 axaros wrote: |
Οκ ..
Project management :
...
Ποιό θα πρέπει να είναι το προφίλ αυτού(ών);
Στην μοδάτη περίπτωση που ο συγκεκριμένος άνθρωπος δεν προέρχεται από τον χώρο του ΙΤ (επαναλαμβάνω λες και για να φτιάξεις ψωμί ρωτάς ένα τσαγκάρη τι να κάνεις) και φυσικά δεν εμπλέκεται στην υλοποίηση γιατί θα πρέπει να αναλάβει αυτός να ολοκληρώσει, την κατα τη γνώμη μου κρισιμότατη διαδικασία συλλογής απαιτήσεων που σε μεγάλο βαθμό καθορίζει την πορεία κάποιου έργου;
|
|
Θίγεις ένα πολύ "πονεμένο"
θέμα.
Ο άνθρωπος αυτός (ας τον πούμε "Υπεύθυνος πελάτη" - στο κείμενο αναφέρεται σαν "επαφή με πελάτη")
πρέπει να έχει υπόβαθρο IT. Δεν απαιτείται να είναι super-duper-senior-architect-developer-hacker αλλά
πρέπει να ξέρει το αντικείμενο και να καταννοεί το αντικείμενο του συγκεκριμένου έργου. Δεν είναι "σκέτος" πωλητής.
Η ουσιαστική λειτουργία του είναι να μεταφέρει:
- την άποψη του πελάτη στην ομάδα ανάπτυξης
- την άποψη της ομάδας ανάπτυξης στον πελάτη
και να βοηθήσει
- στην κατανόηση της επιχειριακής ορολογίας από την ομάδα ανάπτυξης
- στην κατανόηση των τεχνικών δυνατοτήτων/περιορισμών από τον πελάτη
Η συλλογή απαιτήσεων που κάνει αντιστοιχεί στα use cases πρώτου επιπέδου (χοντρικά,
τι πρέπει να κάνει η λύση - όχι το
πώς πρέπει να το κάνει). Η περαιτέρω εξειδίκευση γίνεται σε συνεργασία με την ομάδα ανάπτυξης.
Δεν συλλέγει τις αναλυτικές λειτουργικές προδιαγραφές. Όμως, μπορεί να συντηρήσει το ευρετήριο ορολογίας, και να ασχολείται με τα παραδοτέα, τα χρονοδιαγράμματα κ.λπ.
Έχει σαφώς "διαχειριστικό" ρόλο, και αποτελεί την γέφυρα μεταξύ πελάτη και ομάδας ανάπτυξης.
Εάν δεις την σύνθεση της μικρότερης δυνατής ομάδας, το άτομο αυτό αναλαμβάνει επίσης και τον έλεγχο χρηστικότητας.
Στις agile μεθοδολογίες ο ρόλος εκπληρώνεται από τον on-site customer (σε γενικές γραμμές ένα power user του πελάτη, που ξέρει τι επιχειρησιακές απαιτήσεις πρέπει να καλυφθούν, επιχειρησιακούς κανόνες κ.λπ.)
Η "μοδάτη" περίπτωση είναι συνταγή για καταστροφή, όπως, πολύ σωστά, εννοείς.
Άρης
Aris