Ερώτηση χαζή με την πρώτη ματιά. Αλλά θεωρώ εύλογη την απορία όταν ένας προγραμματιστής καλείται να υλοποιήσει μια εφαρμογή για ένα αντικείμενο που δεν γνωρίζει, αλλά ούτε έχει και τη φιλοδοξία να μάθει. Πχ. κατασκευή προγράμματος πρόβλεψης της συμπεριφοράς πυρκαγιάς σε δασική έκταση. Ποιος είναι υπεύθυνος για το σχεδιασμό αυτού του πράγματος; Ποιος είναι εκείνος που θα πει στον προγραμματιστή ποια στοιχεία χρειάζεται να συλλέξει και πως θα τα επεξεργαστεί; Μπορούν αυτοί οι δύο να συνεννοηθούν και υπό ποιες προϋποθέσεις; Δεν είναι όλες οι εφαρμογές Customers και Sales (άσε που και εκεί ακόμα μπορεί να προκύψουν ζόρικα πράγματα). Δηλαδή, σε τελευταία ανάλυση, "Ποιος είναι υπεύθυνος για το business logic"; Αλλιώς, "Ποιος ευθύνεται όταν ο κώδικας είναι ΣΩΣΤΟΣ και το αποτέλεσμα για τα σκουπίδια";

Έτσι, για να ασχοληθούμε και με κάποιους άλλους εκτός από τους project managers!

ΥΓ: Απαντήσεις του τύπου "Μα, φυσικά, ο πελάτης" δεν γίνονται δεκτές a priori. Αναπτύξτε το λίγο...

Ο επιστημονικός σύμβουλος - ο προγραμματιστής και ο project manager δεν έχουν το προνόμιο να γνωρίζουν τα πάντα.

Ας πάρουμε το δικό σου παράδειγμα - είναι σχεδόν σίγουρο ότι κάποιος θα έχει κάνει κάποια μελέτη/μεταπτυχιακό/εργασία με αυτό το θέμα. Συνήθως εντοπίζουμε κάποιον που ξέρει το θέμα - αποδεδιγμένα - και τον καλούμε να συνεργαστεί με την ομάδα ανάπτυξης, ώστε να φτιάξει τον αλγόριθμο υπολογισμού του προβλήματος - κοινώς block diagram - και στην συνέχεια, αφού η ομάδα ανάπτυξης τον αναπτύξει με κώδικα - να ελέγξει την συμπεριφορά του/ το αποτέλεσμα που θα φέρει: με μια λέξη testing με δεδομένα που ξέρουμε το αποτέλεσμα για να επιβεβαιώσουμε το output.

George J.

George J. Capnias: Χειροπρακτικός Υπολογιστών, Ύψιστος Γκουράρχης της Κουμπουτερολογίας w: capnias.org, t: @gcapnias, l: gr.linkedin.com/in/gcapnias

1. Πόσο συχνά το κάνουν αυτό οι εταιρίες στην Ελλάδα;

2. Πόσες εταιρίες έχουν υιοθετήσει αυτή τη φιλοσοφία για να παράγουν πραγματική καινοτομία (δηλαδή κάτι που μπορούν να κατοχυρώσουν και να εξελίσσουν) και όχι απλά να "αντιγράφουν" - "επεκτείνουν" - "εξελληνίσουν" - "προσαρμόσουν" (pick one) καινοτομία που παράγουν άλλοι;

3. Ποιες είναι οι απόψεις σας γι' αυτά που αποκαλούμε σήμερα στην Ελλάδα "καινοτόμα προϊόντα"; Πόσο ποιοτική είναι αυτή η καινοτομία;

1. Κάθε εταιρεία που έχει μπει σε κάποιο πρόγραμμα έρευνας (Research & Development) το έχει κάνει αυτό. Αν η εταιρεία είναι "φάμπρικα"΄- κάνουμε το ίδιο και το ίδιο - και λογικό είναι να μην το έχει κάνει, και λογικότερο ότι δεν θα έχει την κουλτούρα να το κάνει.
2. Η καινοτομία μπορεί να είναι κοντά στην έρευνα αλλά δεν είναι το ίδιο - σε συνέχεια του προηγούμενου, η καινοτομία από μόνη της δεν είναι πανάκια, πρέπει να μπορεί και να αποφέρει κέρδος. Στο δικό σου παράδειγμα και πάλι, μπορεί να φτιάξεις ένα καταπληκτό λογισμικό για το πως θα γίνει η εξάπλωση της πυρκαγιάς, αλλά τι χρησιμότητα μπορεί στην καθημερινότητα; Πως θα αποφέρει κέρδος σε κάποιον που θα το χρησιμοποιήσει σε καθημερή βάση;
3. Καινοτόμα θα είναι τα προιόντα που δημιουργούνται - δεν υπήρχαν ίδια ή παρόμοια προηγουμένως - και μπορούν να βοηθήσουν στην καθημερινότητα και να αποφέρουν κέρδος. Νομίζω, το ποιοτικό δεν υπάρχει σαν προσδιορισμός, γιατί αν το κοινοτόμο προιόν είναι ένα "shortcut", αλλά αν αυτό το "shortcut" αποφέρει μείωση 40% στις εργατοώρες που απαιτούνται και 20% αύξηση στην παραγωγή, τι σημασία έχει για το "shortcut" και πόσο "και αγνό και όμορφο και τεχνολογικά τέλειο" είναι; Το αποτέλεσμα θα μετρήσει...

George J.

George J. Capnias: Χειροπρακτικός Υπολογιστών, Ύψιστος Γκουράρχης της Κουμπουτερολογίας w: capnias.org, t: @gcapnias, l: gr.linkedin.com/in/gcapnias

George J. Capnias:

3. Καινοτόμα θα είναι τα προιόντα που δημιουργούνται - δεν υπήρχαν ίδια ή παρόμοια προηγουμένως - και μπορούν να βοηθήσουν στην καθημερινότητα και να αποφέρουν κέρδος. Νομίζω, το ποιοτικό δεν υπάρχει σαν προσδιορισμός, γιατί αν το κοινοτόμο προιόν είναι ένα "shortcut", αλλά αν αυτό το "shortcut" αποφέρει μείωση 40% στις εργατοώρες που απαιτούνται και 20% αύξηση στην παραγωγή, τι σημασία έχει για το "shortcut" και πόσο "και αγνό και όμορφο και τεχνολογικά τέλειο" είναι; Το αποτέλεσμα θα μετρήσει...

Σχόλιο επάνω στην απάντηση 3, ανέκδοτου χαρακτήρα:

• Ο Α. Φλεμιγκ δεν έμεινε στην ιστορία ως ο τσιγκούνης σκοτσέζος που δεν έδεινε λεφτά για την θέρμανση του σπιτιού του, με αποτέλεσμα να αναπτυχθεί μούχλα επάνω στα πειράματά του - έμεινε ως ο εξέχον βιολόγος που με την εργασία του βοήθησε να δημιουργηθούν τα αντιβιοτικά και να σώσουν τον κόσμο από τις μεταδοτικές αρρώστιες και για αυτό έλαβε ένα βραβείο Νόμπελ και τον τίτλο του Sir.

George J.

George J. Capnias: Χειροπρακτικός Υπολογιστών, Ύψιστος Γκουράρχης της Κουμπουτερολογίας w: capnias.org, t: @gcapnias, l: gr.linkedin.com/in/gcapnias

Εγώ πάλι έχω την εντύπωση ότι η όποια καινοτομία "αναπτύσσεται" στην Ελλάδα είναι τρόπον τινά θεσμοθετημένη - νομοθετημένη (για να έχει και εξασφαλισμένες πωλήσεις). Δε νομίζω ότι μας διακατέχει η νοοτροπία της ανάπτυξης καινοτομιών. Πάρε για παράδειγμα το RETScreen (για συνοπτική περιγραφή του, εδώ). Για να κάνουμε εμείς κάτι παρόμοιο έπρεπε να θεσμοθετήσουμε την ειδικότητα του "ενεργειακού επιθεωρητή", με τελικό σκοπό πάντα να "εισπράξουμε". Δεν βλέπω πουθενά την έμφυτη "ανησυχία" που χαρακτηρίζει ανθρώπους παθιασμένους για καινοτομία. Σήμερα το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο είναι να γράψεις software. Χρειάζεσαι ένα τραπέζι, ένα laptop, μια σύνδεση στο internet για να κατεβάσεις κάποιο IDE, open source ή μη, λίγη έμπνευση και αρκετό ξενύχτι. Ούτε εργαλεία, ούτε υλικά, ούτε εργάτες, ούτε εργαστήρια. Στις άλλες χώρες, ακόμα και έφηβοι ανεβάζουν τις δημιουργίες τους σε sites που φιλοξενούν open source projects. Δεν βλέπω την ίδια όρεξη, έστω από τους φοιτητές μας. Από αυτά που ακούνε και διδάσκονται δεν νιώθουν την επιθυμία να φτιάξουν κάτι και να το δείξουν στον κόσμο; Νομίζω ότι αυτό είναι το πρώτο βήμα για οποιαδήποτε συζήτηση περί καινοτομίας... Εκτός πια, αν ακόμα θεωρούμε καινοτομία τα e-shops. Αυτό μου θυμίζει λίγο τους Έλληνες ποδοσφαιριστές που στα... 27 τους είναι ταλέντα. Ταλέντο είσαι στα 16, άντε 17. Αν μέχρι τα 22 σου δεν έχεις γίνει παίχτης, κάηκες! Πότε θα γίνεις; Μάλλον μας λείπει η όρεξη και στο software και στο ποδόσφαιρο!

Markos:

 Ταλέντο είσαι στα 16, άντε 17. Αν μέχρι τα 22 σου δεν έχεις γίνει παίχτης, κάηκες! Πότε θα γίνεις; Μάλλον μας λείπει η όρεξη και στο software και στο ποδόσφαιρο!

Συμφωνώ με όλα, εκτός από αυτό το τελευταίο, και όχι λόγω ηλικίας. Στο software μπορείς να γίνεις "ταλέντο" και στα 50 σου. Δεν είναι η τεχνολογία, αλλά η ιδέα και η θέληση να την υλοποιήσεις.

cap:

Markos:

 Ταλέντο είσαι στα 16, άντε 17. Αν μέχρι τα 22 σου δεν έχεις γίνει παίχτης, κάηκες! Πότε θα γίνεις; Μάλλον μας λείπει η όρεξη και στο software και στο ποδόσφαιρο!

 

Συμφωνώ με όλα, εκτός από αυτό το τελευταίο, και όχι λόγω ηλικίας. Στο software μπορείς να γίνεις "ταλέντο" και στα 50 σου. Δεν είναι η τεχνολογία, αλλά η ιδέα και η θέληση να την υλοποιήσεις.

 

Παρανόηση. Αναφερόμουν στην πιθανή προσκόλληση σε καινοτομίες του παρελθόντος που τις θεωρούμε ακόμα επίκαιρες. Έτσι δεν αφιερώνουμε χρόνο στο να δημιουργήσουμε κάτι πραγματικά νέο.