 KelMan wrote: |
|
Πάντως, εδώ στην Ελλάδα οι εταιρίες πιστεύουν στο «ουδείς αναντικατάστατος» και όχι στο να προσέχουν τους ανθρώπους που αποτελούν το intellectual capital τους.
|
|
Αν και φοβάμαι οτι θα βγω off-topic (ειδοποιήστε με να το μεταφέρω σε άλλο thread αν το πιστεύετε), αυτή είναι μια μεγάλη πληγή της Ελληνικής πραγματικότητας. Δεν υπάρχει intellectual capital στην Ελλάδα. Εχω ακούσει εταιρίες να το πρεσβεύουν, αλλά στην πράξη το μόνο που κάνουν είναι να δείχνουν οτι "χαιδεύουν" λίγο περισσότερο τους ανθρώπους - κλειδιά (αυτούς που πραγματικά κάνουν την παραγωγή) και τίποτα άλλο. Ητοι, όταν γίνεις developer/engineer/whatever, θα ξέρεις οτι θα είσαι λίγο πιό "χαιδεμένος" από τους πωλητές, π.χ., αλλά και πάλι η εταιρία δεν κάνει και πολλά πράγματα για να σε κρατήσει. Ειναι ένας από τους λόγους που προτιμώ να δουλεύω σε μικρές εταιρίες, για τις οποίες αρκετές φορές σημαίνεις κάτι περισσότερο.
Από την άλλη πλευρά, ας δούμε τα κριτήρια με τα οποία γίνονται οι προσλήψεις: Συνήθως ένα "στεγνό" interview (λεω συνήθως γιατί, ευτυχώς, έχω πέσει και σε άλλες περιπτώσεις, πιό καλές και πιό αναλυτικές), από έναν άνθρωπο που δεν δύναται να ξέρει ΤΙ πρέπει να ρωτήσει, ή δεν έχει μάθει να ρωτάει τα σωστά πράγματα. Τα interviews στην Ελλάδα είναι τόσο γενικά όσο το "πείτε μου λίγα πράγματα για σας", ή τόσο ειδικά όσο το "πως αλλάζω column name σε ένα datagrid, γιατί αυτό με ενδιαφέρει να ξέρεις, αυτός είναι ο τρέχων πελάτης μου, εκεί είναι το μαμ". Λιγοι δίνουν έμφαση στην ικανότητα συνεργατικότητας, την ικανότητα επικοινωνίας, την δυνατότητα ταχείας εκμάθησης νέων τεχνολογιών με ΣΩΣΤΟ τροπο. Με αυτά τα δεδομένα, πως να προσέξεις μετά τους συνεργάτες τους οποίους επέλεξες αρχικά με καθόλου προσεκτικό τρόπο;
Μην νομίζουμε πάντως οτι όλοι είμαστε καλοί. Πολλές φορές το "χαιδεμα" της εταιρίας (αν συμβαίνει) μας αποπροσανατολίζει, και μας κάνει να αισθανόμαστε καλύτεροι από ο,τι είμαστε ενώ στην ουσία είμαστε μονόφθαλμοι μέσα στους τυφλούς. Θυμάμαι μια κουβέντα του cgeo, πολλά χρόνια πριν: "Δεν εισαι ποτέ ο καλύτερος, είσαι ο καλύτερος που τη δεδομένη στιγμή μπορεί να έχει ο εργοδότης σου". Σοφό, κατά τη γνώμη μου.
| KelMan wrote: |
|
Επίσης, ένα άλλο πρόβλημα είναι το 10 χρόνια εργασιακή εμπειρία… Η τυπική (και πάλι ελληνική) θεώρηση του πράγματος είναι ότι για να θεωρείται πετυχημένη μια καριέρα θα πρέπει στα 10 χρόνια κάποιος να έχει γίνει manager ή διευθυντής. Να μην ακουμπάει πληκτρολόγιο, να χειρίζεται το budget και να βάζει άλλους να κάνουν αυτές τις δουλειές.
|
|
Αχ...και πες οτι δεν ακολουθείς την "πεπατημένη". Δυστυχώς, side-effect της νοοτροπίας αυτής είναι το "μισθολογικο ταβάνι" (γιατί να δωσω περισσότερα από τόσα ευρώ σε ένα προγραμματιστή; Θα τα δώσω στο manager! )
Off-topic τελος. Τωρα για το θέμα του Architect Certification. Πιστεύω γενικά στις πιστοποιήσεις. Ας πούμε οτι μου αρέσει να επιβεβαιώνω τις γνώσεις μου. Μια τέτοια πιστοποίηση φυσικά και θα "μετρούσε" για μένα, προσωπικά (αν και με τίποτα δεν θεωρώ εαυτόν ικανό να τα καταφέρει μέσα στην επόμενη 5ετία, τουλάχιστον). Για την Ελληνική αγορά, όμως, βάσει των παραπάνω που ανέφερα, πιστεύω οτι έχει το ίδιο effect που έχει και η εξαιρετικά μεγάλη και ποικιλόμορφη προϋπηρεσια ή τα πολλά πτυχία: OVER-QUALIFIED και "περαστε αύριο γιατί σήμερα δεν έχουμε τα φράγκα".
Σωτήρης Φιλιππίδης
DotSee Web Services
