά.

Γενικά δεν είμαι ιδιαίτερα αισιόδοξη. Μήπως έπρεπε να ακούσω τη μητέρα μου που με έψηνε να πάω στο Δημόσιο;

---

Νατάσα Μανουσοπούλου

cgeo wrote:

Η αδιάκοπη εκπαίδευση σίγουρα θα αποδώσει μακροπρόθεσμα. Στα 40+, ένας προγραμματιστής δεν θα μπορεί να δώσει τις 80 ή 100 ώρες δουλειά την εβδομάδα όπως μπορούν οι πιτσιρικάδες. Για να ανταγωνιστείτε τους νεαρούς προγραμματιστές με την άπλετη ιπποδύναμη, χρειάζεται να διαθέτετε πολύ σοφία.

Είμαι 42 ετών και εργάζομαι σαν Software Developer από το 1989 (17 χρόνια).
Σήμερα ο χρόνος που καταλώνω είναι περισσότερος από 80 ώρες την εβδομάδα. Βεβαίως δεν είναι όλος ο χρόνος αφιερωμένος σε projects με χρονοδιαγράμματα. Αυτά όπως πολύ σωστά αναφέρει ο αρθρογράφος είναι θέμα σχεδιασμού του project και δεν απαιτούνται περισσότερες από 50 ώρες την εβδομάδα. Ο υπόλοιπος χρόνος μου είναι αφιερωμένος σε έρευνα και μελέτη.

Η "σοφία" που αναφέρει ο αρθρογράφος κολλάει στο να μπορείς να κάνεις σωστή κατανομή του χρόνου σου τόσο σε επίπεδο εργασίας όσο και σε προσωπικής ζωής. Εγώ ΠΧ ότι και να γίνει, όλο τον Αύγουστο δεν έρχομαι καθόλου σε επαφή με to Software και τη δουλειά μου. Βρίσκομαι στο νησί μου αφιερώνοντας όλο μου το χρόνο στα παιδιά μου και στο ψάρεμα. Δεν χρειάζεται σοφία για να επιλέξεις να παραμείνεις μάχιμος σε όλη τη διάρκεια της σταδιοδρομίας σου. Χρειάζεται θέληση και καλή σχέση με το αντικείμενό σου.

Από προσωπική εμπειρία θεωρώ τον ευατό μου πολύ πιο δραστήριο σε ότι αφορά το development από ότι όταν ήμουν 15 χρόνια νεότερος. Βεβαίως τότε είχα έναν τεράστιο ενθουσιασμό, ενώ σήμερα ο ενθουσιασμός μου είναι προσγειωμένος και συγκρατημένος.

Προσωπικά δεν τολμώ να σκεφτώ να παρατήσω αυτό που κάνω, ακόμη και όταν πάρω σύνταξη. Δεν μπορώ να σκεφτώ ποτέ τον ευατό μου έξω από το παιχνίδι του development. Δεν μπορώ να φανταστώ ποτέ την εμφάνιση νέων τεχνολογιών, χωρίς να μπορώ να τις μελετήσω και να αναπτύξω εφαρμογές με αυτές. Θα βαριόμουν αφόρητα και θα ζήλευα θανάσιμα αν μου ανέθεταν να μανατζάρω μία ομάδα από developers που θα έκαναν ακριβώς αυτό που εγώ θα είχα αποφασίσει να αλλάξω.
Ισως αν είχα τα "πτυχιακά" προσόντα να μην σκεφτόμουν έτσι, αλλά ίσως τότε να μην ήμουν και ελεύθερος επαγγελματίας.

Ελπίζω τα παιδιά μου να θέλουν να κάνουν κάτι παρόμοιο με εμένα για να μην χρειαστεί να σταματήσω ποτέ.

---

Σταύρος Βαλσάμης
Προγραμματιστής

Το δημόσιο είναι ο τάφος του Ινδού, έλεγε ένας φίλος. Νομίζω ότι έχει δίκιο, μετά την εμπειρία μου τα τελευταία 3,5 χρόνια. Είναι ο τάφος του Ινδού αλλά και του Έλληνα (developer ή μη)! Και εάν είσαι αυτή που φαντάζομαι... είναι κρίμα τόσο ταλέντο να πάει χαμένο.

Εγώ δεν είμαι developer σαν τους περισσότερους από εσάς εδώ... είμαι γιαλατζί developer... μπορεί και γιαλατζί μηχανικός (εξαρτάται από το πως θα οριστεί το θέμα)... και ίσως για πολλούς από εσάς επικίνδυνη Τούλα (βλ. Ζαχαρία).

Αυτό όμως που ξεχώρησα από το αρχικό posting είναι..
>>Το καλό (η σπουδαίο) software είναι αποτέλεσμα ομαδικής δουλιάς, καλού σχεδιασμού και στιβαρού management.

Ποιος γνωρίζει από management στην Ελλάδα για να μπορεί να καταλάβει τι πάει να πει επενδύω σε ανθρώπους και δεν τους θεωρώ αρπαχτές όπως όλα τα άλλα...

 

"Ποιος γνωρίζει από management στην Ελλάδα για να μπορεί να καταλάβει τι πάει να πει επενδύω σε ανθρώπους και δεν τους θεωρώ αρπαχτές όπως όλα τα άλλα..." - Η ουσία όλου του thread κατά τη γνώμη μου.

---

Μην αφήνετε τα media να σας "ταΐζουν"!

Βέβαια το επενδύω σε ανθρώπους, αφορά και τις δύο πλευρές και τον εργοδότη και τον εργαζόμενο.



Τι να πω... δεν ξέρω... με βρίσκετε σε φάση πλήρους απογοήτευσης...



Το Ελλάδα πιο πάνω το έβαλα μάλλον από κεκτημένη ταχύτητα... δεν έχω δουλέψει έξω... αυτοί που έχουν ας μας γκεμίσουν το όνειρο...



Προσπαθώ πάντως να έχω επιμονή και υπομονή... ακόμη και στον τάφο του Ινδού.

38 χρονάκια στη πλάτη μου και στο επάγγελμα από το 1989 (χώρια η σχολή 1985). Νομίζω ότι έχω αρκετά ψωμιά να φάω ακόμη γράφοντας και σχεδιάζοντας εφαρμογές και νομίζω ότι μου αρέσει πιο πολύ από όλα τ άλλα. Σημειωτέον πρόσφατα απέκτησα μεταπτυχιακό τίτλο σε μανατζμεντ και είμαι ελεύθερος επαγγελματίας.



Μη φοβάστε, απλά να έχετε το νού σας εσείς οι νεώτεροι γιατί κάποιοι ψάχνουν για "στημένες λεμονόκουπες". Οι καλοί είναι πάντα αυτοί που προσπαθούν και αυτό είναι ίδιο σε όλα τα επαγγέλματα μηχανικών.



Όσο για κάποιες απόψεις ότι πρέπει να γίνω manager γιατί πέρασαν τα χρόνια και μένα μου πέρασαν κάποτε από το μυαλό. Αλλά είναι δυνατόν να γίνουμε όλοι managers? Ασ κοιτάξουμε λίγο πως δουλεύουν και στο εξωτερικό. Δεν υπάρχουν μεγάλα οργανογράμματα με ατέλειωτες ιεραρχίες ... όλοι δουλεύουν στο έργο με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ...



Φιλικά Βαγγέλης





Υ.Γ. Το πρώτο μεγάλο πληροφοριακό σύστημα που είδα ήταν με διάτρητες κάρτες στη σχολή. Μία μέρα μια συμφοιτήτρια είχε ένα μάτσο από δαύτες (κώδικας) και τις πέσανε κάτω και σκορπιστήκανε. Χαμός έγινε έβαλε τα κλάματα γιατί έπρεπε να παραδώσει την εργασία. Κάθε φορά που αντιμετωπίζουμε ένα πρόβλημα μας φαίνεται βουνό αλλά αυτοί που προσπαθούν με θάρρος πάντα το ανεβαίνουν.



Καλή συνέχεια

---

Βαγγέλης Ξανθάκης
Independent Consultant
www.aylos.com

Έχετε σκευτεί να γίνετε καθηγητές;

Στην Αγγλία στο μάστερ είχα καθηγητές με 20+ χρόνια καριέρα στο development οι οποίοι μάλιστα ήξεραν να διδάξουν καλύτερα σε σχέση με άλλους συναδέλφους τους. Βέβαια κάτι τέτοιο απαιτεί και διδακτορικό και η κατάσταση στην ελλάδα είναι αλλόκοτη.

Υπάρχουν όμως και τα εργαστήρια ελευθέρων σπουδών, ιδιοτικά και δημόσια ΙΕΚ και τα κέντρα εξειδικευμένης τεχνικής κατάρτισης.

---

Powered by openSuSE 11 64-bit Edition

Ναι, μόνο που εδώ στην Ελλάδα, το expertise όταν πρόκειται για εκπαίδευση δεν πληρώνεται καθόλου... Εργαστήρια ελευθέρων σπουδών, ΙΕΚ, ΙΙΕΚ, κλπ πληρώνουν πολύ λίγα. Άσε που δεν υπάρχουν και courses με ανάλογη ύλη που να απαιτείται ένας έμπειρος developer. Τα περισσότερα είναι αρκετά εισαγωγικά (και αυτός είναι και ένας από τους λόγους που οι απόφοιτοι θεωρούνται ανειδίκευτοι).

---

Vir prudens non contra ventum mingit

Το άρθρο το μετέφρασα εδώ μέσα γιατί προσωπικά δεν μου είχε περάσει ποτέ από το μυαλό ότι θα μπορούσε να ήταν "σωστό" να υπάρχουν 40άρηδες developers και ήθελα να μαζέψω απόψεις. Βλέπω τελικά ότι και άλλοι θεωρούν ότι γίνεται.

Η δική μου άποψη διαμορφώνεται ουσιαστικά από δύο σημεία:

1. Ο 40άρης developer (υπό φυσιολογικές συνθήκες) έχει μαζέψει αρκετή εμπειρία όχι μόνο στο development αλλά και σε business θέματα που σχετίζονται με αυτό, άρα πιστεύω ότι είναι από τους καταλληλότερους ανθρώπους για να αναλάβει μια περισσότερο ηγετική θέση ανάμεσα στους υπόλοιπους developers. Δεν είναι απαραίτητο ότι ο τίτλος του θα περιέχει την λέξη manager, έτσι κι αλλιώς με τους τίτλους εννοεί ο καθένας ότι θέλει, αλλά μια θέση από την οποία θα μπορεί να καθοδηγεί τους υπόλοιπους και θα λειτουργεί ως συνδετικός κρίκος με τα ανώτερα κλιμάκια. Η ανάγκη για μια τέτοια θέση υπάρχει. Αν δεν βάλω τον 40άρη developer εκεί, ποιον θα βάλω; Την Τούλα με τα master;
2. Δεν μπορείς να αφήσεις τον 40άρη developer να είναι στο ίδιο επίπεδο με τους πιτσιρικάδες (για seniors μιλάμε πάντα). Κάποιος πρέπει να έχει το πάνω χέρι. Όχι ότι υπάρχει κάποιος που δίνει διαταγές, αλλά όταν ο χρόνος των συζητήσεων και λήψης αποφάσεων γίνεται επικίνδυνος για το έργο, κάποιος πρέπει να χτυπήσει το χέρι του στο τραπέζι και να πει "έτσι θα γίνει". Δεν αναφέρομαι σε super σημαντικά θέματα με τα οποία αξίζει να εμπλακεί και η διοίκηση, αλλά για συχνές διαφωνίες σε θέματα πχ υλοποίησης ή αρχιτεκτονικής τα οποία παρουσιάζονται συχνά μέσα σε ομάδες developers.

Να συμπληρώσω επίσης, ότι αν ένας 40άρης developer πάρει τον τίτλο του manager, δεν σημαίνει ότι παρατάει το πληκτρολόγιο και τον κώδικα. Σημαίνει απλά ότι το μεγάλο βάρος και η αξία για την εταιρία της δουλιάς που κάνει, αντλείται πλέον από περισσότερο δοιηκητικο-οργανωτικά καθήκοντα και όχι από το γράψιμο κώδικα.

Δεν ξέρω γιατί μιλάω για 40άρηδες πάντως, μάλλον τοποθετώ την switching ηλικία πιο κάτω, γύρω στα 35 με 38 το πολύ.

Έχει πλάκα πάντως... από αυτό το thread καταλαβαίνουμε τα γερόντια... :-) (αστειεύομαι)

---

Χρήστος Γεωργακόπουλος

cgeo wrote:

Δεν ξέρω γιατί μιλάω για 40άρηδες πάντως, μάλλον τοποθετώ την switching ηλικία πιο κάτω, γύρω στα 35 με 38 το πολύ.

Εδώ θα διαφωνήσω μαζί σου, όχι μόνο γιατί προσεγγίζω επικίνδυνα την κρίσιμη ηλικία , αλλά και γιατί εδώ που βρίσκομαι, υπάρχουν αρκετοί developers που προσεγγίζουν τα 40, και οι οποίοι και όρεξη έχουν, και διάθεση για ενημέρωση και ανανέωση έχουν, αλλά επίσης έχουν πολλά ακόμα να δώσουν. Η αποτελεσματικότητα και η παραγωγικότητά τους -- ποσοτική αλλά κυρίως ποιοτική -- είναι μακράν ανώτερη των νεότερων, και δεν έχουν την παραμικρή διάθεση να αφήσουν τα χαρακώματα και να το γυρίσουν σε μανατζεριλίκι.

Μην είσαι προκατειλημμένος απέναντι σε εμάς που έχουμε μια κάποια ηλικία, γιατί ισχύει το "εκεί που είσαι ήμουνα και εδώ που είμαι θα'ρθεις" .

---

Νατάσα Μανουσοπούλου

Παρεξήγηση, δεν το εξετάζω μόνο από τη σκοπιά του developer, ούτε λέω ότι υστερούν σε κάτι οι μεγαλύτεροι (κι εγώ δεν είμαι μακρυά άλλωστε). Το βλέπω παράλληλα από την πλευρά της επιχείρισης, ότι ίσως είναι πολύ συμφερότερο να εκμεταλευτείς (με την καλή έννοια) έναν developer-δεινόσαυρο με έναν διαφορετικό τρόπο...

---

Χρήστος Γεωργακόπουλος