Είναι δύο τινά. Εμπειρία και η αγάπη. Οποιοδήποτε μπορεί να γίνει αφετηρία για το ταξίδι, με προορισμό το άλλο. Αν υπάρχουν και τα δύο, η δυναμική είναι μεγάλη, αν όχι καλλιεργούνται both. Αυτή είναι η πραγματικότητα του προγραμματιστή ως επάγγελμα.
Η ανάπτυξη εφαρμογών όμως είναι κάτι παραπάνω, η τεχνολογία λογισμικού ένα κλικ ακόμα, η μηχανική που εξελίσσει το μέσο ένα βήμα παραπέρα και η επιστήμη των υπολογιστών κάτι ακόμα περισσότερο. To Πανεπιστήμιο σε τοποθετεί κάπου μέσα σε αυτό το career path και εσύ διαλέγεις τα όρια σου. Δεν ξεχωρίζει καλούς από κακούς developers. Κατάρτιση δίνει. Το poll αναφέρει Έλληνες developers, καθαρά στατιστικά, οπότε πραγματικά δεν βλέπω πάτημα για το ανούσιο flame που πήγε να ξεκινήσει.
Για να συνδράμω όμως και στην προτροπή του Δημήτρη στο πρώτο post, είμαι απόφοιτος από το Τμ. Πληροφορικής κ. Τηλεπικοινωνιών, ΕΚΠΑ (BSc), Πληροφοριακά Συστήματα, Τμ. Πληροφορικής, ΟΠΑ (MSc) και τώρα Υποψήφιος Διδάκτορας (PhD) στο Τμ. Πληροφορικής κ. Τηλεπικοινωνιών, ΕΚΠΑ. Εδώ γράφω ως προγραμματιστής, καθώς εργάζομαι παράλληλα με αυτή την ιδιότητα, σε ελληνική εταιρία πληροφορικής.
Αν κάναμε συζήτηση για Έλληνες Επιστήμονες θα έλεγα άλλα πράγματα, αλλά για να είσαι καλός προγραμματιστής χρειάζεται ουσιαστική αγάπη και εμπειρία.
Cheers
ps: ++++ στο post του kelman από πάνω!
https://twitter.com/biboudis