Παρουσίαση με Ετικέτες
Όλες οι Ετικέτε... »
thoughts (RSS)
Σχετικά με τα πειρατικά,
τις τιμές των αυθεντικών και την αγορά γενικά αυθεντικού λογισμικού είχα πάντα
μία "προκλητική" άποψη και ποτέ δεν κατάλαβα γιατί οι περισσότεροι διαφωνούσαν
μαζί μου. Το θέμα είναι ότι το προϊόν διάνοιας μέχρι να φτάσει στο γραφείο μας,
περνάει από 40 κύματα, κάθε ένα από τα οποία, θα ταράξει κατιτίς και την τσέπη
μας. Εξαρχής λοιπόν ξεκαθαρίζω, ότι δεν είμαι άνθρωπος που ρέει το χρήμα, ούτε
χτυπάω παλαμάκια και πέφτουν τα πενηντάρικα στο χέρι... Είμαι απλά πελάτης
αυθεντικού software γιατί θεωρώ ότι το αντίστοιχο revenue που μου επιστρέφεται (υλικό + ηθικό)
είναι αντάξιο των χρημάτων που αποδίδω. Από λειτουργικά συστήματα μέχρι
παιχνίδια σχεδόν όλα φρόντιζα να τα έχω αυθεντικά, με αγορές όμως έξυπνες και
συμφέρουσες. Όταν δε, δεν έβρισκα κάτι που να αντέξει η τσέπη μου κοιτούσα
άλλης κατηγορίας λύσεις όπως open source.
Προγράμματα
Καθώς περνούν τα χρόνια και έχοντας
εμπλακεί σε ακαδημαϊκούς κύκλους έχω διαμορφώσει ακόμα μια πιο ισχυρή άποψη σε
αυτό το θέμα, επεκτείνοντάς την και με λύσεις που δεν εμπλέκουν μόνο χρήματα.
Όταν θελήσετε να αγοράσετε ένα software εξετάστε όλες τις περιπτώσεις. Δείτε
την ιδιότητά σας. Αν είστε φοιτητής έχετε πάρα πολλά οφέλη. Οι εταιρίες δεν θα
βγάλουν από εσάς, οπότε δεν θα κοιτάξουν να πάρουν από εσάς χρήματα. Μεγάλα
ονόματα όπως Microsoft, Oracle, Adobe, Mathwork κτλ έχουν λύσεις για φοιτητές.
Δείτε τις επιλογές σας και ψάξτε καλύτερα γιατί ίσως υπάρχει κάποιο παράθυρο
που να σας εξυπηρετεί και εσάς και την τσέπη σας, γιατί αγοράζοντας το software
δεν παίρνετε απλά το binary σε ένα ψηφιακό μέσο. Αγοράζετε το δικαίωμα χρήσης,
το documentation, την υποστήριξη κτλ. Παρακάτω θα γράψω μερικά παραδείγματα από
προσωπικές εμπειρίες και πώς δρούσα κάθε φορά. Όταν δεν είχα χρήματα για
XP Prof, κατέφυγα στην λύση του home edition. Όταν χρειάστηκα office αγόρασα το
student pack με αρκετές 100άδες ευρώ μειωμένη τιμή. Μερικές εγκυκλοπαίδειες,
antivirus και λοιπά, πάντα προσπαθούσα να τα βρω στην πιο συμφέρουσα λύση και εκείνη
που θα ταιριάζει στις ανάγκες μου. Ειδικά από τότε που πέρασα στο Πανεπιστήμιο
Αθηνών, τμήμα Πληροφορικής, ή άποψη αυτή ενισχύθηκε ακόμα περισσότερο. Θυμάμαι
μία φορά που ήθελα ολοκληρωμένο πακέτο linux είχα αγοράσει το suse το απλό.
Ένιωθα πλήρης με καλυμμένες ανάγκες, είχα αποδώσει την αξία στον
"προγραμματιστή", είχα το support και το documentation (χωρίς να
χρειαστεί να αγοράσω κάτι extra). Δεν ήμουν υποχρεωμένος βέβαια καθώς κάποια
distro's τα έβρισκα free, αλλά ως junior είχα ανάγκη από τα περιφεριακά οφέλη
(τότε δεν υπήρχε το ubuntu και τα πράγματα ήταν πιο ζόρικα).
Παιχνίδια
Ο λόγος που κάνω αυτό το
μικρό post σήμερα είναι που έκανα μία αγορά ενός παιχνιδιού, ως αποτέλεσμα μιας
βόλτα στο κέντρο. Δεν ξέρετε πόσο χάρηκα που πήρα το Need for Speed Pro Street
από τον Παπασωτηρίου με 14.99. Από 47 ευρώ μέσα σε μία νύχτα 15 ευρώ. Έπρεπε να
τρέξω να το πάρω από την πρώτη στιγμή; Όχι... Με πείραξε κάτι που θα το παίξω
10 μήνες αργότερα; Αν πάτε στον μεσαίο Παπασωτηρίου/Στουρνάρα-όπως είναι το
σωστό κατά PC-Master Αυγούστου (αυτόν απέναντι από Γερμανό) στον πάνω όροφο,
έχει καταπληκτικά παιχνίδια ενός και δύο ετών σε τιμή 9 ευρώ κτλ. Best Seller
ενός και δύο ετών νομίζετε δεν είναι state of the art στον τομέα της
διασκέδασης με ηλεκτρονικά παιχνίδια μέχρι σήμερα; Αν καθυστερήσετε να πάρετε
το Crysis ένα έτος, μόνο καλό θα βγει από αυτήν την διαδικασία. Χαμηλότερη τιμή
στο παιχνίδι, ίσως να έχετε υπολογιστή που να το τρέχει άνετα ενώ με το παλιό
σας pc ούτε που να το φανταζόσασταν (αν κάνατε κάποια αναβάθμιση μέσα σε ένα
έτος βέβαια).
Βιβλία
Αρκετά συχνά ψάχνω στο
Internet να βρω βιβλία που με ενδιαφέρουν. Ομολογώ ότι δεν περιορίζομαι με
αναζητήσεις στο amazon αλλά κατεβάζω και ebooks. Κάθε φορά όμως που έβρισκα κάτι που
με τρέλαινε το αγόραζα. Δεν το έκανα όμως χωρίς έρευνα. Ιντερνετ stores,
ελληνικά καταστήματα και ebay όπου μπορείτε να βρείτε υπεράριθμα
χρησιμοποιημένα βιβλία (σε άριστη κατάσταση) είναι οι κύριες επιλογές που
έρχονται στο θέμα της αγοράς βιβλίου.
Με όλα αυτά θέλω να πω
ότι υπάρχει η δύναμη να καθορίσουμε τις τιμές χωρίς να προκαλούμε πλήγμα στην
βιομηχανία λογισμικού (or else). Ειδικά όταν το επάγγελμα είναι προγραμματιστής, τότε το
πιο πιθανό είναι να γυρίσει το αρνητικό κλίμα μπούμερανγκ πίσω στην τσέπη
μας...όχι ως πελάτη, αλλά ως εργαζόμενος.
Αυτές τις μέρες ασχολήθηκα με μία εργασία για τα Γραφικά 2, από το πανεπιστήμιο. Προσοχή, ακολουθούν αφελείς σκέψεις - NSFW :P
H εργασία αφορούσε Ambient Occlusion σε FFP (όχι SSAO / programmable aka shaders). Αυτός ο αλγόριθμος αφορά σε γενικές γραμμές τον υπολογισμό του ποσού ακτινοβολίας που δέχεται μία ακμή, δηλαδή το πόσο ορατό είναι το σημείο τοπικά ώστε να ξέρουμε αν και πόση ακτινοβολία μπορεί να δεχτεί (στην ουσία να εκπέμψει στο μάτι μας ;) ). Με λίγα λόγια, είναι ένα αποδοτικό μοντέλο για να δίνουμε ρεαλισμό στην φωτεινότητα της σκηνής μας. Υπάρχουν τεχνικές που το κάνουν real time αλλά εν γένει η θεωρία είχε όπως περιέγραψα.
Η εργασία είναι να παρουσιάσω ένα heightmap των 128 x 128 pixels το οποίο θα έχω επεξεργαστεί με τον κλασσικό αλγόριθμο. Για κάθε ακμή, πρέπει να εξετάσω για όλες τις ακτίνες σφαιρικά (μικρός αριθμός samples) ποιες τέμνονται από άλλα τριγωνάκια, πράγμα που σημαίνει ότι χρειάζονται έλεγχοι για όλα παραπάνω. Προφανώς και μπορεί να περιοριστεί η πολυπλοκότητα του αλγορίθμου, περιορίζοντας τον χώρο, περιορίζοντας τις ακμές και πολλά άλλα. Στην δική μας περίπτωση όμως για να προυπολογιστούν όλα με old-school αλγόριθμο, για το παραπάνω heightmap, χρειάζομαι 20 λεπτά (και αυτό με μικρό samples-ακτινών). Επαναλαμβάνω πως η πολυπλοκότητα μπορεί να μειωθεί σε O(m*n) ακόμα και σε O(m*logn) αλλά δεν είναι το θέμα μας εδώ. Όταν έχω τεράστιο αριθμό πολυγώνων και θέλω να κάνω δοκιμές σε μοντέλα και το πως κάθεται ο φωτισμός που προγραμμάτισα πάνω σε αυτά τότε τι κάνω; Αν έχω σκοπό να κάνω precomputing techniques τότε το rendering ακόμα και με βελτιστοποιήσεις θα είναι μια απίστευτη διαδικασία. Γίνεται μία φορά, αποθηκεύεται, αλλά μέχρι να φτάσουμε σε αυτό το σημείο πόσες 10άδες ώρες πρέπει να περάσουν για να πάρω αποτέλεσμα;
Και φυσικά δεν είναι μόνο αυτό το θέμα, καθώς έστω ότι είσαι μια μικρή εταιρία, έστω ότι φτιάχνεις μια μικρή υποδομή με queues και αφήνεις τα jobs να τρέχουν για μερικές ώρες. Φαντάζομαι όμως ότι αν θες να κάνεις ένα σωστό παιχνίδι, θα πρέπει να έχεις κάτι πιο εξειδικευμένο από αυτό. Αν θες να έχεις prerendered videos θα πρέπει να έχεις μια σοβαρή υποδομή render farm. Στην Ελλάδα πώς αντιμετωπίζεται το θέμα; Οι εταιρείες που ασχολούνται με την περιοχή ανάπτυξης βιντεοπαιχνιδιών, τι έχουν στην διάθεσή τους;Υπάρχουν εταιρείες που έχουν την δυνατότητα να προγραμματίσουν κάτι τέτοιο, ή έστω να επενδύσουν στο outsourcing;
Αρκετές απορίες μαζεύονται για το meeting του Σαββάτου και δεν ξέρω τι να πρωτορωτήσω!!
Μέχρι τότε θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας ένα λάθος που είχα κάνει σε έναν iterator (+=3) και το τι αποτέλεσμα έβγαλε!!!! Ήταν η πρώτη φορά στην ζωή μου, που διαδικασία debugging έγινε τέχνη!!!!!
...και για να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε στον τομέα αυτό, θα πρέπει να μελετήσουμε παραδείγματα από χώρες που έχουν μια πολύ καλά θεμελιωμένη βιομηχανία και ποια ήταν η συνταγή της επιτυχίας. Στην Ελλάδα έχουμε μια πολύ μικρή μυρωδιά από οργανωμένη προσπάθεια από εταιρίες (κάντε ένα commente αν θέλετε να προσθέσετε κάποια που παρέλειψα) όπως τις
Έμπνευση για τα παρακάτω αποτελούν δύο άρθρα που διάβασα, ένα για την πολιτεία της Georgia και ένα για την πόλη της Νέας Υόρκης, σχετικά με την θέση τους στο home entertainment και ειδικότερα του game development. Το game development υπάρχει εδώ και 30 χρόνια. Μόνο τα τελευταία 10 όμως έχει γίνει ένας χώρος εκατομμυρίων δολλαρίων, ο οποίος μάλιστα μπήκε και σε κάθε σπίτι. Τεχνολογικά (και εγκυκλοπαιδικά αυτό συνέπεψε με την ανάπτυξη των video games consoles + προγραμματιστικά με την ανάπτυξη των καρτών γραφικών στον τομέα της προγραμματιζόμενης διοχέτευσης).
Ποιοί τομείς χρειάζονται για ένα καλό ξεκίνημα;
Όπως γνωρίζετε το να φτιαχτεί ένα παιχνίδι διεθνών προδιαγραφών δεν είναι εύκολη υπόθεση. Απαιτεί την σύμπραξη πολλών επιστημών, πολλών τεχνών πράγμα που σημαίνει αφοσίωση, συνεργασία και φυσικά εταιρική υπόσταση. Ας δούμε ποιό θα ήταν το "pool" εργαζομένων για ένα τέτοιο εγχείρημα. Καταρχάς χρειάζεται να επιστρατευτούν τα μεγαλύτερα και δημιουργικότερα μυαλά στον χώρο της κινηματογραφίας, των media και των εκδοτικών εταιριών, δηλαδή από τομείς που έχουν εμπειρία στο brainstorming, στην προβολή για διασκέδαση, στο λογοτεχνικό design και στο σχεδιαστικό. Αρχίζουμε δηλαδή από αυτά που έχουμε. Στην συνέχεια θα χρειαστούν προγραμματιστές. Ο αριθμός των προγραμματιστών είναι σαφώς πολύ πιο μικρός από των υπολοίπων συντελεστών. Τι γίνεται εδώ όμως μιας και που δεν υπάρχουν επαγγελματίες προγραμματιστές παιχνιδιών; Εδώ φυσικά θα έρθουν να πρωτοστατήσουν προγραμματιστές που έχουν ήδη κάποια εμπειρία στον τομέα είτε με ανεξάρτηση ενασχόληση, είτε γιατί η εμπειρία τους προέρχεται από την εργασία τους σε μικρές εταιρίες που ασχολούνται, εκτός των άλλων, και με casual games πολύ πολύ μικρής κλίμακας. Ένα από τα κέντρα της βιομηχανίας, η Νέα Υόρκη, κάπως έτσι ξεκίνησε και σήμερα βρίσκεται στο top ten των περιοχών με βιομηχανία game development.
“If you look back five or six years ago, there wasn’t that much going on in New York. There were casual game companies just getting their feet wet. A lot of the big studios that are very successful now weren’t even in existence,” γράφει ο Coray Seifert, associate producer στα Kaos Studios.
Διαβάζοντας παρόλα αυτά, για την συγκεκριμένη βιομηχανία των πρωτοστατούντων χωρών, διαβλέπω ότι υπάρχει ένα γενικότερο πρόβλημα στους επαγγελματίες προγραμματιστές παιχνιδιών. Όπως αναφέρεται σε έρευνες: σχεδιαστές, υπάρχουν. Εκπαιδευμένοι και έμπειροι προγραμματιστές δεν υπάρχουν. Τι σημαίνει όμως προγραμματιστής παιχνιδιών; Τι πρέπει να γνωρίζει ένας τέτοιος επαγγελματίας;
Το προφίλ του προγραμματιστή.
Ρωτήστε κάποιον γνωστό σας που έχει κάποια ιδέα πάνω στο αντικείμενο και έχει δουλέψει τουλάχιστον σε μία ομάδα ανάπτυξης. Τι χρειάζεται για να φτιάξεις ένα παιχνίδι; Οπωσδήποτε σχεδιαστές, οπωσδήποτε σεναριογράφους, οπωσδήποτε μουσικούς, παραγωγούς κτλ. Τα παιχνίδι όμως όσο τέχνη και αν είναι, είναι και επιστήμη πράγμα που σημαίνει πως και τους καλύτερους να έχεις διαθέσιμους, αυτοί που θα δώσουν την πνοή του παιχνιδιού, αυτοί που θα σχεδιάσουν την μοναδική μηχανή γραφικών (ή θα διαφοροποιήσουν), πίσω από την οποιαδήποτε 3D-άψυχη-σκηνή είναι οι τεχνικοί εργαζόμενοι, δηλαδή οι game developers. Το game development αποτελεί για μένα έναν χώρο επιστήμης και για να λάβει μια εταιρία πρωταγωνιστικό ρόλο στις διεθνείς εξελίξεις, πρέπει να είναι "επανδρωμένη" με επιστήμονες προγραμματιστές. Ανθρώπους δηλαδή που όχι μόνο ξέρουν να προγραμματίσουν, ή έχουν ένα-δύο παιχνιδάκια στο portofolio τους αλλά εκείνους που έχουν γνώσεις (συχνά, ακαδημαϊκά πιστοποιημένες) μαθηματικών, διανυσματικής ανάλυσης, απειροστικού λογισμού, φυσικής, αρχιτεκτονικής υπολογιστών, γραφικών, δικτύων, τεχνητής νοημοσύνης, επικοινωνίας ανθρώπου μηχανής. Φυσικά δεν γίνεται να είναι αυθεντία σε όλα κάποιος, γιαυτό υπάρχουν και οι ομάδες προγραμματιστών. Παντού χρειάζεται ένας ενορχηστρωτής. Παρόλα αυτά καταλάβατε τι εννοώ όταν λέω προγραμματιστές.
Ακαδημαϊκή εκπαίδευση
Σκεπτόμενος λοιπόν τα παραπάνω, αδυνατώ να πιστέψω ότι αν υπήρχε όρεξη, ενασχόληση και πολλαααααααααα λεφτά θα αρκούσαν για να χτίσουμε σιγά σιγά στην ελληνική βιομηχανία παιχνιδιών. Κατα την γνώμη μου πρέπει τα πανεπιστήμια να παίξουν τον ρόλο τους δυναμικά και οι άνθρωποι των επιστημών να ανοίξουν τους ορίζοντές τους. Να ενταχθούν μαθήματα Ανάπτυξης Ηλεκτρονικών Παιγνίων στο πρόγραμμα σπουδών σε τμήματα πληροφορικής. Υπάρχουν μέγιστα μυαλά, παγκοσμίως αναγνωρισμένα στον χώρο του ο κάθε ένας, στα ελληνικά πανεπιστήμια. Θέλει μια καλή ενημέρωση και ένα καλό syllabus για να φτιαχτούν σιγά σιγά τα πρώτα μαθήματα. Φυσικά δεν μπορείς να πάρεις 3 καθηγητές και να τους βάλεις σε μία κατσαρόλα και να σου βγάλουν το τέλειο πρόγραμμα σπουδών, μαθήματος ανάπτυξης βιντεοπαιχνιδιού. Πιθανότερο είναι να σου βγει ένα πρόγραμμα που θα σου μαθαίνει πως να φτιάξεις παιχνίδι με C++, να χρησιμοποιεί τους καλύτερους και ακριβότερους αλγόριθμους φωτισμού/φωτορεαλισμού με την τεχνητή νοημοσύνη σε prolog και με χαρακτήρες φτιαγμένους με primitives σφαιρών, κύβων κτλ... State of the art επιστήμης αλλά από παιχνίδι θα έιναι ένα πράγμα με 1 frame per second και με fun factor ΜΠΛΙΑΧ :P. Είναι μια διαδικασία που πρέπει να γίνει σε συνεργασία με ανθρώπους που έχουν ασχοληθεί με το αντικείμενο και να του δώσουν ακαδημαϊκή υπόσταση. Ο Nick Fortugno, συνιδρυτής της Rebel Monkey, ένα casual game studio γράφει:
“The technical absence is a big, big deal. If there was a serious [academic] games programming department in New York City, that would be an enormous boost to the game industry. I think that would be the single biggest thing that could happen.”
Παράγοντες του χώρου, στην Νέα Υόρκη αναγνώρισαν πρόσφατα την έλλειψη ακαδημαϊκής υπόστασης. Ήδη έχουν αρχίσει να δημιουργούν τμήματα σχετικά με video games, παρόλα αυτά το πρόβλημα παραμένει. Δίνουν σημασία στην δημιουργική πλευρά του παιχνιδιού και όχι στην τεχνική, πράγμα το οποίο του φέρνει δεύτερους πίσω από κάποια Μέκα του video game programming όπως το Seattle ή την Bay Area.
Πρόσφατα παρακολούθησα ένα σεμινάριο προγραμματισμού παιχνιδιών στο πανεπιστήμιο. Πρώτη φορά είδα τέτοιο βλέμμα και τέτοια δίψα για παρακολούθηση σε αίθουσα το πανεπιστημίου. Λέξεις όπως: "ολοκλήρωμα", "πίνακας", "διάνυσμα", "κρούση", "τριβή", "οπτική φυσική", αποκτούσαν ξαφνικά νόημα ύπαρξης για πολλούς και αν έμπαινε κάποιος ψυχολόγος στην αίθουσα, θα έλεγε: Αυτά τα παιδιά είμαι σίγουρος τι θέλουν να γίνουν όταν μεγαλώσουν. Πάρτε τους και βάλτε τους σε μια καρριέρα σαν αυτή και θα διαπρέψουν όλοι.
Προτάσεις σε πολιτεία, πανεπιστήμια, εταιρίες και άτομα
-
Εντάξτε τον τομέα της ανάπτυξης παιχνιδιών στο αναπτυξιακό σας πρόγραμμα
-
Κάντε connections με οργανισμούς και συνδέσμους επαγγελματιών developers για ανεύρεση πληροφοριών
-
Παρακολουθείστε online ή offline συνέδρια και τις εξελίξεις
-
Εντάξτε σε πρόγραμμα σπουδών πανεπιστημίου την ανάπτυξη ηλεκτρονικών παιχνιδιών
-
Δημιουργήστε μια κεντρικοποιημένη υπηρεσία / εταιρία management για διαχείριση δυναμικού στο game development.
Μην διστάσετε ποτέ να ασχοληθείτε με αυτό που σας γεμίζει. Ξέρω ότι είστε πολλοί εκεί έξω που θέλετε να ασχοληθείτε με αυτό. Είμαι σίγουρος. Όλοι χρησιμοποιούν compilers και πολλοί παίζουν παιχνίδια...κανέναν που θέλει να φτιάξει compiler, άπειρους να φτιάξουν παιχνίδια... ;)
Resources:
και για όσους έχουν συνδρομή στο healink (συνδρομή ακαδημαϊκής βιβλιοθήκης - με πρόσβαση από IP πανεπιστημίου συνήθως)
Enjoy video game science!
Πραγματικά δεν ξέρω γιατί η Hewlett Packard και η Microsoft δεν μπορούν να συνεργαστούν σωστά και να βγάλουν σωστούς drivers. Μέχρι πριν μερικές εβδομάδες, μόλις άλλαζα χρώματα στα cells σε ένα φύλλο Excel κράσαρε το Excel....κάθησα έφαγα άπειρες ώρες και τελικά βγάζοντας τον εκτυπωτή μου από προεπιλογή, όλα διορθώθηκαν. Πρόσφατα, αγόρασα έναν άλλον εκτυπωτή, πάλι HP, καινούριος driver και κάθε .doc που άνοιγα κράσαρε το word (όταν έκλεινα το word - run time error). Μία ώρα τώρα ψαχνόμουν σήμερα για να ανακλύψω τι...??? Ότι αν βγάλεις από default τον driver της HP όλα πάνε ρολόι.... Και το χειρότερο είναι ότι το workaround αυτό το κάνουν αρκετοί χρήστες που σημαίνει ότι είναι well - known - bug .... χωρίς μυρωδιά όμως από Driver Update...... Τώρα τι άλλο να πω, απλά δείτε το, όσοι έχετε το πρόβλημα για να μην παιδεύεστε με registry keys και compatibility checks και ας περιμένουμε για νεώτερα...
Αν και νομίζω ότι καιρό τώρα θα έπρεπε να λέμε ότι η Microsoft κάνει βήματα προς την σύναψη ειρήνης μεταξύ των δύο πλευρών (MS vs Open Source), έσκασε πριν μερικές ώρες η ανακοίνωση και ξαφνικά όλοι μιλάνε γι'αυτό το θέμα. H Microsoft θα ανοίξει τα πρωτόκολλα σε συνδέσεις, προδιαγραφές σε τύπους αρχείων, θα δώσει API's για την δημιουργία plugins σε μικρότερο επίπεδο και η αλήθεια είναι ότι ναι!!! Αυτό θα είναι καλύτερο για την κοινότητα ανάπτυξης λογισμικού (για να μην πω πληροφορικής και υποπέσω σε περιττές γενικεύσεις). Ώντας novice χρήστης linux με μερικές εργασίες μόνο, σημαφόρων και sockets για το πανεπιστήμιο, αρκετές φορές χρειάστηκε κάποια δουλειά να γίνει που θα περιελάμβανε και τα δύο συστήματα. Μία απλή ενέργεια που χρειαζόταν τον Samba Server για παράδειγμα, πάντα θα έφερνε αποτέλεσμα μη ντετερμινιστικά. Έτσι θα περιμέναμε, την επόμενη έκδοση μέχρι να χαρούμε και πάλι την χαρά της μεταφοράς αρχείων στον 21ο αιώνα. Φυσικά δεν μιλάω για scientific environments, για compile farms, rendering farms, grids κλπ. Είμαι σίγουρος ότι με τον καιρό θα βελτιωθεί η κατάσταση, φέρνοντας πιο κοντά το user friendly πλην powerful χαρακτήρα της Microsoft στο τελείως παραμετροποιήσιμο και εν γένει δωρεάν περιβάλλον των *nix-variants. Άντε και directx για linux :P
Άμεσες ενέργειες της MS λοιπόν, είναι το άνοιγμα 30.000 σελίδων στο MSDN για low level development για τα παρακάτω προϊόντα
- Windows Vista
- The .NET Framework
- Windows Server 2008
- SQL Server 2008
- Office 2007
- Exchange Server 2007
- Office SharePoint Server 2007
- Future versions of all these products
Με τι τρόπους αλήθεια, θα επηρρεάσει αυτό, την ίδια την MS; (Είμαι σίγουρος ότι ένα ολόκληρο χωριό από phd-αδες Marketing Scientists ασχολούνται με αυτό....αλλά απλά αναρωτιέμαι)
Microsoft launches open-source charm offensive | Tech news blog - CNET News.com
Σκέψη και γλώσσα. Σκέφτομαι, άρα υπάρχω. Τι σκέφτομαι όμως αν δεν έχω μία λέξη να το περιγράψω; Άρα δεν μπορώ ακόμα να υπάρξω, αλλά ούτε και αυτό που σκέφτομαι υπάρχει. Πάμε πάλι πίσω. Βρίσκω μία λέξη γι'αυτό που σκέφτομαι. Τώρα υπάρχω. Υπάρχει και η έννοια που θέλω να δείξω στον κόσμο. Τώρα μπορώ να την εξελίξω. Κάπως έτσι έγινε και με το Web 2.0 το οποίο αποτέλεσε έναν παραλληλισμό με δεύτερη μεγάλη έκδοση ενός προγράμματος. Δεύτερη έκδοση, που περιέχει όχι μόνο bug fixes, πρόσθετη λειτουργικότητα αλλά ίσως και μια μικρή τόσο δα αλλαγή στην φιλοσοφία.
Web 2.0: Ο ιστός πληροφοριών αποτελείται από κόμβους οι οποίοι αποκτούν αξία από χρήστες που προσθέτουν δεδομένα σε αυτούς.
Ξαφνικά όμως, σαν να μην πηγαίνει κάτι καλά(!;) Χρόνος και προσπάθεια σαν να αχνοφαίνεται ότι απειλείται. Τι θα γίνει αν κλείσει το site που ανεβάσαμε τις αγαπημένες φωτογραφίες μας; Τι θα γίνει αν το social networking site που μιλάμε με τους φίλους μας από το λύκειο κλείσει; Διάβασα σε ένα σχετικό άρθρο ότι ο φόβος που απορρέει από τα προηγούμενα παραδείγματα μπορεί να μειωθεί εφαρμόζοντας τον νόμο του Metcalfe, ο οποίος λέει ότι: η αξία μιας κοινότητας είναι ανάλογη με το τετράγωνο των κόμβων της κοινότητας. Διαιρώντας ένα δίκτυο στα δύο, η αξία υποδιπλασιάζεται.
- Facebook, Myspace, hi5 : Social networking σε δόσεις
- Email: WOW effect μέχρι σήμερα
- FAX: Same excitement ακόμα και χρόνια μετά
- Instant Messaging: Δώσε μου το skype σου, ή το msn σου αν έχεις, ή το ICQ, ή το yahoo σου να τα πούμε κάποια μέρα.
- GSM: ... no comments :)
To web 2.0 κάνει κάτι ανάλογο, χωρίζει το σύμπαν σε επιμέρους υποδίκτυα....Και εκεί που λες μας πώς γίνεται να υπάρχει 4η διάσταση, υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι, που την έχουν μοντελοποιήσει ήδη!
Semantic Web: Τα δεδομένα μας έχουν μια συγκεκριμένη μορφή η οποία γίνεται αντιληπτή από έξυπνα συστήματα και πράκτορες όπου μπορούν να διαχειριστούν, διαδώσουν, ενσωματώσουν πληροφορία γρήγορα και εύκολα και αυτόματα.
Μπαίνει η σημασιολογία στις εφαρμογές μας. Νέα standars, νέες τεχνικές εφαρμοσμένες στις ήδη υπάρχοντες τεχνολογίες. Μερικές έννοιες που μπορείτε να κοιτάξετε είναι τα παρακάτω:
Αν όλα πάνε καλά, η μεταφορά από τον ένα τύπο δικτύου στον άλλον θα γίνει άμεσα και γρήγορα. Ο χρήστης δεν χρειάζεται να κάνει τίποτα απολύτως. Υπάρχει λίγη δουλειά από τον application developer ώστε να γίνουν τα δεδομένα διαθέσιμα με Semantic Web friendly τρόπο. Όπως όταν είχαμε SQL τα δεδομένα μας τα παρουσιάζαμε με xml ή με csv. Κάπως έτσι φανταστείτε και την μεταφορά σε Semantic Web terms. Βέβαια τα πράγματα είναι λιγότερο απλά από ότι τα παρουσιάζω εδώ αλλά πιστεύω ότι η γενική ιδέα είναι αυτή.
Την χρονιά που πέρασε ακούσαμε σε Remix και TechEd για REST και project Astoria. Ένα project που αποτελείται από ένα Entity Data Model το οποίο παρουσιάζει δεδομένα με τέτοιον τρόπο ώστε να είναι διαθέσιμα σύμφωνα με κάποια από τα παραπάνω πρότυπα. Το ποια πρότυπα θα υλοποιούνται τελικά, δεν το ξέρουμε ακόμα. Το ποιοί άλλοι μεγάλοι vendors θα βγάλουν εργαλεία επίσης δεν το γνωρίζουμε, παρόλα αυτά οδεύουμε στην νέα γενιά so stay tuned.
