cap wrote:

Τελικά βρε παιδιά υπάρχει ή δεν υπάρχει κρίση; :)

 

Φυσικα και υπαρχει. Οταν βλεπεις αγγελιες οπως αυτες που αναφερατε πιο επανω, διαπιστωνουμε υπαρχει κριση στη μερια της εργοδοσιας, οταν βλεπεις ανθρωπους που γνωριζουν 5 πραγματα και λενε οτι ξερουν 100, υπαρχει κριση στην αλλη πλευρα. Και απο τους τελευταιους, εχω γνωρισει ουκ ολιγους...

 

---

Software Engineer, specializes in Microsoft .net/C#, COM, Sql Server and now Python.

objectref wrote:

cap wrote: Τελικά βρε παιδιά υπάρχει ή δεν υπάρχει κρίση; :)   Φυσικα και υπαρχει. Οταν βλεπεις αγγελιες οπως αυτες που αναφερατε πιο επανω, διαπιστωνουμε υπαρχει κριση στη μερια της εργοδοσιας, οταν βλεπεις ανθρωπους που γνωριζουν 5 πραγματα και λενε οτι ξερουν 100, υπαρχει κριση στην αλλη πλευρα. Και απο τους τελευταιους, εχω γνωρισει ουκ ολιγους...

Συμφωνώ ...
Θέλετε να μπούμε και στην ερώτηση με ποιούς τρόπους αναζητούν συνεργάτες αρκετές εταιρείες ;

Έχετε βρεθεί απέναντι σε 18 χρονών κοριτσάκια (HR) να συζητάτε αρλούμπες κατ' επανάληψη μέχρι να έρθει
"κάποιος τεχνικού backgound" για να σας πει επιτέλους τι ψάχνει;

---

Πάνος Αβραμίδης

axaros wrote:

objectref wrote:  cap wrote: Τελικά βρε παιδιά υπάρχει ή δεν υπάρχει κρίση; :)   Φυσικα και υπαρχει. Οταν βλεπεις αγγελιες οπως αυτες που αναφερατε πιο επανω, διαπιστωνουμε υπαρχει κριση στη μερια της εργοδοσιας, οταν βλεπεις ανθρωπους που γνωριζουν 5 πραγματα και λενε οτι ξερουν 100, υπαρχει κριση στην αλλη πλευρα. Και απο τους τελευταιους, εχω γνωρισει ουκ ολιγους...   Συμφωνώ ... Θέλετε να μπούμε και στην ερώτηση με ποιούς τρόπους αναζητούν συνεργάτες αρκετές εταιρείες ; Έχετε βρεθεί απέναντι σε 18 χρονών κοριτσάκια (HR) να συζητάτε αρλούμπες κατ' επανάληψη μέχρι να έρθει "κάποιος τεχνικού backgound" για να σας πει επιτέλους τι ψάχνει;

 

OK, αλλα ας πουμε κατι και για τις 2 πλευρες:

Εργοδοσια: Αυτοι που "τρεχουν" μια εταιρεια, ειναι συνηθως και οι πλεον ασχετοι με ΙΤ. Εχουν διακρινει 3-4 αναγκες που απλα ΣΧΕΤΙΖΟΝΤΑΙ με computers και προσπαθουν με μια αγγελια να προσλαβουν καποιον να τους τα λυνει ολα. Εχω δει π.χ. αγγελια να ζηταει computer programming αλλα και...CorelDraw. Ελεος δηλαδη...

Παλι στην ελλειψη στελεχων καταληγουμε, γιατι εδω δεν υπαρχει ο σωστος ανθρωπος (στο συγκεκριμενο παραδειγμα), που θ'απομονωσει τις αναγκες της εταιρειας, θα τις αξιολογησει και αντι για μια αγγελια "Ολα σ'ενα" θα βαλει 2 που να ζηταει εναν developer και μια γραφιστρια. Ωστοσω, μπορει ο συγκεκριμενος να υπαρχει αλλα πολλες φορες "παιρνει γραμμη" απο τη Διοικηση (η μαλλον..."Διοικηση") οτι δεν δινει πλεον του ενος μισθου για αυτα οποτε και του μενει ειτε η ικανοποιηση του Γ/Δ ειτε η αξιοπρεπης παραιτηση (πραγμα ακομα πιο σπανιο στις μερες μας).

Εργαζομενοι: Δεν εχουν κατανοησει, και κυριως αυτοι που βγαινουν απο τα Πανεπιστημια, οτι πλεον ζουμε στην εποχη της εξειδικευσης, κατι που ισχυει ακομα και στη δουλεια μας και ισως κυριως σε αυτη. Παλιες εποχες που καποιος μπορουσε να τα ξερει ολα εχουν περασει ανεπιστρεπτι, και για μενα, δεν υπηρξαν ΠΟΤΕ. Αντι λοιπον π.χ. καποιος που βγαινει στην αγορα εργασιας, να εχει επενδυσει στον εαυτο του και να γνωριζει καλα (αλλα ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ καλα...) 3-4 πραγματα, παρουσιαζεται σαν να ξερει το ιδιο καλα 23-24. Δε γινεται π.χ. να γνωριζεις 10 programming languages, 5 databases, 4 OS και ολα αυτα πολυ καλα, απλα ΔΕΝ γινεται. Και ομως υπαρχουν CV που τα γραφουν ολα αυτα...

Το προβλημα (και το μεν και το δε) συνανταται κυριως σε εταιρειες που δεν σχετιζονται αμεσα με developing. Τα software houses π.χ., το αντιμετωπιζουν πολυ λιγοτερο γιατι εκει ασχολουνται αποκλειστικα με αυτο και υπαρχουν οι ανθρωποι που μπορουν να αξιολογησουν πολυ πιο σωστα και την αναγκη τους αλλα και αυτον που εχουν απεναντι τους σ'ενα interview...

---

Software Engineer, specializes in Microsoft .net/C#, COM, Sql Server and now Python.

objectref wrote:

OK, αλλα ας πουμε κατι και για τις 2 πλευρες: Εργοδοσια: Αυτοι που "τρεχουν" μια εταιρεια, ειναι συνηθως και οι πλεον ασχετοι με ΙΤ. Εχουν διακρινει 3-4 αναγκες που απλα ΣΧΕΤΙΖΟΝΤΑΙ με computers και προσπαθουν με μια αγγελια να προσλαβουν καποιον να τους τα λυνει ολα. Εχω δει π.χ. αγγελια να ζηταει computer programming αλλα και...CorelDraw. Ελεος δηλαδη... Παλι στην ελλειψη στελεχων καταληγουμε, γιατι εδω δεν υπαρχει ο σωστος ανθρωπος (στο συγκεκριμενο παραδειγμα), που θ'απομονωσει τις αναγκες της εταιρειας, θα τις αξιολογησει και αντι για μια αγγελια "Ολα σ'ενα" θα βαλει 2 που να ζηταει εναν developer και μια γραφιστρια. Ωστοσω, μπορει ο συγκεκριμενος να υπαρχει αλλα πολλες φορες "παιρνει γραμμη" απο τη Διοικηση (η μαλλον..."Διοικηση") οτι δεν δινει πλεον του ενος μισθου για αυτα οποτε και του μενει ειτε η ικανοποιηση του Γ/Δ ειτε η αξιοπρεπης παραιτηση (πραγμα ακομα πιο σπανιο στις μερες μας). Εργαζομενοι: Δεν εχουν κατανοησει, και κυριως αυτοι που βγαινουν απο τα Πανεπιστημια, οτι πλεον ζουμε στην εποχη της εξειδικευσης, κατι που ισχυει ακομα και στη δουλεια μας και ισως κυριως σε αυτη. Παλιες εποχες που καποιος μπορουσε να τα ξερει ολα εχουν περασει ανεπιστρεπτι, και για μενα, δεν υπηρξαν ΠΟΤΕ. Αντι λοιπον π.χ. καποιος που βγαινει στην αγορα εργασιας, να εχει επενδυσει στον εαυτο του και να γνωριζει καλα (αλλα ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ καλα...) 3-4 πραγματα, παρουσιαζεται σαν να ξερει το ιδιο καλα 23-24. Δε γινεται π.χ. να γνωριζεις 10 programming languages, 5 databases, 4 OS και ολα αυτα πολυ καλα, απλα ΔΕΝ γινεται. Και ομως υπαρχουν CV που τα γραφουν ολα αυτα...

 

Πες τα χρυσόστομε  ....

---

Πάνος Αβραμίδης

Κοίτα, αν τις πληρώνουν, ή αν ανταλλάσσονται με άδεια, γιατί όχι? Αλλά τσάμπα, σε μόνιμη βάση? Άσε που τη δουλειά το Σάββατο τη θεωρώ λόγο παραίτησης.

Κοίτα, η εταιρεία που βασίζεται στις υπερωρίες των υπαλλήλων τις έχει σοβαρότατο πρόβλημα λειτουργίας. Ή κάνανε κακές εκτιμήσεις, ή υποσχεθήκανε περισσότερα απ' όσα μπορούν να παραδόσουν, πάντως έχουν πρόβλημα διαρκείας. Άσε που η ποιότητα της υπερωριακής δουλειάς, και μάλιστα του Σαββάτου, είναι πολύ χειρότερη από την κανονική. Αν βάλεις και την κόπωση που επέρχεται αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση για λίγο μόνο καιρό, η εταιρεία καταλήγει να χάνει πολύ περισσότερα με τις υπερωρίες απ' όσα (νομίζει ότι) κερδίζει.

Το πρόβλημα είναι ότι τις υπερωρίες σου τις επιβάλλουν άνθρωποι που δεν ξέρουν πως φτιάχνονται τα προγράμματα. Δεν καταλαβαίνουν ότι η μία ώρα παραπάνω δουλειάς κάθε μέρα δεν αντιστοιχεί ποτέ σε μία εργατοώρα, ενώ σιγά σιγά μετατρέπεται σε αρνητικό χρόνο. Απλά, άκουσαν ότι οι startup στην Αμερική και η Microsoft κάνουν υπερωρίες και απαιτούν το ίδιο. Έλα όμως, που οι startup και η Microsoft ασχολούνται με τα πιο ενδιαφέροντα project στον κόσμο, αλλά και ανταμείβουν το προσωπικό τους πλουσιοπάροχα? Πως δηλαδή περιμένει ο άλλος να δουλέυουμε υπερωρίες για να φτιάξουμε ψιλοsites απλά και μόνο επειδή αυτός υποσχέθηκε λαγούς με πετραχύλια στους πελάτες?

Και κάπου εκεί είναι και η "κρίση" της αγοράς. Όχι ότι δεν υπάρχει δουλειά για τους προγραμματιστές, αλλά δύσκολα βρίσκεις ενδιαφέρουσα δουλειά με ικανοποιητικές αποδοχές. Ικανοποιητικές σημαίνει, δεν θα είσαι υποχρεωμένος να βρεις και δεύτερη δουλειά για να συμπληρώσεις τη δόση του δανείου. Αν κοιτάξετε τις αγγελίες του τελευταίου χρόνου, οι περισσότερες εταιρείες ζητούν code-monkeys, ανθρώπους δηλαδή που θα γράφουν κώδικα στα τυφλά για να βγούν τα έργα στον (ανεπαρκή) χρόνο που υποσχέθηκαν.

Η κατάσταση αυτή δεν επιτρέπει σε καλούς προγραμματιστές να βρουν καλά αμειβόμενη δουλειά, γιατί απλά οι εταιρείες δεν μπορούν να τους χρησιμοποιήσουν. Και να τους προσλάβουν, θα αναλωθούν να βουλώνουν τρύπες. Όταν πρέπει να βουλώσεις τρύπες όλη την ώρα, δεν μένει χρόνος ούτε σχεδίαση να κάνεις, ούτε data layer να γράψεις, ούτε logging να προσθέσεις. Οπότε, και να ξέρεις να τα κάνεις όλα αυτά, δεν πρόκειται να τα κάνεις στην πράξη, και δεν μπορείς και να ζητήσεις να πληρωθείς γι αυτά.

 Φαντάζεστε ένα νοσοκομείο, στο οποίο οι νευροχειρούργοι είναι υποχρεωμένοι να κάνουν και τη δουλειά του νοσοκόμου? Να μην πω και της καθαρίστριας?

---

Παναγιώτης Καναβός, Freelancer
Twitter: http://www.twitter.com/pkanavos

Πανο αυτή είναι by far η πιο ολοκληρωμένη άποψη που άκουσα ως τώρα! Μπραβο.

Συμμερίζομαι την άποψή σου για όσα λες, και ειδικά το κομμάτι της ανταλλαγής με άδεια. Εδω και πολλά χρόνια ψάχνω μια δουλειά που θα μου προσφερει τριήμερη εργασία με ΙΚΑ και κατι πανω απο χιλιαρικο σε μισθό (οχι ομως 1001 ευρω :) ) ωστε να έχω το χρόνο να κάνω και τις εξωτερικές μου δουλειές (που είναι σαφως πιο ενδιαφερουσες επειδή έχω την ευχέρεια της επιλογής).

Δυστυχώς αυτά τα σενάρια δεν παιζουν...και οταν λεω για "χρονια" αναζήτησης εννοώ πάνω απο 4 χρόνια.

Για σκεψου: Δεν θα σύμφερε μια (σωστα τοποθετημένη) εταιρία να έχει έναν ανθρωπο με πείρα (μπορεί να μην είμαι ο καλύτερος των coders αλλά πειρα έχω, και όπως εγώ και άλλοι) ωστε να δίνει κάποιες κατευθύνσεις σε θέματα πέραν του σκληρού coding, και να τον πληρώνει ακριβως οσο χρειαζεται να τον χρησιμοποιεί;

Δυστυχώς λίγες είναι οι σωστά τοποθετημένες εταιρίες στην Ελλάδα.

---

Σωτήρης Φιλιππίδης

DotSee Web Services

Μια στιγμή παιδιά ... Λίγο πολύ μου λέτε ότι εφόσον έχω κίνητρο (όποιου είδους) είναι θεμιτό να δουλεύω όποτε μου επιβάλεται;

---

Πάνος Αβραμίδης

Λοιπόν όλο γκρίνια είμαστε...
Κι αυτό επιβεβαιώνει ότι κάτι όντως δεν πάει καλά...

Όμως ας αφήσουμε την γκρίνια...
Πείτε... υπάρχει κανένα σοβαρό software house στην Ελλάδα; ή να φτιάξουμε εμείς ένα να τελειώνει αυτή η υπόθεση;

Κι αν φτιάξουμε, τι θα πουλάμε και σε ποιούς;

Τα μεγάλα ονόματα τύπου singular και logic έχουνε κανενα team ή project της προκοπής; Η microsoft κάνει τίποτα ενδιαφέρον στην Ελλάδα να πάμε να βρούμε την υγειά μας;

Ξέρετε καμία εταιρεία με έδρα την Ελλάδα που να μην ζει τελικά από κάποιο ευρωπαϊκό (ΕΕ) ή κρατικό ταμείο;

Ξέρετε καμία εταιρεία στην Ελλάδα που να παράγει λογισμικό και να το πουλάει στο εξωτερικό με μια επιχειρισιακή λογική που να λέει "σχεδιάζω/αναπτύσω/διαθέτω/εισπράτω/υποστηρίζω και τούμπαλιν"; (σε αντίθεση με το "ψάχνω/βρίσκω/κοτσάρω κι ένα λογισμικό/τα κανονίζω/παραδίδω ό,τι χρειάζεται για να πληρωθώ/αρχίζω τα τηλέφωνα πότε θα πληρώσει το υπουργείο και τούμπαλιν")...

Ξέρετε καμια εταιρεία που να έχει ανοίξει καμιά σοβαρή κάθετη αγορά και να έχει ψωμί για software houses;

Το θέμα λοιπόν είναι θέμα αγοράς. Εδώ η αγορά δεν ζητάει "λογισμικά" που (λένε και οι αρμόδιοι)... Όποιος θέλει λογισμικά πάει και τα αγοράζει από αλλού (τη microsoft π.χ.)... Στην καλύτερη του φτιάχνει ένα φτηνό κουστουμάκι ο φίλος του φίλου του κι έξω απ' την πόρτα... Εδώ η αγορά ζητάει "επιλέξιμες δαπάνες" όπως-όπως για να αποροφήσει κανένα ευρόπουλο από το ΚΠΣ... Αφού αυτό ζητάει η αγορά, αυτό πουλάνε και οι εταιρείες... Δεν πουλάνε software... Πουλάνε λύσεις στο πρόβλημα της απορόφησης που λέγαμε...

Αρά εδώ που είμαστε στο DNZ, η γρίνια δεν έχει θέση... Θέση έχει το όραμα και οι ιδέες... Αντί να χρησιμοποιούμε το DNZ μόνο για να λέμε τον πόνο μας (δεν λέω ότι δεν χρειάζεται κι αυτό) καλά είναι να αρχίσουμε να το χρησιμοποιήσουμε και για γεννήσουμε και καμιά ιδέα, να βρούμε και τα κεφάλια που χρειάζεται για να γίνει και στη συνέχεια... βρίσκουμε και τα κεφάλαια...

Και μη μου πείτε ότι οι ιδέες δεν διακινούνται δωρεάν στα forum.. Άμα θες, όλο και κάτι γίνεται.. Ας αρχίσουμε από κάπου, κι ότι είναι να μείνει μυστικό θα μείνει... Εξάλλου στην πληροφορική δεν υπάρχουν μοναδικές ιδέες... Μόλις σκεφτείς κάτι κανούργιο να είσαι σίγουρος ότι κάποιος άλλος θα το σκεφτεί επίσης στα επόμενα λεπτά (αν δεν το έχει σκεφτεί ήδη). Γιατί ο χώρος της πληροφορικής είναι ο χώρος με τα πιο παγκοσμιοποιημένα ερεθίσματα...

rousso

 

 

---

rousso

Εκπληκτικό post!

Επιφυλάσσομαι να δώσω στοιχεία ενός οράματός μου σε νέο topic.

---

Σωτήρης Φιλιππίδης

DotSee Web Services

Ποια κίνητρα έδωσε ποτέ οποιαδήποτε κυβέρνηση στην Ελλάδα για εξαγωγή λογισμικού (για να μην πούμε άλλων υπηρεσιών και προϊόντων);

---

Πάνος Αβραμίδης

rousso wrote:

Λοιπόν όλο γκρίνια είμαστε... Κι αυτό επιβεβαιώνει ότι κάτι όντως δεν πάει καλά... Όμως ας αφήσουμε την γκρίνια... Πείτε... υπάρχει κανένα σοβαρό software house στην Ελλάδα; ή να φτιάξουμε εμείς ένα να τελειώνει αυτή η υπόθεση; Κι αν φτιάξουμε, τι θα πουλάμε και σε ποιούς; Τα μεγάλα ονόματα τύπου singular και logic έχουνε κανενα team ή project της προκοπής; Η microsoft κάνει τίποτα ενδιαφέρον στην Ελλάδα να πάμε να βρούμε την υγειά μας; Ξέρετε καμία εταιρεία με έδρα την Ελλάδα που να μην ζει τελικά από κάποιο ευρωπαϊκό (ΕΕ) ή κρατικό ταμείο; Ξέρετε καμία εταιρεία στην Ελλάδα που να παράγει λογισμικό και να το πουλάει στο εξωτερικό με μια επιχειρισιακή λογική που να λέει "σχεδιάζω/αναπτύσω/διαθέτω/εισπράτω/υποστηρίζω και τούμπαλιν"; (σε αντίθεση με το "ψάχνω/βρίσκω/κοτσάρω κι ένα λογισμικό/τα κανονίζω/παραδίδω ό,τι χρειάζεται για να πληρωθώ/αρχίζω τα τηλέφωνα πότε θα πληρώσει το υπουργείο και τούμπαλιν")... Ξέρετε καμια εταιρεία που να έχει ανοίξει καμιά σοβαρή κάθετη αγορά και να έχει ψωμί για software houses; Το θέμα λοιπόν είναι θέμα αγοράς. Εδώ η αγορά δεν ζητάει "λογισμικά" που (λένε και οι αρμόδιοι)... Όποιος θέλει λογισμικά πάει και τα αγοράζει από αλλού (τη microsoft π.χ.)... Στην καλύτερη του φτιάχνει ένα φτηνό κουστουμάκι ο φίλος του φίλου του κι έξω απ' την πόρτα... Εδώ η αγορά ζητάει "επιλέξιμες δαπάνες" όπως-όπως για να αποροφήσει κανένα ευρόπουλο από το ΚΠΣ... Αφού αυτό ζητάει η αγορά, αυτό πουλάνε και οι εταιρείες... Δεν πουλάνε software... Πουλάνε λύσεις στο πρόβλημα της απορόφησης που λέγαμε... Αρά εδώ που είμαστε στο DNZ, η γρίνια δεν έχει θέση... Θέση έχει το όραμα και οι ιδέες... Αντί να χρησιμοποιούμε το DNZ μόνο για να λέμε τον πόνο μας (δεν λέω ότι δεν χρειάζεται κι αυτό) καλά είναι να αρχίσουμε να το χρησιμοποιήσουμε και για γεννήσουμε και καμιά ιδέα, να βρούμε και τα κεφάλια που χρειάζεται για να γίνει και στη συνέχεια... βρίσκουμε και τα κεφάλαια... Και μη μου πείτε ότι οι ιδέες δεν διακινούνται δωρεάν στα forum.. Άμα θες, όλο και κάτι γίνεται.. Ας αρχίσουμε από κάπου, κι ότι είναι να μείνει μυστικό θα μείνει... Εξάλλου στην πληροφορική δεν υπάρχουν μοναδικές ιδέες... Μόλις σκεφτείς κάτι κανούργιο να είσαι σίγουρος ότι κάποιος άλλος θα το σκεφτεί επίσης στα επόμενα λεπτά (αν δεν το έχει σκεφτεί ήδη). Γιατί ο χώρος της πληροφορικής είναι ο χώρος με τα πιο παγκοσμιοποιημένα ερεθίσματα... rousso

 

 

Και συμφωνω και οχι...Γιατι περιοριζεις το target group μας στα software houses ?? Εγω π.χ. δουλευω εδω και 5.5 χρονια σε μια εταιρεια σαν Software Engineer η οποια εταιρεια δεν εχει καμμια ΜΑ καμμια σχεση με software house. Και πραγματικα εχω ασχοληθει με τοσο ενδιαφεροντα projects που αμφιβαλλω αν σ'ενα software house (που τα περισσοτερα ακομα φτιαχνουν "Εμπορικες Διαχειρησεις" τα οποια εχω φτιαξει κι εγω στο παρελθον και φυσικα εχω σιχαθει...) εβρισκα τα μισα απο αυτα ν'ασχοληθω...

Εχεις δικιο για την επικρατουσα κατασταση στην Ελλαδα αλλα η παραδοχη των γεγονοτων και η κριτικη τους, μονο "γκρινια" δεν ειναι...

 

---

Software Engineer, specializes in Microsoft .net/C#, COM, Sql Server and now Python.

objectref wrote:

Γιατι περιοριζεις το target group μας στα software houses ??

Όχι δεν ήθελα να το περιορίσω... Χρησιμοποίησα τον όρο με μια ευρύτερη έννοια η οποία σχετίζεται με τον επιχειρισιακό χώρο της παραγωγής λογισμικού και στην ουσία αυτό το πράγμα ήθελα να εκφράσω... Μην σταθούμε όμως σε μια ενδεχωμένως λάθος έφραση η περιορισμένη ερμηνία και χάσουμε το argument... Αν έχεις σκεφτεί κάποια καλύτερη έκφραση που να περικλείει τον χώρο και να είναι λιγότερο "παρεξηγήσιμη" πες μου σε παρακαλώ γιατί θα μου χρειαστεί και στο μέλλον.

Όύτε κι εγώ δουλεύω σε software house και όπως κι εσύ έχω ασχοληθεί με projects πολύ πιο ενδιαφέροντα από τις εμπορικές εφαρμογές. Δεν είναι όμως αυτό το argument. Θέλω να πω πως ναι συμφωνώ μαζί σου και δεν ήθελα να το περιορίσω, ούτε να επιπλήξω κανέναν ως "γκρινιάρη" (εξάλλου έχω συμμετάσχει κι εγώ σε αυτή τη "γκρίνια"). Απλά ήθελα να στρέψω την ενέργεια που καταναλώνουμε σε αυτή τη συζήτηση σε κάτι (κατά την κρίση μου) πιο "δημιουργικό".

φιλικά
rousso

---

rousso

Να αναζοπυρώσω λίγο το θέμα;

Προσωπικά μου συμπεράσματα (τα οποία είναι ανοιχτά σε διαφωνίες και συζήτηση) είναι τα εξής:

- Τα ενδιαφέροντα projects δεν σου εξασφαλίζουν αρκετά χρήματα. Ξεκινάνε συνήθως από μικρές, startup ή σχετικά νέες εταιρίες, με αρκετά μεγάλο ρίσκο και πενιχρούς πόρους. Δενεσαι με αυτά, κάνεις το παν για αυτά, και εχεις να περιμένεις ή μεγάλο όφελος ή μεγάλη αποτυχία.

- Τα projects που δίνουν λεφτά είναι βαρετά. Συνήθως αναλαμβάνονται από μεσαίου μεγέθους εταιρίες και αφορούν (στην τρέχουσα περίοδο) τραπεζες, τραπεζες και τράπεζες. (Εκεί υπάρχει χρήμα, εκεί αναπτύσσονται). Αν γουστάρεις να ασχολείσαι με CIF numbers μέχρι να συνταξιοδοτηθείς, οκ. Εμένα προσωπικά δεν είναι το αγαπημένο μου αντικείμενο οι τράπεζες, αλλα και εγώ έχω βρεθεί στο "χορό" αυτό. Οχι οτι δεν έχουν ενδιαφέρον, ισα ισα. Ορισμένα είναι εξαιρετικά ενδιαφέροντα. Απλά, στο κομμάτι αυτό, δεν πρόκειται κανείς να καινοτομήσει ιδιαίτερα.

- Οι "μεγάλες" εταιρίες του χώρου διέπονται από μια ασύλληπτη γραφειοκρατεία. Ετσι, τα περιθώρια καινοτομίας, δημιουργικότητας, εισαγωγής νέων ιδεών και τα λοιπά καλλιτεχνικά είναι πολύ μικρά. Επίσης, λόγω του μεγάλου όγκου του προσωπικού τους, δεν "χαρίζουν" χρήματα παρά σε μια πολύ μικρή (και συνήθως management-oriented) ελίτ. Από την άλλη (επικρατεί η αντίληψη ότι) προσφέρουν αυξημένη εργασιακή σιγουριά. Εγώ πάντως δεν είμαι απόλυτα σίγουρος για αυτό.

Πιστεύω λοιπόν οτι είναι θέμα επιλογής και θέμα του τι θέλει να κάνει κανείς.
Προσωπικά αυτό που μου προξενεί ναυτία είναι το να έχω μια δεκαριά project managers πάνω από το κεφάλι μου. Ενας, αντε δυο. Οχι παραπάνω.

Τωρα όσον αφορά την κρίση στην αγορά εργασίας:
Μια μικρή εταιρία με μια καινοτομική ιδέα θα σου ζητήσει να έρθεις και να βοηθήσεις στην υλοποίησή της με πενιχρό μισθό, χωρίς εξασφάλιση για το αύριο, πιστεύοντας σε ένα "όραμα". Μπορείς να το ρισκάρεις. Αρκετοί όμως δεν το κάνουν.
Οι μεγάλες εταιρίες, λόγω της συχνής έλλειψης απαιτήσεων για καινοτομία, έχουν τους "δεινοσαύρους" τους οι οποίοι δεν μετακινούνται τόσο συχνά.
Δεν υπάρχουν ανοίγματα για άλλους τομείς (ακόμα) πλην του τραπεζικού software.

Συμπέρασμα: Banks or die.

---

Σωτήρης Φιλιππίδης

DotSee Web Services

Λιτός και απέριττος. Σωτήρη συμφωνώ μαζί σου.
Και όπως είπε και ο φίλος Γιάννης με "ολίγην από Δημόσιο" ... Τι ολίγην δηλαδή ...

---

Πάνος Αβραμίδης

Να καταθέσω τη δική μου εμπειρία σε μεγάλο software house. Όταν προσλήφθηκα δε μου έγινε καμία νύξη για το θέμα του ωραρίου. Όσο δεν είχα παιδιά την έκανα κατά τις 7 από τη δουλειά, και γιατί γουστάρω, και γιατί ο άντρας μου ήταν στο παραδιπλανό γραφείο :-)

Από τότε που έγινα δις μανούλα, φεύγω 4:30 Δε-Τρ-Πε-Πα και την Τετάρτη κατά τις 6:30-7:00. Με το ζόρι δηλαδή το συμπληρώνω το 40ωρο. Παρόλα αυτά, κανείς ΔΕ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΠΕΙ ποτέ κουβέντα, ούτε με έχει στραβοκοιτάξει. Βέβαια τη φωτιά θα τη σβήσω, τη Μεγ. Τετάρτη ήμουν στο γραφείο ως τις 3 το πρωί...

Αυτό που θέλω να πω γενικά είναι πως υπάρχουν εταιρείες όπου όταν είσαι φιλότιμος και παραγωγικός, κανείς δε σου λέει τίποτα και το ωράριο δεν έχει σημασία.

mns

---

Νατάσα Μανουσοπούλου